Οι περικοπές πνίγουν την παιδεία
Κατάρρευση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας τα τελευταία δύο χρόνια, με τη «συμβολή» του μνημονίου, δείχνουν πλέον καθαρά οι αριθμοί για την Ελλάδα...
Τα στοιχεία παρουσιάστηκαν από την ΟΛΜΕ στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών, που έγινε πριν από μερικές μέρες στις Βρυξέλλες.
Οπως επισημαίνει στην «Κ.Ε.» ο γ.γ. της ΟΛΜΕ Θ. Κοτσιφάκης, «όταν οι δαπάνες για τη δημόσια παιδεία φθάσουν, όπως υπολογίζεται, μόλις στο 2,23% του ΑΕΠ, αντιλαμβανόμαστε πως οι επιπτώσεις στο δημόσιο σχολείο θα είναι δραματικές.
Η μείωση των κρατικών δαπανών από το 2009 μέχρι και το 2015 θα είναι της τάξης των 1.436 εκατ. ευρώ, δηλαδή μείωση κατά 19,2%»!Τον περασμένο Ιούλιο ανακοινώθηκε επιπλέον περικοπή δαπανών για την εκπαίδευση που προβλεπόταν στο πρόγραμμα ΕΣΠΑ, από 2,058 δισ. ευρώ σε 1,694 δισ. ευρώ, δηλαδή μείωση κατά 18 %!
Αυτό σημαίνει στην πράξη, όπως λένε οι εκπαιδευτικοί, περαιτέρω μείωση των κρατικών δαπανών για την παιδεία από το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων του προϋπολογισμού.
Το υπουργείο Παιδείας συγχώνευσε συνολικά 1.933 σχολεία, από τα οποία 1.523 στην πρωτοβάθμια και 410 στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κλείσουν 1.056 σχολεία, 851 από τα 10.798 (7,8%) στην πρωτοβάθμια και 205 από τα 3.185 στη δευτεροβάθμια (6,5%), ενώ οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις συνεχίζονται.
Οι καθηγητές λένε, επίσης, ότι καταργούνται ή υποβαθμίζονται υποστηρικτικές δομές της εκπαίδευσης και συγκεκριμένα:
*Καταργήθηκε η ενισχυτική διδασκαλία στο γυμνάσιο, υποβαθμίστηκε η διδασκαλία των ξένων γλωσσών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
*Υποβαθμίστηκαν τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας. Κλείνουν 22 από τα 58 Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Αναστέλλεται η λειτουργία των Συμβουλευτικών Σταθμών Νέων.
*Καταργείται ο Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός. Υποβαθμίζεται σταδιακά ο θεσμός των βιβλιοθηκών που δημιουργήθηκαν από συγχρηματοδοτούμενα κονδύλια, ενώ επιβάλλονται πλέον τμήματα από 28-30 μαθητές.
Ειδικότερα, για τα σχολικά τμήματα: Ενας στους τέσσερις μαθητές (ποσοστό 23,64%) στα λύκεια της Αττικής φοιτά σε τμήμα με περισσότερους από 26 μαθητές. Οπως επισημαίνει στην «Κ.Ε.» ο καθηγητής Στρ. Στρατηγάκης το όριο ήταν 25 μαθητές, ενώ μέχρι το 2010 ο αριθμός αυτός αυξανόταν κατά 10% στις περιπτώσεις όπου υπάρχει πρόβλημα χώρου.
Φέτος η προσαύξηση του 10% υπάρχει και εφαρμόζεται ανεξάρτητα από τον διαθέσιμο χώρο, με αποτέλεσμα να συγκροτούνται πολλά τμήματα με όριο τους 28 μαθητές. Ετσι, 18.117 μαθητές γενικών λυκείων, φοιτούν σε τμήματα με περισσότερους από 25 μαθητές.
Στις χώρες της Ευρώπης ο μέσος όρος μαθητών ανά τμήμα είναι 21,9, ενώ στην Αττική είμαστε ήδη στους 22,45.
«Τις δραματικές συνέπειες των περικοπών», επισημαίνουν οι καθηγητές, «υφίστανται οι ήδη βαριά τραυματισμένες από την οικονομική κρίση ελληνικές οικογένειες.Δεδομένου μάλιστα ότι μειώθηκαν οι επιχορηγήσεις των σχολικών επιτροπών κατά 60%, προκάλεσε οικονομική ασφυξία του δημόσιου σχολείου, που αδυνατεί πλέον να ανταποκριθεί στις καθημερινές λειτουργίες του, ενώ συνεχώς καλούνται οι γονείς να συμβάλουν στη λειτουργία του σχολείου για είδη πρώτης ανάγκης».
Σύμφωνα με τα στοιχεία των καθηγητών: Κατά τη διετία 2010-11 έγιναν 3.400 προσλήψεις εκπαιδευτικών, ενώ συνταξιοδοτήθηκαν 17.500. Το σύνολο των εκπαιδευτικών είναι 160.000, μειώθηκαν δηλαδή πάνω από 10%! Επίσης, οι ετήσιες καθαρές αποδοχές των εκπαιδευτικών είναι πλέον λιγότερες κατά 4 μηνιαίους μισθούς, υπολογιζομένων των περικοπών των νέων κρατήσεων και φόρων που ανέρχονται στο 20%.
Το νέο μισθολόγιο προβλέπει επιπροσθέτως περικοπή 20%, ενώ συνδέει το μισθό με την παραγωγικότητα και την απόδοση. Ετσι το ετήσιο καθαρό εισόδημα θα κυμαίνεται μεταξύ 8.500-17.500 ευρώ. Ο μηνιαίος καθαρός μισθός από 577-680 ευρώ (1ος χρόνος), μέχρι 1.371 ευρώ στα 35 χρόνια.
Οπως τονίζει ο Θ. Κοτσιφάκης, ο μισθός των ελλήνων εκπαιδευτικών, που ήταν ήδη στο 50% του μέσου όρου του μισθού των εκπαιδευτικών της ευρωζώνης έμεινε μισός τα δύο τελευταία χρόνια.
Μειώσεις όμως υπέστησαν και οι συνταξιούχοι. Αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας από 60 ή 65 στα 70, καθώς και τα έτη υπηρεσίας από 35 σε 40, ενώ καταργήθηκε η ειδική διάταξη για τους εκπαιδευτικούς που προέβλεπε χορήγηση μειωμένης σύνταξης με 30 χρόνια υπηρεσίας στα 60 χρόνια του εκπαιδευτικού.
Ακόμη και στην Πορτογαλία, όπου η οικονομική κατάσταση είναι παρόμοια με της Ελλάδας και η τρόικα επιβάλλει πολιτική λιτότητα, οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση. Οταν ο βασικός μισθός είναι 485 ευρώ, οι μισθοί των εκπαιδευτικών κυμαίνονται από 1.236 ευρώ τον πρώτο χρόνο και φθάνουν στα 3.076 (μεικτά) στα 29 χρόνια. Στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση εργάζονται 148.955 εκπαιδευτικοί και στην τριτοβάθμια 25.092.
Και εκεί όμως οι εκπαιδευτικές δαπάνες μειώθηκαν κατά 800 εκατ. ευρώ το 2011 και προβλέπεται να μειωθούν κατά 600 εκατ. ευρώ το 2012.
Τα σχολεία που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια ανέρχονται σε 3.500, ενώ εξίσου θλιβερή είναι -και εκεί-, η οικονομική εικόνα των εκπαιδευτικών λειτουργών, αφού: Μειώθηκε ο 14ος μισθός κατά 50% και ο αριθμός των εκπαιδευτικών κατά 4.528 ευρώ. Αντίστοιχα, αυξήθηκε ο αριθμός των εκπαιδευτικών που εντάχθηκαν στο ταμείο ανεργίας κατά 38,5%.
Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία κάλεσε όλες τις οργανώσεις-μέλη της να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους προς τους έλληνες συναδέλφους τους στέλνοντας επιστολές και διαμαρτυρίες στην κυβέρνηση, ενώ προγραμματίζεται έκτακτη συνδιάσκεψη για να δώσουν απάντηση στα όσα συμβαίνουν εναντίον της Ελλάδας.
enet.gr
Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011
ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΚΩΣΤΑΚΗΣ VIII ΜΕΡΑΡΧΙΑ
Μακάρι οι κόρες μας να γεννήσουν τέτοιους ΕΛΛΗΝΕΣ
ΣΤΟ ΠΑΝΘΕΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Καλώς ήρθατε
Ποιος είπε το “ΟΧΙ”; ξέρει κανείς;
Μεθαύριο ο μήνας έχει 28 (ενώ 'εννιά' έχει κάθε μέρα για τους πολιτικούς μας, χα, χα), κι εμείς από συνήθεια θα “γιορτάσουμε” για μια ακόμη φορά το “ΟΧΙ”. Οι ρεπόρτερ θα βγουν στο δρόμο με τα μαρκούτσια για να ρωτήσουν μαθητές τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου του 1940, και τα παιδιά, που ξέρουν όλα τα ονόματα ποδοσφαιριστών απέξω κι ανακατωτά, θα τους απαντήσουν ένα σωρό ανοησίες. Στη συνέχεια οι ανοησίες αυτές θ’ ανακοινωθούν δίκην χαβαλέ στο τηλεοπτικό κοινό από τη μικρή οθόνη, κι όλοι μαζί θα διασκεδάσουμε, όπως είναι το έθιμο, με τα χάλια μας.
Εκείνο, βέβαια, για... το οποίο οι μαθητές έχουν πιο άγρια μεσάνυχτα είναι το ποιος διάολο είπε το “ΟΧΙ”. Αυτό είναι επτασφράγιστο μυστικό για να μην προσβληθεί η “δημοκρατία” μας και γίνει καμιά ανεπιθύμητη σύγκριση με τους χαραμοταϊσμένους πολιτικούς ηγετίσκους μας. Πω, πω, ανατριχιάζω! Ωστόσο, οι πιο διαβασμένοι από τους ερωτώμενους θα απαντήσουν, “ο λαός”, διότι αυτά τους λένε οι φαρισαίοι και υποκριτές. Και να φανταστείτε το 1940 δεν υπήρχε τηλεόραση για δημοσκοπήσεις, προπαγάνδα, πλύση εγκεφάλου και συντονισμό… Πάντως, δεν είναι η μοναδική φορά που οι “προοδευτικοί” Έλληνες φτύνουν την ιστορία τους.
Στο διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό ο (αμελέτητος) Ιωάννης Μεταξάς – χτύπα ξύλο – τόνιζε:
«Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες,τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.»
Δυστυχώς, όμως, το μεγάλο "ΟΧΙ" του 1940, που σύμφωνα με τη “δημοκρατική” εκδοχή της ιστορίας δεν το είπε ο Μεταξάς στο λαό αλλά το επέβαλε ο λαός στο Μεταξά, ακυρώθηκε στη συνέχεια με το "ΝΑΙ" στην επάρατη αδελφοσφαγή που είπε ο ίδιος ο ηρωικός λαός μας, απαντώντας “ΝΑΙ” στις αντιμαχόμενες εξωτερικές δυνάμεις που προωθούσαν τα δικά τους κυριαρχικά σχέδια στη χώρα μας. Ευτυχώς για τον (αμελέτητο) δικτάτορα, είχε πεθάνει στις 29 Ιανουαρίου του 1941, γιατί αλλιώς οι “δημοκράτες” θα του φόρτωναν και τις ευθύνες για τον αιματηρό εμφύλιο του 1944-49.
Ωστόσο, μέχρι τις μέρες μας, ο λαός συνεχίζει ποικιλοτρόπως να ακυρώνει το ηρωικό “ΟΧΙ” του 1940, παρόλο που το οικειοποιείται ως εντελώς δικό του... Βλέπετε, για να λειτουργήσει η κομματοκρατία, την οποία λιβανίζουμε ως θεά, χρειάζεται το μίσος, το διχασμό και τις πλατείες “Κλαυθμώνος”, ενώ τον πικρό καρπό της “δημοκρατίας” που απολαμβάνουμε τον γευόμαστε καθημερινά και μοιρολογάμε χωρίς τέλος για το τι μας βρήκε…
Τώρα, το παραμύθι ότι το μεγάλο "ΟΧΙ" το είπε ο λαός και όχι ο δικτάτορας Μεταξάς μου δημιουργεί την απορία: γιατί τις τελευταίες δεκαετίες ο ίδιος ηρωικός λαός λέει συνεχώς "ΝΑΙ" σ' εκείνους που τον ταπεινώνουν και τον καταδυναστεύουν οδηγώντας τη χώρα του στον απόλυτο εξευτελισμό, την αθλιότητα και τη χρεοκοπία; Αναρωτιέμαι, πώς εκφυλίστηκαν τόσο οι απόγονοι των υπερήφανων ηρώων του “ΟΧΙ” του 1940, που έχυσαν το αίμα τους για να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη;
"Φταίνε οι πολιτικοί ηγέτες μας", θ’ απαντήσει ο δημοκράτης και φασιστοθάφτης. “Και τι σημασία έχουν οι ηγέτες;”, ρωτάω εγώ η αφελής. Ας κάνει μόνος του κουμάντο ο λαός, όπως ενήργησε και το 1940, απαντώντας “OXI” στα σχέδια της φασιστικής Ιταλίας του Μουσσολίνι, χωρίς εντολή άνωθεν! Αυτό δεν πιστεύουν οι “προοδευτικοί” δημοκράτες; Άλλωστε αυτό βροντοφωνάζουν με μολότοφ και οι αντιεξουσιαστές, ότι δηλαδή οι λαοί δε χρειάζονται ηγέτες για καθοδήγηση!
Λοιπόν, για να ανακεφαλαιώνουμε, έχουμε και λέμε: Το 1940 το "ΟΧΙ" δεν το είπε μόνο ο Ιωάννης Μεταξάς. Το είπε μετά απ' αυτόν ΚΑΙ ο λαός, και κυρίως ο στρατός, όχι μόνο επειδή το ένιωθε – και δεν έχω κανένα λόγο ν’ αμφισβητήσω τον πατριωτισμό των Ελλήνων – αλλά επειδή στις δικτατορίες οι λαοί, θέλουν δε θέλουν, λένε πάντα ό,τι τους διατάσσει ο δικτάτορας να πουν. Αυτός άλλωστε είναι και ο ορισμός της δικτατορίας: να λέει ο λαός "ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ" τα κελεύσματα του δικτάτορα.
Το περίεργο είναι ότι σήμερα, χτες, και προχτές που οι πολιτικοί μας ηγετίσκοι, μωροφιλόδοξοι οσφυοκάμπτες, λένε συνεχώς "YES" στους καμουφλαρισμένους “αφέντες του κόσμου”, ο λαός λέει επίσης "YES" στους εκλεγμένους "yes men" του, αν και δεν έχουμε δικτατορία! Κάτι πράγματα! Ο παλιός καλός ηρωισμός φαίνεται πως εξέλιπε από τα κύτταρά μας… Το πώς και γιατί μπορεί να το απαντήσει εύκολα όποιος διαθέτει ακόμη εν λειτουργία κοινό νου.
Δια της εις άτοπον απαγωγής, λοιπόν, το μόνο λογικό συμπέρασμα στο οποίο οδηγούμαι, επειδή η αθλιότητα του "YES" των ηγετίσκων μας είναι επαναλαμβανόμενη και ο "περήφανος" λαός δεν τους λέει "ΟΧΙ", είναι ότι μόνο όταν βρεθεί κάποιος σαν τον Με... (Σσστ, πιπέρι!) να πει ξανά το "ΟΧΙ", μπορεί να δούμε άσπρη μέρα. Αλλά πού τέτοια τύχη... Μας προσέχουν τώρα οι εξαποδώ "φίλοι" μας μπας και ξεστρατήσουμε και τους χαλάσουμε τα καταχθόνια κυριαρχικά σχέδια...
Επί τω έργω τώρα παιδιά: αν δεν το έχετε ήδη κάνει, κολλήστε μου την ταμπέλα της "φασίστριας", επειδή τολμάω να ξεστομίσω αυτό που πολλοί αγανακτισμένοι πολίτες θα έβλεπαν σα σανίδα σωτηρίας, αλλά δεν τολμούν να το αρθρώσουν. (Μόνο στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις το ψιθυρίζουν.) Μάλιστα, κάποιοι αμετανόητοι εθνικιστές – φασίστες του κερατά – ψιθυρίζουν πως αντί της εξυφαινόμενης παγκόσμιας δικτατορίας, που φαίνεται να την αποδεχόμαστε αναντίρρητα σα γνήσιοι ραγιάδες, θα ήταν προτιμότερη μια ντόπια… Η παροιμία δε λέει, «Παπούτσι από τον τόπο σου κι ας ειν’ και μπαλωμένο»;
Σκασμός, ρε! Τι μουρμούρισες ζωντόβολο φασιστόμουτρο; Για τη δικτατορία της κουκούλας που έχει εγκαθιδρυθεί; Α, αυτή είναι στις αρμοδιότητες του αρχάγγελου Μιχαήλ. Ας τον εμπιστευτούμε.
Τι θα έλεγε, άραγε, αν ζούσε ο μεγάλος πατριώτης Μάνος Χατζιδάκις για τη σημερινή πολιτική εξαχρείωση και κοινωνική εξαθλίωση; Ο εθνικός μας μουσικοσυνθέτης συνήθιζε να τα λέει έξω απ’ τα δόντια. Δείτε ένα προφητικό απόσπασμα από μια συγκλονιστική συνέντευξη του συνθέτη και διανοούμενου Μάνου Χατζιδάκι, που μεταδόθηκε από τον ραδιοφωνικό σταθμό ΤΟΡ-FΜ και δημοσιεύθηκε στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» της 9ης Φεβρουαρίου 1989, δηλαδή πριν από 20 χρόνια!
«"Όποια κι αν είναι η δουλειά σου, πρέπει να κατέβεις κάτω και να μιλήσεις. Αυτό είναι υποχρέωση κάθε πολίτου, και ακόμα περισσότερο ενός υπεύθυνου πολίτου, αλλά όχι μέσα από την τέχνη. Κάθε άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να μιλήσει, πάντα την έχει. Αλλά πρέπει να είναι έτοιμος να πληρώσει ένα τίμημα. Και εκεί είναι που γίνεται η μεγάλη μάχη με τον εαυτό μας. Πόσοι είμαστε αποφασισμένοι να πληρώσουμε;
Ζούμε τη μοιραία κατάληξη ενός κόσμου που προετοιμάσθηκε για την εξαφάνισή του. Ο μεταπολεμικός κόσμος, και ιδιαίτερα ο πολιτικός, δεν προετοίμασε το σπάνιο είδος και το πολύ ακριβό, του ελεύθερου πολίτη. Εγώ δεν έχω καμιά ελπίδα (για τη χώρα μας), παρά αν γίνει ένα θαύμα. Εγώ δεν πιστεύω ότι έχουμε σήμερα τη δύναμη να επιβιώσουμε σαν εθνική οντότητα. Θα μείνουμε σαν νάνοι αλλοτινών καιρών. Και θα το δείτε, όταν θα έρθει η πλήρης ένωση με την Ευρώπη, σε ποια κατάσταση θα βρισκόμαστε. Ποια είναι η υποδομή για να υπάρξουν επιβιώνοντα έστω ένα δύο χαρακτηριστικά της εθνικότητάς μας;"
Στην ερώτηση: "Φρονείτε ότι δεν υπάρχει κάποια ελπίδα, κάποια διέξοδος; Τι θα μπορούσε να γίνει κατά τη γνώμη σας;" απαντά: "Τίποτα. Η πλήρης εξαφάνισή μας. Και θα γίνει. Είμαι βέβαιος. Και μην ξεχνούμε ότι, σε τελευταία ανάλυση, οι μόνες στιγμές που σκεφθήκαμε σοβαρά σαν έθνος ήταν στις καταστροφές. Ας περάσουμε μια καταστροφή μήπως και σωθούμε".
από Μαρία Σεφέρου
Ποιος είπε το “ΟΧΙ”; ξέρει κανείς;
Μεθαύριο ο μήνας έχει 28 (ενώ 'εννιά' έχει κάθε μέρα για τους πολιτικούς μας, χα, χα), κι εμείς από συνήθεια θα “γιορτάσουμε” για μια ακόμη φορά το “ΟΧΙ”. Οι ρεπόρτερ θα βγουν στο δρόμο με τα μαρκούτσια για να ρωτήσουν μαθητές τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου του 1940, και τα παιδιά, που ξέρουν όλα τα ονόματα ποδοσφαιριστών απέξω κι ανακατωτά, θα τους απαντήσουν ένα σωρό ανοησίες. Στη συνέχεια οι ανοησίες αυτές θ’ ανακοινωθούν δίκην χαβαλέ στο τηλεοπτικό κοινό από τη μικρή οθόνη, κι όλοι μαζί θα διασκεδάσουμε, όπως είναι το έθιμο, με τα χάλια μας.
Εκείνο, βέβαια, για... το οποίο οι μαθητές έχουν πιο άγρια μεσάνυχτα είναι το ποιος διάολο είπε το “ΟΧΙ”. Αυτό είναι επτασφράγιστο μυστικό για να μην προσβληθεί η “δημοκρατία” μας και γίνει καμιά ανεπιθύμητη σύγκριση με τους χαραμοταϊσμένους πολιτικούς ηγετίσκους μας. Πω, πω, ανατριχιάζω! Ωστόσο, οι πιο διαβασμένοι από τους ερωτώμενους θα απαντήσουν, “ο λαός”, διότι αυτά τους λένε οι φαρισαίοι και υποκριτές. Και να φανταστείτε το 1940 δεν υπήρχε τηλεόραση για δημοσκοπήσεις, προπαγάνδα, πλύση εγκεφάλου και συντονισμό… Πάντως, δεν είναι η μοναδική φορά που οι “προοδευτικοί” Έλληνες φτύνουν την ιστορία τους.
Στο διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό ο (αμελέτητος) Ιωάννης Μεταξάς – χτύπα ξύλο – τόνιζε:
«Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες,τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.»
Δυστυχώς, όμως, το μεγάλο "ΟΧΙ" του 1940, που σύμφωνα με τη “δημοκρατική” εκδοχή της ιστορίας δεν το είπε ο Μεταξάς στο λαό αλλά το επέβαλε ο λαός στο Μεταξά, ακυρώθηκε στη συνέχεια με το "ΝΑΙ" στην επάρατη αδελφοσφαγή που είπε ο ίδιος ο ηρωικός λαός μας, απαντώντας “ΝΑΙ” στις αντιμαχόμενες εξωτερικές δυνάμεις που προωθούσαν τα δικά τους κυριαρχικά σχέδια στη χώρα μας. Ευτυχώς για τον (αμελέτητο) δικτάτορα, είχε πεθάνει στις 29 Ιανουαρίου του 1941, γιατί αλλιώς οι “δημοκράτες” θα του φόρτωναν και τις ευθύνες για τον αιματηρό εμφύλιο του 1944-49.
Ωστόσο, μέχρι τις μέρες μας, ο λαός συνεχίζει ποικιλοτρόπως να ακυρώνει το ηρωικό “ΟΧΙ” του 1940, παρόλο που το οικειοποιείται ως εντελώς δικό του... Βλέπετε, για να λειτουργήσει η κομματοκρατία, την οποία λιβανίζουμε ως θεά, χρειάζεται το μίσος, το διχασμό και τις πλατείες “Κλαυθμώνος”, ενώ τον πικρό καρπό της “δημοκρατίας” που απολαμβάνουμε τον γευόμαστε καθημερινά και μοιρολογάμε χωρίς τέλος για το τι μας βρήκε…
Τώρα, το παραμύθι ότι το μεγάλο "ΟΧΙ" το είπε ο λαός και όχι ο δικτάτορας Μεταξάς μου δημιουργεί την απορία: γιατί τις τελευταίες δεκαετίες ο ίδιος ηρωικός λαός λέει συνεχώς "ΝΑΙ" σ' εκείνους που τον ταπεινώνουν και τον καταδυναστεύουν οδηγώντας τη χώρα του στον απόλυτο εξευτελισμό, την αθλιότητα και τη χρεοκοπία; Αναρωτιέμαι, πώς εκφυλίστηκαν τόσο οι απόγονοι των υπερήφανων ηρώων του “ΟΧΙ” του 1940, που έχυσαν το αίμα τους για να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη;
"Φταίνε οι πολιτικοί ηγέτες μας", θ’ απαντήσει ο δημοκράτης και φασιστοθάφτης. “Και τι σημασία έχουν οι ηγέτες;”, ρωτάω εγώ η αφελής. Ας κάνει μόνος του κουμάντο ο λαός, όπως ενήργησε και το 1940, απαντώντας “OXI” στα σχέδια της φασιστικής Ιταλίας του Μουσσολίνι, χωρίς εντολή άνωθεν! Αυτό δεν πιστεύουν οι “προοδευτικοί” δημοκράτες; Άλλωστε αυτό βροντοφωνάζουν με μολότοφ και οι αντιεξουσιαστές, ότι δηλαδή οι λαοί δε χρειάζονται ηγέτες για καθοδήγηση!
Λοιπόν, για να ανακεφαλαιώνουμε, έχουμε και λέμε: Το 1940 το "ΟΧΙ" δεν το είπε μόνο ο Ιωάννης Μεταξάς. Το είπε μετά απ' αυτόν ΚΑΙ ο λαός, και κυρίως ο στρατός, όχι μόνο επειδή το ένιωθε – και δεν έχω κανένα λόγο ν’ αμφισβητήσω τον πατριωτισμό των Ελλήνων – αλλά επειδή στις δικτατορίες οι λαοί, θέλουν δε θέλουν, λένε πάντα ό,τι τους διατάσσει ο δικτάτορας να πουν. Αυτός άλλωστε είναι και ο ορισμός της δικτατορίας: να λέει ο λαός "ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ" τα κελεύσματα του δικτάτορα.
Το περίεργο είναι ότι σήμερα, χτες, και προχτές που οι πολιτικοί μας ηγετίσκοι, μωροφιλόδοξοι οσφυοκάμπτες, λένε συνεχώς "YES" στους καμουφλαρισμένους “αφέντες του κόσμου”, ο λαός λέει επίσης "YES" στους εκλεγμένους "yes men" του, αν και δεν έχουμε δικτατορία! Κάτι πράγματα! Ο παλιός καλός ηρωισμός φαίνεται πως εξέλιπε από τα κύτταρά μας… Το πώς και γιατί μπορεί να το απαντήσει εύκολα όποιος διαθέτει ακόμη εν λειτουργία κοινό νου.
Δια της εις άτοπον απαγωγής, λοιπόν, το μόνο λογικό συμπέρασμα στο οποίο οδηγούμαι, επειδή η αθλιότητα του "YES" των ηγετίσκων μας είναι επαναλαμβανόμενη και ο "περήφανος" λαός δεν τους λέει "ΟΧΙ", είναι ότι μόνο όταν βρεθεί κάποιος σαν τον Με... (Σσστ, πιπέρι!) να πει ξανά το "ΟΧΙ", μπορεί να δούμε άσπρη μέρα. Αλλά πού τέτοια τύχη... Μας προσέχουν τώρα οι εξαποδώ "φίλοι" μας μπας και ξεστρατήσουμε και τους χαλάσουμε τα καταχθόνια κυριαρχικά σχέδια...
Επί τω έργω τώρα παιδιά: αν δεν το έχετε ήδη κάνει, κολλήστε μου την ταμπέλα της "φασίστριας", επειδή τολμάω να ξεστομίσω αυτό που πολλοί αγανακτισμένοι πολίτες θα έβλεπαν σα σανίδα σωτηρίας, αλλά δεν τολμούν να το αρθρώσουν. (Μόνο στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις το ψιθυρίζουν.) Μάλιστα, κάποιοι αμετανόητοι εθνικιστές – φασίστες του κερατά – ψιθυρίζουν πως αντί της εξυφαινόμενης παγκόσμιας δικτατορίας, που φαίνεται να την αποδεχόμαστε αναντίρρητα σα γνήσιοι ραγιάδες, θα ήταν προτιμότερη μια ντόπια… Η παροιμία δε λέει, «Παπούτσι από τον τόπο σου κι ας ειν’ και μπαλωμένο»;
Σκασμός, ρε! Τι μουρμούρισες ζωντόβολο φασιστόμουτρο; Για τη δικτατορία της κουκούλας που έχει εγκαθιδρυθεί; Α, αυτή είναι στις αρμοδιότητες του αρχάγγελου Μιχαήλ. Ας τον εμπιστευτούμε.
Τι θα έλεγε, άραγε, αν ζούσε ο μεγάλος πατριώτης Μάνος Χατζιδάκις για τη σημερινή πολιτική εξαχρείωση και κοινωνική εξαθλίωση; Ο εθνικός μας μουσικοσυνθέτης συνήθιζε να τα λέει έξω απ’ τα δόντια. Δείτε ένα προφητικό απόσπασμα από μια συγκλονιστική συνέντευξη του συνθέτη και διανοούμενου Μάνου Χατζιδάκι, που μεταδόθηκε από τον ραδιοφωνικό σταθμό ΤΟΡ-FΜ και δημοσιεύθηκε στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» της 9ης Φεβρουαρίου 1989, δηλαδή πριν από 20 χρόνια!
«"Όποια κι αν είναι η δουλειά σου, πρέπει να κατέβεις κάτω και να μιλήσεις. Αυτό είναι υποχρέωση κάθε πολίτου, και ακόμα περισσότερο ενός υπεύθυνου πολίτου, αλλά όχι μέσα από την τέχνη. Κάθε άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να μιλήσει, πάντα την έχει. Αλλά πρέπει να είναι έτοιμος να πληρώσει ένα τίμημα. Και εκεί είναι που γίνεται η μεγάλη μάχη με τον εαυτό μας. Πόσοι είμαστε αποφασισμένοι να πληρώσουμε;
Ζούμε τη μοιραία κατάληξη ενός κόσμου που προετοιμάσθηκε για την εξαφάνισή του. Ο μεταπολεμικός κόσμος, και ιδιαίτερα ο πολιτικός, δεν προετοίμασε το σπάνιο είδος και το πολύ ακριβό, του ελεύθερου πολίτη. Εγώ δεν έχω καμιά ελπίδα (για τη χώρα μας), παρά αν γίνει ένα θαύμα. Εγώ δεν πιστεύω ότι έχουμε σήμερα τη δύναμη να επιβιώσουμε σαν εθνική οντότητα. Θα μείνουμε σαν νάνοι αλλοτινών καιρών. Και θα το δείτε, όταν θα έρθει η πλήρης ένωση με την Ευρώπη, σε ποια κατάσταση θα βρισκόμαστε. Ποια είναι η υποδομή για να υπάρξουν επιβιώνοντα έστω ένα δύο χαρακτηριστικά της εθνικότητάς μας;"
Στην ερώτηση: "Φρονείτε ότι δεν υπάρχει κάποια ελπίδα, κάποια διέξοδος; Τι θα μπορούσε να γίνει κατά τη γνώμη σας;" απαντά: "Τίποτα. Η πλήρης εξαφάνισή μας. Και θα γίνει. Είμαι βέβαιος. Και μην ξεχνούμε ότι, σε τελευταία ανάλυση, οι μόνες στιγμές που σκεφθήκαμε σοβαρά σαν έθνος ήταν στις καταστροφές. Ας περάσουμε μια καταστροφή μήπως και σωθούμε".
από Μαρία Σεφέρου
Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011
FUCK OFF
ΠΗΓΑΙΝΤΕ ΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ ΣΑΣ ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ.
Το Βρεττανικό κοινοβούλιο, με απόφασή του απέσυρε τον στόλο των αεροσκαφών Harrier από την αεροπορία και στον τελευταίο αποχαιρετιστήριο σχηματισμό τους τα αποσυρόμενα αεροσκάφη, πετώντας πάνω από το Εγγλέζικο Κοινοβούλιο έδωσαν το μύνημά τους στους Βουλευτάδες που ήταν φυσικά (πηγαίνετε πίσω την καρέκλα σας είπαμε) FUCK OFF.
Συγχαρητήρια στον Δκτή του σμήνους. Τα σέβη μου!!!!!!!!!!
Look at this carefully...it is a brilliant example of British Humour!
The British government has scrapped the Harrier fleet and on their farewell formation flypast over the Houses of Parliament they gave thegovernment a message.
Lean back a bit from your computer monitor and squint.. Seriously...push your chair back a couple of feet..
My hat is off to the man that was leading this Squadron.
Το Βρεττανικό κοινοβούλιο, με απόφασή του απέσυρε τον στόλο των αεροσκαφών Harrier από την αεροπορία και στον τελευταίο αποχαιρετιστήριο σχηματισμό τους τα αποσυρόμενα αεροσκάφη, πετώντας πάνω από το Εγγλέζικο Κοινοβούλιο έδωσαν το μύνημά τους στους Βουλευτάδες που ήταν φυσικά (πηγαίνετε πίσω την καρέκλα σας είπαμε) FUCK OFF.
Συγχαρητήρια στον Δκτή του σμήνους. Τα σέβη μου!!!!!!!!!!
Look at this carefully...it is a brilliant example of British Humour!
The British government has scrapped the Harrier fleet and on their farewell formation flypast over the Houses of Parliament they gave thegovernment a message.
Lean back a bit from your computer monitor and squint.. Seriously...push your chair back a couple of feet..
My hat is off to the man that was leading this Squadron.
Ωραίοι οι Αγγλοι πιλότοι.Ο Ελληνικός λαός γιατί αργεί τόσο πολύ;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)