Ένα μεγαλόσωμο ελάφι σε εποχή θέρους έφτασε κοντά σε μία καθαρή και βαθιά πηγή και αφού ήπιε,όσο νερό ήθελε,παρατηρούσε τη μορφή του σωματός του.Επαινούσε κυρίως τη μορφή των κεράτων με την ιδέα ότι ήταν στολίδι για το σώμα του.Κατέκρινε όμως τη λεπτότητα των ποδιών του,επειδή κατά τη γνώμη του,δεν μπορούσαν να αντέξουν το βάρος όλου του σώματος.Και ενώ ασχολείτο με αυτά γαυγισμα σκύλων ακούγεται ξαφνικά και κυνηγοί πλησίαζαν.Άρχισε να τρέχει ορμητικά,για να ξεφύγει και όσο λετρεχε σε ομαλό έδαφος, η ταχύτητα των ποδιών του το έσωζε.Όταν όμως έπεσε σε πυκνό και δασύ δάσος επειδή του μπλέχτηκαν τα κέρατα παγιδεύτηκε και έμαθε εξ ιδίας πείρας,ότι πράγματι ήταν άδικος κριτής των προσωπικών του χαρακτηριστικών,επειδή κατηγορούσε αυτά που το έσωζαν,ενώ επαινούσε αυτά που το πρόδωσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου