Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

ΟΛΑ ΓΙΝΙΚΑΝΕ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΒΑΣΗ ή ΤΟ 81 Η ΧΩΡΑ ΕΣΤΡΙΨΕ ΛΑΘΟΣ.

του Σαράντου Καργάκου, Συγγραφέως - Φιλολόγου - Ιστορικού 
 
Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ. Εδώ καί τριάντα χρόνια είναι η ...εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδόθησαν σε μία χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία, εξέθρεψε καί διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων», παιδιών δηλαδή πού δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμμιά εργασία από αυτές πού ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές... 

 
Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» πού κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή πού ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής πού έδειχνε αριστερά καί πήγαινε δεξιά καί τούμπαλιν. Γι' αυτό τουμπάραμε... Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιοδικού αυτού, πού δεν είναι πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πώς η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. 

 
Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ' όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του «White color workers». Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό καί υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη καί στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσόντων ακόμη καί διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις καί ασαφείς, απροσδιορίστου αποστολής καί χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των γονιών, πού πιστεύουν ότι τα παιδιά καί μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες πού είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής. 

 
Παρ' όλο πού γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι ΙΕΚ!) οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος. Παίρνουν πτυχίο τεχνικής σχολής καί δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί. Δεν ξέρουν να διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραδιόφωνο ή στο τηλέφωνό τους. Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα ηλεκτρονικά ξέχασαν να γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από «μηνύματα» του αφόρητου «κινητού» τους. 

 
Τούτη η παιδεία, πού όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ' ούτε καν εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμμιά δεξιότητα, εκτός από την ραθυμία, την αναβλητικότητα καί το φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τον νέο εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα παιδιά της Νιόβης. Τα κάνει άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία, γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας καί η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, με το πρόσχημα να μην τα κουράσουμε, τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία καί την πρωτοτυπία. Το σχολείο, αντί να μαθαίνει τα παιδιά πώς να μαθαίνουν, τα νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα μαθαίνει πώς να σκέπτονται αλλά με τί να σκέπτονται. Έτσι τα κάνει πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα της σκέψης καί των ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα σκαθάρια κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα, πιο τρανό καί πιο μεγάλο. Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι η γλαύξ, είναι ο παπαγάλος, ο μαθητής-βλάξ πού καταπίνει σελίδες σαν χάπια καί πού θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το σχολικό. Καί το λεγόμενο «σχολικό» είναι συνήθως αισχρό καί ως λόγος καί ως περιεχόμενο. 

 
Καί τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το «Αναγνωστικό» πού πρέπει να είναι ευαγγέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί την αγάπη για τη δουλειά, καλλιεργεί την απέχθεια. Που πια, όπως παλιά, ο έρωτας για την αγροτική, τη βουκολική καί τη θαλασσινή ζωή; Ο ναύτης δεν είναι πρότυπο ζωής. Πρότυπο ζωής είναι ο «χαρτογιακάς». Όσο κι αν ήσαν κάπως ρομαντικά τα παλιά «Αναγνωστικά», καλλιεργούσαν τον έρωτα για τη δουλειά. Ακούω πώς δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πως να πάει, όταν με τη ναυτιλία πού προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται μόνο το 1% των Ελλήνων; (Με τον αγροτικό τομέα πού προσφέρει το 6,6% του ΑΕΠ ασχολείται το 14,5% του πληθυσμού). Διερωτώμαι, τί είδους ναυτικός λαός είμαστε, όταν αποστρεφόμαστε την θάλασσα καί στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί καί μελαψοί κάθε αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργο7ούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί καί μελαψοί κάθε αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την τεμπελιά, όχι για δουλειά. Τα πανεπιστήμια καί οι ποικιλώνυμες σχολές επαυξάνουν τον έρωτα αυτό. Πράγματα πού μπορούν να διδαχθούν εντός εξαμήνου -καί μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου μαθήματα- απαιτούν τετραετία! Βγαίνουν τα παιδιά από τις σχολές καί δικαίως ζητούν εργασία με βάση τα «προσόντα» τους, αλλά τέτοιες εργασίες πού ζητούν τέτοια προσόντα δεν υπάρχουν. Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές θεατρολογίας -πέρα από τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές- πού προσφέρουν άνω των 300 πτυχίων το έτος. Που θα βρουν δουλειά τα παιδιά αυτά; 

 
Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την αυτενέργεια, βράβευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη για την οποιαδήποτε δουλειά ακόμη καί του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε κάνει την Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς Αλβανούς, Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς, Πακιστανούς καί Ουκρανούς. Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη της Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέρια των Αλβανών πού την δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων πού την ψαρεύουν, θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν για δουλειά στην Αλβανία πού ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη επιχειρηματική δραστηριότητα όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Γέμισαν τα Τίρανα ουρανοξύστες, κτήρια γιγάντια, κακόγουστα μεν, σύγχρονα δε. Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των αετών. 

 
Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική καί την αγροτική τάξη. Στήν πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία-θεολογία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» καί υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να μεταφερθούν αλλού. Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς υποχρεώσεις καί τους δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. Γέμισε η επαρχία με «Κέντρα Πολιτισμού», οπού «μπαγιαντέρες» κάθε λογής καί φυλής άναβαν πούρο με φωτιά πεντοχίλιαρου! Το μπουκάλι με το ουίσκι βαπτίστηκε ... αγροτικό! Τώρα, όμως, πού έρχονται τα «εξ εσπερίας νέφη» χτυπάμε το κεφάλι μας. Καί που να φθάσουν τα «εξ Ανατολής» σαν εισέλθει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η Ελλάς vallis flen-tium (-κοιλάς κλαυθμώνων) καί θα κινείται quasi osculaturium inter flen-tium (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως καί οδύνης). 

 
Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας πού θα υποτάσσεται στην οικονομία. Θεωρώ ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κριτήρια οικονομικής αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως καί την παιδεία πού εθίζει τα παιδιά στην οκνηρία, πού τα κουράζει με την παπαγαλία καί το βάρος άχρηστων μαθημάτων. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της. Τούτη η παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε.  Είναι θλιβερή η εικόνα πού παρουσιάζει σήμερα, παρουσίαζε χθες καί θα παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία: να υπάρχουν άνθρωποι άνω των 65 ετών, άνω των 70 ετών, πού, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί, εργάζονται νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να τελειώσουν τις ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά πού λιώνουν τα νιάτα τους στα «κηφηνεία», πού πάνε σπίτι τους να κοιμηθούν την ώρα πού οι Αλβανοί πάνε για δουλειά, θα μου πείτε, τι δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί να είναι τίμια. Όταν μικροί -ακόμη στο Δημοτικό- μαθαίναμε απ' έξω τον Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να διδάξει Τυρταίο;) δεν τον μαθαίναμε για να γίνουμε πολεμοχαρείς αλλά για να νοιώθουμε ντροπή, όταν στην μάχη της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι παλαιότεροι, οι «γεραιοί» καί οι νέοι κρύβονται πίσω από τη σκιά τους. «Αισχρόν γαρ δη τούτο... κείσθαι πρόσθε νέων άνδρα παλαιότερον». 

 
Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα από ξένους. Στίς οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα χωράφια πακιστανικά. Σέ λίγο οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια των Κινέζων πού κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών ειδών πού θυμίζουν... Ελλάδα. Ακόμη καί τις σημαίες μας στην Κίνα τις φτιάχνουν! Κι εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας. «Φτιάχνουμε» τη ζωή μας στην τηλοψία, πού δίνει τα μοντέρνα πρότυπα οκνηρίας στη νεολαία, ποθούμε μια χρυσίζουσα ζωή σαν αυτήν πού προσφέρει το «γυαλί», αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα με δόσεις, κάνουμε διακοπές με «διακοποδάνεια», εορτάζουμε με «εορτοδάνεια» καί πεθαίνουμε με «πεθανοδάνεια». Έλεγε ο Φωκίων, πού πλήρωσε τέσσερις δραχμές τη δεύτερη δόση του κώνειου πού χρειαζόταν για να «απέλθει», πως στην Αθήνα δεν μπορεί ούτε δωρεάν να πεθάνει κανείς. Έπρεπε να ζούσε τώρα... 

 
Λυπάμαι πού θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές καί τα ΜΜΕ σακάτεψαν καί σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για τα δικαιώματα της -δικαιώματα στην τεμπελιά- καί ποτέ για υποχρεώσεις, ποτέ για χρέος, ποτέ για καθήκον. Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη. 

  

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

ΖΩΝΤΑΝΗ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΑ


Μπορεί η επαφή των νεοελλήνων με την αρχαιοελληνική παράδοση και γλώσσα να είναι εξαιρετικά προβληματική, ωστόσο υπάρχουν λέξεις και εκφράσεις που πέρασαν αυτούσιες στην καθημερινότητά μας και ευτυχώς μας θυμίζουν το δοξασμένο παρελθόν.

  • Αιδώς Αργείοι: όταν θέλουμε να καταδείξουμε αισθήματα ντροπής αναφερόμενοι σε κάποιον άλλο. Ειπώθηκε από τον Στέντορα (σε έντονο ύφος) προς τους Αργείους κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, με σκοπό να τους ανυψώσει το ηθικό όταν ο Αχιλλέας αποχώρησε από τη μάχη. (Ομήρου Ιλιάδα – Ε 787)


  • Αντίπαλον δέος: όταν αναφερόμαστε σε ισχυρό αντίπαλο. (Θουκυδίδης – Γ 11)
  • Από μηχανής θεός: μη αναμενόμενη βοήθεια – λύση – συνδρομή σε κάποιο πρόβλημα ή δύσκολη κατάσταση. Προέρχεται από θεατρικό τέχνασμα στην αρχαία Ελλάδα που χρησιμοποιούσαν οι τραγικοί ποιητές όταν ήθελαν να δώσουν διέξοδο στη πλοκή του έργου και στο οποίο κατά τη διάρκεια της παράστασης εμφανιζόταν ένας Θεός επάνω σε εναέρια κατασκευή (γερανός).
  • Αρχή άνδρα δείκνυσι: όταν οι πράξεις – έργα χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο στον οποίο αναφερόμαστε. (Βίας ο Πριηνεύς – Σοφοκλής.... Αντιγόνη 62)
  • Ασκός του Αιόλου: σε περιπτώσεις επικείμενων δεινών – καταστροφών. Ο Αίολος έδωσε έναν ασκό στον Οδυσσέα ο οποίος περιείχε ανέμους. Όταν λοιπόν οι σύντροφοι του Οδυσσέα άνοιξαν τον ασκό, απελευθερώθηκαν οι άνεμοι και παρέσυραν το πλοίο στο νησί των Λαιστρυγόνων. (Ομήρου Οδύσσεια Κ 1-56)
  • Αχίλλειος πτέρνα: αδύνατο σημείο. Η φράση προέρχεται από το μύθο του Αχιλλέα, σύμφωνα με τον οποίο, όταν τον βύθιζε στο αθάνατο νερό η μητέρα του, επειδή τον κρατούσε από τη φτέρνα, στο συγκεκριμένο σημείο του σώματός του παρέμεινε θνητός.
  • Βίος αβίωτος : ζωή ανυπόφορη. (Χίλων Ο Λακεδαιμόνιος)
  • Γαία πυρί μειχθήτω: σε περιπτώσεις καταστροφής, όταν θέλουμε να δώσουμε έμφαση.
  • Γη και ύδωρ: υποδηλώνει περιπτώσεις υποταγής , πλήρους υποχώρησης, παράδοσης άνευ όρων. Η φράση προέρχεται από τον Ηρόδοτο, σύμφωνα με τον οποίο οι Πέρσες απεσταλμένοι ζήτησαν από τους Σπαρτιάτες γη και ύδωρ σε ένδειξη υποταγής. (Ηροδότου Ιστορία V 17-18)
  • Γόρδιος δεσμός: αναφέρεται σε περιπτώσεις δύσκολων προβλημάτων (άλυτων). Η φράση λέγεται σε περιπτώσεις δύσκολων καταστάσεων, όπως αυτή που αντιμετώπισε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν προσπάθησε να λύσει ένα πολύπλοκο κόμπο, το «γόρδιο δεσμό» τον οποίον σύμφωνα με τον χρησμό όποιος τον έλυνε θα γινόταν κυρίαρχος της Ασίας. (Αρριαννού 11 3)
  • Δαμόκλειος σπάθη: απειλητικές καταστάσεις Η φράση προέρχεται από επεισόδιο που συνέβη μεταξύ του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου και του Δαμοκλή, ενός αυλικού κόλακα , όταν ο πρώτος θέλοντας να δείξει στο Δαμοκλή πόσο επικίνδυνο ήταν το αξίωμα του τυράννου τον έβαλε να καθίσει στο θρόνο, ενώ από πάνω του κρεμόταν ξίφος σε μια τρίχα αλόγου.
  • Διέβην τον Ρουβίκωνα : σε περιπτώσεις που λαμβάνεται μία παράτολμη απόφαση. Η φράση αποδίδεται στον Ιούλιο Καίσαρα ο οποίος όταν το 49 π.Χ. αποφάσισε να κηρύξει εμφύλιο πόλεμο στην Ιταλία, πέρασε με το στρατό του τον ποταμό Ρουβίκωνα κατευθυνόμενος προς την Ρώμη.
  • Δούρειος Ίππος: αναφέρεται σε περιπτώσεις δολιότητας, ή δώρων τα οποία υποκρύπτουν δόλο. Η φράση προέρχεται από τον Όμηρο και αναφέρεται κατά την περίοδο των Τρωικών πολέμων τότε που οι Έλληνες ενώ χάρισαν στους Τρώες ξύλινο άλογο μεγάλων διαστάσεων ως αφιέρωμα στους Θεούς, στο εσωτερικό του ήταν κρυμμένοι ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του, οι οποίοι άνοιξαν τις πύλες της Τροίας στους υπόλοιπους Έλληνες (Ομήρου Οδύσσεια λ 529)
  • Δρακόντεια μέτρα: αναφέρεται σε περιπτώσεις λήψης αυστηρών – σκληρών μέτρων Η φράση προέρχεται από τον Δράκοντα (7ος αιώνας π.Χ) αρχαίο νομοθέτη των Αθηνών, ο οποίος ήταν γνωστός για τους αυστηρούς και σκληρούς νόμους που επέβαλε.
  • Eξ απαλών ονύχων: αναφέρεται στην νηπιακή ηλικία κυριολεκτικά, ή σε παλαιότερη χρονική περίοδο μεταφορικά. Η φράση χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει τη νηπιακή ηλικία κατά την οποία ο άνθρωπος έχει μαλακά νύχια.
  • Έπεα πτερόεντα: αερολογίες, αβάσιμα επιχειρήματα. Ομηρική έκφραση βασισμένη στην αντίληψη ότι τα λόγια όταν εκστομίζονται τα παίρνει ο αέρας. (Ομήρου Ιλιάδα Α 201)
  • Επί ξυρού ακμής : στην κόψη του ξυραφιού, σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, σε κρίσιμο σημείο. Ομηρική φράση η οποία ειπώθηκε από το Νέστορα στο Διομήδη στην προσπάθειά του να τον παροτρύνει για συμμετοχή στον πόλεμο εναντίον των Τρώων. (Ομήρου Ιλιάδα Κ 173)
  • Εκατόμβη: Θυσία με πολλά θύματα, μεγάλη απώλεια. Εκατόμβη στην αρχαία Ελλάδα ονόμαζαν την θυσία κατά την οποία γινόταν προσφορά από εκατό βόδια στους θεούς. (Ομήρου Ιλιάδα Α 65)
  • Ες αύριον τα σπουδαία: Αργότερα θα ασχοληθούμε με τα σοβαρά ζητήματα – θέματα, αναβολή. Τη φράση είπε ο Θηβαίος Αρχίας, όταν έλαβε το γράμμα που τον προειδοποιούσε ότι κινδυνεύει από τον Πελοπίδα. (Πλουτάρχου Πελοπ. 10)
  • Ή ταν ή επί τας : Ή θα την φέρεις νικητής (ασπίδα) ή θα σε φέρουν επάνω της νεκρό.................ή θα επιτύχουμε, ή θα αποτύχουμε. Τη φράση έλεγαν οι Σπαρτιάτισσες μητέρες στα παιδιά τους, όταν τους έδιναν την ασπίδα για τον πόλεμο. (Πλουτάρχου Λακεδαιμ. Αποφθ.16)
  • Ήξεις αφήξεις: Λέγεται όταν κάποιος αλλάζει συνεχώς γνώμη. Η φράση προέρχεται από το χρησμό του μαντείου των Δελφών « ήξεις αφήξεις ου θνήξεις εν πολέμω». Η θέση του κόμματος πριν ή μετά το αρνητικό μόριο ου, καθορίζει και τη σημασία του χρησμού.
  • Κέρβερος: Σκληρός, ανυποχώρητος. Προέρχεται από το ομώνυμο τέρας που φύλαγε τον Άδη και δεν επέτρεπε την είσοδο.
  • Κέρας Αμαλθείας: Παραπέμπει σε πλούτο – αφθονία υλικών αγαθών. Η φράση προέρχεται από περιστατικό όπου η Αμάλθεια έτρεφε το μικρό Δία με κέρατο κατσίκας γεμάτο γάλα και μέλι.
  • Και συ τέκνον Βρούτε: Φράση που απευθύνεται σε πρόσωπα που προδίδουν την εμπιστοσύνη μας.Την είπε ο Καίσαρας, όταν αναγνώρισε τον Βρούτο ανάμεσα στους δολοφόνους του.
  • Κόπρος του Αυγείου: Συγκεντρωμένες ατασθαλίες – καταστάσεις οι οποίες δύσκολα διορθώνονται. Η φράση προέρχεται από άθλο του Ηρακλή, κατά τον οποίο καθάρισε την κοπριά από τους στάβλους του Αυγείου.
  • Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα: Λέγεται για όσους υπερηφανεύονται και καυχώνται για ανεπιβεβαίωτα κατορθώματα και καλούνται να αποδείξουν ότι λένε την αλήθεια. Η φράση προέρχεται από Αισώπειο μύθο σύμφωνα με τον οποίο κάποιος ισχυριζόταν ότι κάποτε στη Ρόδο έκανε ένα πολύ μεγάλο άλμα και του ζήτησαν να το επαναλάβει λέγοντάς του την παραπάνω φράση. (Αισώπου Μύθοι «Ανήρ Κομπαστής»)
  • Mηδένα προ του τέλους μακάριζε : Μην βιάζεσαι να μακαρίσεις κάποιον πριν το τέλος. Με αυτή τη φράση σχολίασε ο Σόλωνας τους θησαυρούς του Κροίσου, όταν ο τελευταίος τους έδειξε με υπερηφάνεια. (Ηροδότου Ι 32 7)
  • Κύκνειο άσμα: Η τελευταία ενέργεια – πράξη – έργο κάποιου. Προέρχεται από το τελευταίο τραγούδι του κύκνου πριν το θάνατό του. (Πλάτωνος Φαίδων 84 Ε)
  • Ιστός της Πηνελόπης : Λέγεται για έργο που δεν τελειώνει. Η φράση είναι από τον Όμηρο όπου στην Οδύσσεια αναφέρεται στην Πηνελόπη η οποία ύφαινε ένα ύφασμα την ημέρα και το ξήλωνε τη νύχτα, θέλοντας να ξεγελάσει τους μνηστήρες μέχρι να γυρίσει ο Οδυσσέας από την Τροία. (Ομήρου Οδύσσεια τ 149)
  • Κουτί της Πανδώρας : Εμφάνιση πολλών δεινών ταυτόχρονα. Η φράση προέρχεται από τη μυθολογία, σύμφωνα με την οποία ο Δίας για να τιμωρήσει τους ανθρώπους έδωσε στην Πανδώρα ως δώρο ένα κιβώτιο γεμάτο με όλες τις συμφορές, με αποτέλεσμα μόλις το άνοιξε να βγουν όλα τα δεινά, εκτός από την ελπίδα.
  • Ο κύβος ερρίφθη: Η απόφαση έχει ληφθεί. Τη φάση είπε ο Καίσαρας όταν αποφάσισε να κηρύξει εμφύλιο πόλεμο. Οι λατινομαθείς ευρωπαίοι το λένε στα λατινικά alea jacta est.
  • Προκρούστειος Κλίνη: Προσαρμογή κάποιας κατάστασης βάσει συμφέροντος. Προέρχεται από τον μυθικό κακούργο Προκρούστη ο οποίος έδενε τα θύματά του σε κρεβάτι κι έπειτα τους έκοβε ή εξάρθρωνε τα πόδια, προκειμένου να τους φέρει σε ίσο μήκος με το κρεβάτι.
  • Μέμνησο των Αθηναίων : Μην ξεχνάς αυτόν που πρόκειται να εκδικηθείς.Τη φράση έλεγε καθημερινά ένας υπηρέτης στο Δαρείο (κατόπιν εντολής του) υπενθυμίζοντας ότι έπρεπε να τιμωρήσει τους Αθηναίους, διότι συμμετείχαν στην πυρπόληση των Σάρδεων. (Ηροδότου V 105)
  • Μερίς του λέοντος : Το μεγαλύτερο μερίδιο. (Αισώπου μύθοι «Λέων και αλώπηξ»)
  • Κομίζω γλαύκα εις Αθήνας : Όταν λέγονται ήδη γνωστά πράγματα. Η φράση λέγεται διότι στην Αθήνα η γλαύκα, η κουκουβάγια, ήταν γνωστή, σαν σύμβολο της Αθήνας και εικονιζόταν παντού, όπως στις στροφές των σπιτιών, στα νομίσματα κ.λ.π. (Αριστοφάνη, Όρνιθες, 301)


Πηγή: http://www.xespao.gr

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

ΤΕΛΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ

Οι τελικές αλλαγές στο νέο Λύκειο – Τι προβλέπει το νομοσχέδιο για μαθητές, καθηγητές, εξετάσεις


Σημαντικές αλλαγές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, φέρνει το νομοσχέδιο για το Νέο Λύκειο, που δόθηκε για διαβούλευση στη δημοσιότητα από το υπουργείο Παιδείας.
Οι αλλαγές θα ισχύσουν από το ακαδημαϊκό έτος 2013-14 για τους μαθητές που θα φοιτήσουν στην Α’ Λυκείου.
Ειδικότερα, στην Α’ Λυκείου οι μαθητές θα διδάσκονται μόνο μαθήματα γενικής παιδείας (συνολικά εννέα και διάρκειας 33 ωρών εβδομαδιαίως), ενώ εισάγεται το σύστημα των ερευνητικών εργασιών (τα λεγόμενα project), η διάρκεια των οποίων καθορίζεται σε δύο ώρες.
Τα μαθήματα επιλογής για τους μαθητές της Α’ Λυκείου είναι Εφαρμογές Πληροφορικής, Τεχνολογία και Διαχείριση Φυσικών Πόρων και Εκφραση – Πολιτιισμός και Ευρωπαϊκός Πολιτισμός.
Στη Β’ τάξη του Λυκείου τα μαθήματα γενικής παιδείας γίνονται δέκα συνολικής διάρκειας 30 ωρών. Παράλληλα, οι μαθητές της δεύτερης τάξης του Λυκείου θα παρακολουθούν μία εκ των δύο ομάδων προσανατολισμού (όπως μετονομάζονται οι κατευθύνσεις) η διάρκεια των οποίων καθορίζεται σε πέντε ώρες.
Η μία ομάδα προσανατολισμού περιλαμβάνει μαθήματα ανθρωπιστικών επιστημών (Αρχαία Ελληνικά και Λατινικά) και η δεύτερη μαθήματα θετικών επιστημών (Φυσική και Μαθηματικά). Με την κατάργηση της τεχνολογικής κατεύθυνσης βγαίνουν από το διδακτικό πρόγραμμα τα μαθήματα της Χημείας και της Τεχνολογίας Επικοινωνιών.
Τα θέματα των προαγωγικών εξετάσεων από την Α’ στη Β’ Λυκείου και από τη Β’ στη Γ’ ορίζονται ως εξής: κατά ποσοστό 50%, με κλήρωση, από τράπεζα θεμάτων διαβαθμισμένης δυσκολίας και κατά ποσοστό 50%, από τον διδάσκοντα ή τους διδάσκοντες.
Στη Γ’ Λυκείου τα μαθήματα γενικής παιδείας μειώνονται από 11 σε 5, ενώ οι μαθητές θα έχουν την δυνατότητα επιλογής μιας νέας ομάδας προσανατολισμού, αυτής των Οικονομικών, Πολιτικών και Κοινωνικών Σπουδών.
Η προθεσμία για την επιλογή επιστημονικών πεδίων εκπνέει για τους μαθητές της τελευταίας τάξης του Λυκείου στις 10 Οκτωβρίου. Έως τότε οι μαθητές θα πρέπει να έχουν επιλέξει δύο επιστημονικά πεδία με τα οποία συνδέονται και οι αντίστοιχες σχολές.
Το 1ο Επιστημονικό πεδίο περιλαμβάνει τις Ανθρωπιστικές, τις Νομικές και τις Κοινωνικές Επιστήμες, το 2ο τις Θετικές και Τεχνολογικές, το 3ο τις Επιστήμες Υγείας και το 4ο τις Επιστήμες Οικονομίας, Διοίκησης και Πολιτικές Επιστήμες.
Στις εξετάσεις για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση οι μαθητές θα διαγωνίζονται σε τέσσερα μαθήματα (από έξι, που ίσχυε έως σήμερα) και τα θέματα θα ορίζονται κατά ποσοστό 50%, με κλήρωση από τράπεζα θεμάτων διαβαθμισμένης δυσκολίας και κατά ποσοστό 50%, από την κεντρική επιτροπή εξετάσεων.
Βαθμός προαγωγής και απόλυσης
Για τον υπολογισμό του Βαθμού Πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση θα προσμετράται και ο «Βαθμός Προαγωγής και Απόλυσης» (ΒΠΑ), δηλαδή η τελική βαθμολογία του μαθητή και στις τρεις τάξεις του Λυκείου.
Ο ΒΠΑ υπολογίζεται ως εξής:
Ο γενικός βαθμός προαγωγής της Α’ τάξης Γενικού Λυκείου πολλαπλασιάζεται με συντελεστή 0,5, της Β’ τάξης Γενικού Λυκείου πολλαπλασιάζεται με συντελεστή 0,7 και ο γενικός βαθμός απόλυσης της Γ’ τάξης Γενικού Λυκείου πολλαπλασιάζεται με συντελεστή 0,9. Τα τρία γινόμενα αθροίζονται και διαιρούνται δια τρία. Ο ΒΠΑ είναι το αποτέλεσμα της διαίρεσης.
Όταν ο ΒΠΑ είναι μεγαλύτερος του μέσου όρου της βαθμολογίας των τεσσάρων πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων, τότε ο μέσος όρος των μαθημάτων πολλαπλασιάζεται με συντελεστές 0,5 και 0,7 και 0,9 και τα γινόμενα αυτών αθροίζονται και διαιρούνται δια του τρία. Το αποτέλεσμα της διαίρεσης αποτελεί τον πέμπτο βαθμό εισαγωγής του μαθητή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Όταν ο ΒΠΑ είναι μικρότερος του μέσου όρου της βαθμολογίας των τεσσάρων μαθημάτων, τότε ο γενικός βαθμός προαγωγής της Α’ τάξης Γενικού Λυκείου προσαυξανόμενος κατά μία μονάδα και πολλαπλασιαζόμενος με συντελεστή 0,5, ο γενικός βαθμός προαγωγής της Β’ τάξης Γενικού Λυκείου προσαυξανόμενος κατά μία μονάδα και πολλαπλασιαζόμενος με συντελεστή 0,7 και ο γενικός βαθμός απόλυσης της Γ’ τάξης Γενικού Λυκείου προσαυξανόμενος κατά μία μονάδα και πολλαπλασιαζόμενος με συντελεστή 0,9, αθροίζονται και διαιρούνται δια του τρία. Το αποτέλεσμα της διαίρεσης αποτελεί τον πέμπτο βαθμό εισαγωγής του μαθητή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Εξεταζόμενα μαθήματα ανά επιστημονικό επίπεδο
Για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τα πανελλαδικώς τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματα ανά Ομάδα Μαθημάτων Προσανατολισμού και Επιστημονικό Πεδίο Εξειδίκευσης είναι τα εξής:
α) Ε.Π.Ε. – Ανθρωπιστικές Σπουδές, Νομικές:
I. Νεοελληνική Γλώσσα
II. Αρχαία
III. Ιστορία και
IV. Λατινικά
β) Ε.Π.Ε. – Θετικές και Τεχνολογικές Επιστήμες:
I. Νεοελληνική Γλώσσα
II. Μαθηματικά
III. Φυσική και
IV. Χημεία
γ) Ε.Π.Ε – Επιστήμες Υγείας:
I. Νεοελληνική Γλώσσα
II. Φυσική
III. Χημεία και
IV. Βιολογία
δ) Ε.Π.Ε – Επιστήμες Οικονομίας, Διοίκησης και Πολιτικές Επιστήμες:
I. Νεοελληνική Γλώσσα
II. Μαθηματικά & Στοιχεία Στατιστικής
III. Οικονομία & Διοίκηση
IV. Στοιχεία Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών
ε) Ε.Π.Ε. – Παιδαγωγικών Τμημάτων:
I. Νεοελληνική Γλώσσα
II. Μαθηματικά & Στοιχεία Στατιστικής
III. Ιστορία και
IV. Αρχές Φυσικών Επιστημών
Από Τράπεζα Θεμάτων η εξεταστέα ύλη των τάξεων του λυκείου
Ακόμα και στις ενδοσχολικές εξετάσεις έχει εισχωρήσει το νέο νομοσχέδιο, εισάγοντας πρότυπο Πανελλαδικών με τη δημιουργία Τράπεζας Θεμάτων. Για παράδειγμα, στην Α’ τάξη Λυκείου, όλα τα μαθήματα είναι εξεταζόμενα πλην της Φυσικής Αγωγής και της Ερευνητικής Εργασίας. Μέχρι στιγμής οι καθηγητές επέλεγαν οι ίδιοι τα θέματα των εξετάσεων, ενώ από την εφαρμογή του νομοσχεδίου οι διδάσκοντες θα καλύπτουν το 50% των θεμάτων από Τράπεζα Θεμάτων Διαβαθμισμένης Δυσκολίας. Τα θέματα θα επιλέγονται μετά από κλήρωση, ενώ για το υπόλοιπο 50% των θεμάτων, αρμόδιος θα είναι ο οικείος διδάσκων, ο οποίος θα διορθώνει και τα γραπτά. Παρόμοια τακτική ακολουθείται και στη Β’ Λυκείου.
Για τις γραπτές απολυτήριες εξετάσεις στη Γ’ τάξη Γενικού Λυκείου που διεξάγονται ενδοσχολικά περιλαμβάνονται τα μαθήματα των Θρησκευτικών, της Ιστορίας, της Ξένης Γλώσσας και τρία από τα μαθήματα της επιλεχθείσας Ομάδας Προσανατολισμού σε θέματα που είναι κοινά για όλα τα τμήματα του ίδιου σχολείου και επιλέγονται κατά το ήμισυ από την Τράπεζα Θεμάτων και από το διδάσκοντα.
Αρμόδιος για την ανάπτυξη και τη λειτουργία της Τράπεζας Θεμάτων Διαβαθμισμένης Δυσκολίας θα είναι ο Εθνικός Οργανισμός Εξετάσεων, την ίδρυση του οποίου προβλέπει το νέο νομοσχέδιο. Ο νέος φορέας θα είναι αρμόδιος για τον προσδιορισμό της εξεταστέας ύλης, τον ορισμό των βαθμολογητών αλλά και τη διοργάνωση των εξετάσεων σε περιφερειακό και κεντρικό επίπεδο.
Επαγγελματική Εκπαίδευση
Στα Επαγγελματικά Λύκεια τα έτη παρακολούθησης ορίζονται σε τέσσερα. Στον πρώτο κύκλο σπουδών θα λειτουργήσουν οι τρεις τάξεις των ΕΠΑΛ, με τους μαθητές να παρακολουθούν 4 ομάδες προσανατολισμού (Τεχνολογικών Εφαρμογών, Διοίκησης και Οικονομίας, Γεωπονίας, Τεχνολογίας, Τροφίμων και Διατροφής και Ναυτιλιακών Επαγγελμάτων).
Στην Α’ ΕΠΑΛ οι μαθητές θα παρακολουθούν πρόγραμμα 35 ωρών την εβδομάδα με 10 μαθήματα γενικής παιδείας και 4-6 μαθήματα των ομάδων προσανατολισμού.
Και στη Β’ και Γ’ τάξη των επαγγελματικών λυκείων οι μαθητές θα παρακολουθούν 23 ώρες για τα μαθήματα των ομάδων προσανατολισμού και 12 ώρες γενικής παιδείας.
Παράλληλα, στον δεύτερο κύκλο, υλοποιείται το πρόγραμμα της «Προαιρετικής τάξης Μαθητείας», σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ, όπου θα εγγράφονται οι προαγόμενοι της Γ’ τάξης και θα εργάζονται επ΄αμοιβή. Την ευθύνη τοποθέτησης σε χώρους εργασίας των φοιτούντων έχει αποκλειστικά ο ΟΑΕΔ.
(Δημοσιεύεται στον Ελεύθερο Τύπο)

ΠΗΓΗ

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

ΦΥΛΗ ΑΡΧΑΙΑ-ΓΝΩΣΗ ΣΠΟΥΔΑΙΑ

ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΥΝ

Κανένα ολοκληρωμένο έργο που να αφορά την εσωτερική σημασία των αριθμών δεν έχει διασωθεί, Πέραν από ένα σύγγραμμα που αποδίδεται στον Ιάμβλιχο, το Περί θεολογουμένης Αριθμητικής, στο οποίο αναπτύσσονται οι ιδιότητες των 10 πρώτων αριθμών από μαθηματικής και αρμονικής πλευράς και παρέχονται πολυάριθμα προσηγορικά ονόματα για τον κάθε ένα.
 
 
Το σύγγραμμα αυτό περιέχει μέρη από την ομώνυμη χαμένη πραγματεία του Νικομάχου του Γερασηνού, από το χαμένο σύγγραμμα του Ανατόλιου (Περί της Δεκάδος και των Αριθμών), του δασκάλου του Ιάμβλιχου και από κάποια χωρία που έχουν γραφεί από κάποιον άγνωστο μελετητή, ο οποίος πιθανόν να είναι ο Ιάμβλιχος, καθώς ο ίδιος αναφέρει τόσο τον Νικόμαχο όσο και τον Ανατόλιο.

 

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

ΥΨΩΜΑ "731" ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ

26/10/13 - 15:09

Ένας τιτάνιος αγώνας διεξήχθη στο ύψωμα 731 (υψόμετρο) κατά την «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών στα μέσα Μαρτίου 1941, προκειμένου οι ιταλικές φασιστικές δυνάμεις με την παρουσία του ίδιου δικτάτορα Μουσολίνι -μετά από τέσσερις μήνες πόλεμο - να δρέψουν μία νίκη κατά της Ελλάδας και να κατέβουν μαζί με τις ναζιστικές δυνάμεις των Γερμανών «νικητές» στην Αθήνα! Το 731 όμως, ανέτρεψε τα σχέδια του(ς). Στο ύψωμα αυτό, καθώς και στα γειτονικά υψώματα, πολέμησαν οι άνδρες του 5ου Συντάγματος της 1ης Μεραρχίας πού κατάγονταν κυρίως από την Καρδίτσα και τα Τρίκαλα.


Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΙ ΑΓΕΡΑ

Ο Καπετάν Μάρκος και η απελευθέρωση της παραμυθιάς

21/02/2013
Στρατιωτικό σώμα Μάρκου ΔεληγιαννάκηΣυμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Παραμυθιάς. Στην περιοχή αυτή της Ηπείρου, όπου και ο δήμος Σουλίου πλέον, τιμάται η επέτειος και αποτίεται φόρος τιμής στους αγωνιστές της Ελευθερίας.
Ένας κρητικός καπετάνιος όμως έχει αφήσει ξεχωριστή ανάμνηση από τη δράση του, το όνομα του έγινε θρύλος και οι πράξεις του τραγούδι στην περιοχή: Ο Μάρκος Δεληγιαννάκης…
Άκουγα, αλλά δεν είχα συνειδητοποιήσει πόση αίγλη έχει το όνομα του εκεί, μέχρι που βρέθηκα στην Παραμυθιά, σε εκδήλωση του τοπικού Φιλοπρόοδου Ομίλου, μαζί με το Λαογραφικό Σύλλογο Χανίων. Οι ντόπιοι δεν ξεχνούν την αντάρτικη δράση του, που συνίστατο στην παρεμπόδιση των Τουρκαλβανών της περιοχής από το να ενισχύσουν τα Ιωάννινα. Ούτε ξεχνούν ότι αυτός τους λύτρωσε από την ηγεσία, αυτών που σήμερα επανέρχονται με διεκδικήσεις για τη Θεσπρωτία, την κατ’ αυτούς Τσαμουριά.
Τέτοιες επέτειοι, προσφέρονται για βαθύτερες σκέψεις, αρκεί να μην τις περιορίζουμε σε μνημόσυνα, αρκεί να προβληματιζόμαστε από τα μηνύματά τους και να εφαρμόζουμε τα διδάγματά τους στο παρόν.
Ο καπετάν Μάρκος θα ένιωθε πολύ ξένος στη σημερινή Ελληνική κοινωνία της φιγούρας, της διαφθοράς, των πουλημένων πολιτικών, των τούρκικων σήριαλ, της φοβικής εξωτερικής μας πολιτικής. Αυτός αναλίκωσε σε ένα περιβάλλον που διαπνεόταν από το πνεύμα και τη νοοτροπία της αντίστασης του λαού μας απέναντι στους δυνάστες του, σε μια περίοδο όπου η άμιλλα μεταξύ των νέων ήταν ποιος θα δώσει περισσότερα στους αγώνες της πατρίδας. Με πατέρα που ήταν αρχηγός Ρεθύμνης στο σηκωμό του 1866, αδερφούς καπετάνιους το ’97 και στο Μακεδονικό αγώνα, χάραξε τη δική του πορεία στην Ήπειρο. Η προσωπική του ζωή ήταν υπόδειγμα αρχών και αγώνων. Κοιμόταν στο χώμα πολεμώντας, πάντα δίπλα στους καταπιεσμένους αδελφούς του. Οι χριστιανοί, εκείνη ακόμα την περίοδο, υπέφεραν τα πάνδεινα. Σώζεται η μαρτυρία μιας γυναίκας, που ζούσε ακόμα πριν μερικά χρόνια, που έφερε από πολύ μικρή χαραγμένο στο χέρι της με ανεξίτηλη γραφή ένα μικρό σταυρό και τα αρχικά του ονόματος της, χάραγμα που της έκαμαν οι γονείς της ώστε να μην ξεχάσει ποια είναι η ταυτότητά της αν την παίρνανε οι Τούρκοι για να την τουρκέψουν.
Κι αυτά αρχές του 20ου αιώνα, όχι τον καιρό του Σουλεϊμάν. Τότε η διατήρηση και μόνο της ταυτότητας ήταν αντίσταση σ’ ένα περιβάλλον που κάθε στιγμή σε καλούσε να τουρκέψεις από την καταπίεση.
Μετά τον πόλεμο, ο καπετάν Μάρκος, ολιγαρκής και έτσι πάντα ελεύθερος, έζησε στο χωριό του, την Αργυρούπολη Ρεθύμνης. Η καταγωγή του ήταν από το Ασφέντου Σφακίων. Κάποια στιγμή, ένας φιλιότσος του από την Παραμυθιά που είχε βαφτίσει δι’ αντιπροσώπου επειδή πολεμούσε και δε μπορούσε να παρευρεθεί στο μυστήριο, έγινε υφυπουργός Οικονομικών και τον αναζήτησε να του προσφέρει μεγαλύτερη σύνταξη. Ο καπετάνιος την αρνήθηκε, γιατί η πατρίδα είναι φτωχή κι έχει πολλές ανάγκες, κι αυτός δεν έκαμε ό,τι έκαμε για να ανταμοιφθεί με χρήματα.
Η στάση αυτών των ανθρώπων, προκαλεί σήμερα δέος. Γιατί είναι μπροστά μας συνεχώς, προσφέροντας μας ένα παράδειγμα αντίστασης, αυτοθυσίας, συλλογικότητας, αξιοπρέπειας. Κι εμείς σήμερα δεν έχομε τίποτα απ’ αυτά, τα χάσαμε τρέχοντας πίσω από κόμματα που θα μας βόλευαν και ανέσεις δανεικές, κατασκευασμένες ανάγκες που μας στέρησαν την ελευθερία μας, που μας κάμανε να συμβιβαστούμε. Κι αναμετριούμαστε μ’ Αυτούς και ντρεπόμαστε για την κατάντια μας, ενώ σήμερα πληρώνομε και το λογαριασμό.
Όμως, εκεί βρίσκονται τα κλειδιά που θα μας βγάλουν από το σημερινό αδιέξοδο, αν έχομε τη θέληση κι αν είμαστε άξιοι να τα δούμε και τα φέρομε στα σημερινά μέτρα κι ανάγκες, πραγματικές ανάγκες.
Οι παλιοί μας δείχνουν το δρόμο, με τις παρακαταθήκες τους και τις αξίες που διείπαν τη ζωή τους.
Παραγωγικοί, αυτάρκεις, ελεύθεροι, δίχως το ρεαλισμό των σημερινών προσκυνημένων, με πίστη στα δίκαια τους και αποφασιστικότητα, επέβαλαν τη θέλησή τους στους Δυτικούς και τους Τούρκους, αυτούς που σήμερα επανακάμπτουν για να μας εξαφανίσουν, οικονομικά οι πρώτοι, πολιτικά και στρατιωτικά οι δεύτεροι. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν ο καπετάν Μάρκος εξόντωσε την ηγεσία των κατακτητών, οι Δυτικοί έκαναν διαβήματα στο Βενιζέλο ζητώντας την τιμωρία του. Αυτοί όμως ήταν τότε οι Άντρες, κι αυτοί είμαστε εμείς σήμερα. Αν θέλομε, μπορούμε να τους πλησιάσομε, κι αυτό κέρδος θα’ ναι, γιατί να τους φτάσομε είναι μάλλον αδύνατο.
* Οι πληροφορίες για τη ζωή του καπετάν Μάρκου προέρχονται από προφορικές οικογενειακές αφηγήσεις και από την καταγραφή του Στρατηγού Ηλία Δεληγιαννάκη στο έργο του “Γενεαλογία Δεληγιαννάκηδων – Βαρδουλάκηδων”.
Μανώλης Εγγλέζος – Δεληγιαννάκης


ΠΗΓΗ

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΔΩΡΕΑΝ

Δωρεάν διαδικτυακά μαθήματα από το Χάρβαρντ

Τα καλύτερα Πανεπιστήμια στον κόσμο προσφέρουν πιστοποίηση χωρίς δίδακτρα.

Δύο από τα μεγαλύτερα πανεπιστημιακά ιδρύματα παγκοσμίως, το τεχνολογικό ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) και το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ έχουν δημιουργήσει την πλατφόρμα web εκπαίδευσης edx αξίας 60 εκατομμυρίων ευρώ. Η εν λόγω πλατφόρμα προσφέρει μαθήματα και περιεχόμενο online δωρεάν σε όσους έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Εφηβεία και μαθησιακές δυσκολίες

Σε όλα τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, η εφηβεία είναι ασφαλώς μία δύσκολη χρονική περίοδος, που διαφέρει και εξαρτάται από το χαρακτήρα και τις οικογενειακές συνθήκες που βιώνει κάθε παιδί. Ένα από τα πιο συνήθη προβλήματα που παρουσιάζουν οι έφηβοι είναι οι μαθησιακές δυσκολίες.Όπως προκύπτει από διάφορα περιστατικά σύμφωνα με τους επιστημονικούς συνεργάτες της Υπηρεσίας Παιδιού και Εφήβου της Γ΄ Πανεπιστημιακής Ψυχιατρικής Κλινικής του ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης, Α. Αδάμ και Δ. Χατζοπούλου, οι οικογενειακές συνθήκες και διάφοροι συναισθηματικοί παράγοντες, αποτελούν σοβαρή αιτία παρουσίας μαθησιακών δυσκολιών.Σε επιστημονικό τους άρθρο με τίτλο «Διαγνωστικά ερωτήματα και θεραπευτικές προτάσεις σε παιδιά και εφήβους με μαθησιακές και συναισθηματικές δυσκολίες», οι δύο επιστήμονες περιγράφουν πέντε περιστατικά που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν..

1. Το πρώτο από αυτά αφορά μία οικογένεια, με τους γονείς να βιώνουν μία έντονη σύγκρουση για πολλά χρόνια. Ακολουθεί ο χωρισμός και μία μεγάλη δυσκολία να μιλήσουν για τα ζητήματα αυτά στην έφηβη κόρη τους, η οποία είναι μαθήτρια της Β’ Γυμνασίου.Την ίδια περίοδο, εντείνονται οι κρίσεις στην οικογένεια γύρω από ζητήματα σχολικού τύπου και το κορίτσι κινδυνεύει να χάσει τη σχολική χρονιά. Το σύμπτωμα της σχολικής της αποτυχίας κινητοποιεί την έφηβη και τους γονείς της να ζητήσουν μία μαθησιακή αξιολόγηση.Μέσα από τη διαγνωστική αξιολόγηση εντοπίζονται οι δυσκολίες, τόσο των γονιών να αναλάβουν ικανοποιητικά τον γονεϊκό τους ρόλο όσο και της ίδιας της έφηβης να ανταποκριθεί ψυχικά σε μία σειρά από (επιβαρυντικά) οικογενειακά ζητήματα. Προτάθηκε θεραπευτική παρακολούθηση και συμβουλευτική υποστήριξη των γονιών της.
2. Ενα άλλο περιστατικό αφορά ένα αγόρι το οποίο είχε πολύ καλή επίδοση στο Δημοτικό, αλλά εμφάνιζε κάποια χαρακτηριστικά μαθησιακών δυσκολιών, όπως λίγα ορθογραφικά λάθη, όχι γρήγορη ανάγνωση και δυσκολία στην ελεύθερη έκφραση.Στην αρχή του Γυμνασίου και παρά τις εξαιρετικά υψηλές σχολικές και εξωσχολικές του επιδόσεις, ζητήθηκε μαθησιακή αξιολόγηση. Η μητέρα του παιδιού εξηγεί ότι το παιδί αγχώνεται, δεν κατανοεί ένα κείμενο και δεν βάζει τόνους στα γραπτά.Οι γονείς εξέφρασαν ανησυχία για τη νοητική ικανότητα του παιδιού σε σχέση με το σχολείο και αυτά τα αδικαιολόγητα μαθησιακά χαρακτηριστικά. Ηταν, όμως, ανήσυχοι κυρίως για τη γενικότερη ικανότητά του να αυτονομηθεί κατά την εφηβεία.Δύο χρόνια μετά τη θεραπευτική παρακολούθηση, οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι η στιγμή που προσήλθε η οικογένεια στο νοσοκομείο για βοήθεια συνέπιπτε με την απώλεια ενός βασικού προσώπου που φρόντιζε το παιδί.
3. Ενας μαθητής της Α’ Γυμνασίου είχε υψηλές σχολικές επιδόσεις, οι οποίες, όμως, ήταν αποτέλεσμα πολύωρης και βασανιστικής μελέτης. Επειτα από παρότρυνση της καθηγήτριάς του, πήγε στο ειδικό τμήμα με τον πατέρα του, προκειμένου να υποβληθεί σε μαθησιακή αξιολόγηση.Εχοντας βιώσει οι ίδιοι μία ιστορία σχολικής αποτυχίας, οι γονείς δραματοποιούν τις συνθήκες που βιώνει ο γιος τους στο σχολικό περιβάλλον σε σχέση με τις υποχρεώσεις του.Η πολύωρη ενασχόλησή του με τη σχολική μελέτη και οι χαμηλότερες από τις προσδοκώμενες επιδόσεις δημιουργούν ένα κλίμα μάθησης μηχανιστικό και στερεότυπο.Η παιδαγωγική και ψυχολογική αξιολόγηση αποκάλυψε μία επίπονη και άκαμπτη λειτουργία στον τρόπο σκέψης του εφήβου. Μία συνεχή και επαναλαμβανόμενη προσπάθεια να υπερνικήσει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάθε φορά.
4. Οι γονείς ενός άλλου εφήβου ήταν πολύ αγχωμένοι από την προσχολική ηλικία του παιδιού τους, μεταφέροντας στους ειδικούς τις αγωνίες και την ανησυχία τους στο παιδί. Η αυξημένη κινητική δραστηριότητά του, τους κινητοποίησε. Πολύ σύντομα, υπήρξε η πρώτη διάγνωση υπερκινητικότητας και ακολούθησε σειρά από θεραπείες.Η αρχική διάγνωση μετεξελίχθηκε σε δυσλεξία. Στις αρχές του Λυκείου, ο ίδιος και η οικογένειά του ζήτησαν μία νέα εκτίμηση των μαθησιακών του δυσκολιών. Μέσα από τη μαθησιακή αξιολόγηση, προέκυψε η εικόνα ενός εφήβου αφημένου στους ειδικούς, οι οποίοι τον καθοδηγούν και τον εκπαιδεύουν.Σε μία πιο ελεύθερη συνθήκη αξιολόγησης, φάνηκε η δυσκολία του να εμπιστευτεί τις δυνατότητές του, χωρίς να αναφέρεται στη «δυσλεξία του». Είναι σαν να έχουν ανασταλεί οι ικανότητές του να σκέφτεται αυτόνομα και αφήνεται παθητικά στους άλλους.
5.Το τελευταίο περιστατικό αφορούσε μία μητέρα η οποία προσήλθε στο ειδικό τμήμα του νοσοκομείου έπειτα από μία αγωνιώδη προσπάθεια να της δοθεί ραντεβού σε δημόσια υπηρε¬σία της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης, καθώς η οικογένεια διαμένει σε απομακρυσμένη περιοχή.Ζήτησε επαναξιολόγηση των μαθησιακών δυσκολιών της κόρης της, μαθήτριας της Α’ Γυμνασίου. Είχε προηγηθεί αξιολόγηση από δημόσια υπηρεσία της περιοχής όπου διαμένουν. Από την αξιολόγη¬ση προέκυψε ότι οι μαθησιακές δυσκολίες της κόρης της αποτελούν το «όχημα» της μητέρας να έχει πρόσβαση σε μία υπηρεσία ψυχικής φροντίδας την οποία έχει ανάγκη η ίδια. Προτάθηκαν οι κατάλληλες μαθησιακές κατευθύνσεις, για να αντιμετωπιστούν οι ήπιες μαθησιακές δυσκολίες της έφηβης και σε δεύτερο χρόνο οργανώθηκε η θεραπευτική υποστήριξη της γυναίκας.Το ήρεμο και ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον, η αγάπη των γονιών, η προσοχή τους στην συμπεριφορά των εφήβων και η φροντίδα τους, χωρίς καταπίεση, είναι ασφαλώς παράγοντες που θα βοηθήσουν κάθε οικογένεια να «περάσει» ήρεμα απότην δύσκολη αυτή περίοδο, την εφηβεία των παιδιών.

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΑΧΑΪΑΣ 2013-ΑΕΙ ,ΤΕΙ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ 2013

Ολα τα ονόματα

Το patrastimes.gr εξασφάλισε και δημοσιοποιεί όλα τα ονόματα των επιτυχόντων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας από το νομό Αχαϊας

Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Η αδιάσπαστη ενότητα της Ιστορίας και της συλλογικής ταυτότητας των Ελλήνων και η σύγχρονη αμφισβήτηση τους

Εδώ και 2 δεκαετίες γίνεται μια συστηματική προσπάθεια και μια μαζική προπαγάνδα ώστε να επιβληθεί η αντίληψη ότι η εξέγερση του το 1821 ήταν ένα τεχνητό κατασκεύασμα που ήρθε από την αλλοδαπή και σχεδόν επιβλήθηκε !! στους αγράμματους χωρικούς από τους αστούς και τους Έλληνες λόγιους (Κοραής κτλ). Η προπαγάνδα αυτή περιλαμβάνει ρατσιστικές φαλμεραγιερικές αναλύσεις αίματος (είμαστε μείγμα Σλάβων και Αλβανών, αν και οι οπαδοί της θεωρίας αυτής την ίδια στιγμή αρνούνται και την ύπαρξη ξεχωριστών φυλών ως βιολογικών οντοτήτων), περιλαμβάνει την αντίθεση Έλληνα (ειδωλολάτρη)-Ορθοδόξου και τέλος, το εντυπωσιακότερο όλων, περιλαμβάνει θετικές αποτιμήσεις γα την σκοταδιστική Οθωμανική Αυτοκρατορία, σε σημείο να μπορούμε να ονομάσουμε το Ιστοριογραφικό αυτό ρεύμα ως "Οθωμανισμό".


Περισσοτερα

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΤΗ ΛΗΘΗ

Οι Μονάδες μετρήσεως στην Αρχαία Ελλάδα


Στην Ελλάδα βασική μονάδα μέτρησης κατά τους αρχαίους χρόνους, ήταν ο πους. Το μέγεθος δεν ήταν σταθερό αλλά εξαρτιόταν από το σημείο όπου γινόταν η μέτρηση στο Εκατόμπεδο του Παρθενώνος. Έτσι το μήκος του κυμαινόταν από 0,3083 και 0,2970 μέτρα.

Υποδιαίρεση του ποδός ήταν ο δάκτυλος, 1/16 του ποδός ή 0,0193 μέτρα.

Από τον δάκτυλο παράγονταν οι παρακάτω μονάδες:
4 δάκτυλοι = 1 παλαιστή ή παλαστή
8 δάκτυλοι = ½ ποδός = 1 λιχάς
11 δάκτυλοι = 1 ορθόδωρον
12 δάκτυλοι = 1 σπιθαμή
16 δάκτυλοι = 1 πους
18 δάκτυλοι = 1 πυγμή
20 δάκτυλοι = 1 πυγών
24 δάκτυλοι = 1½ πους = 1 πήχυς
Παράγωγες μονάδες από τον πόδα ήταν οι εξής:
2½ πόδες = 1 απλούν βήμα
5 πόδες = 1 διπλούν βήμα
6 πόδες = 1 οργυιά
10 πόδες = 1 άκαινα
100 πόδες = 1 πλέθρο
600 πόδες = 1 στάδιο
Το μήκος του σταδίου διέφερε στις αρχαίες πόλεις και εξαρτιόταν από το μήκος του ποδός. Έτσι το αττικό στάδιο είχε μήκος 184,98 μέτρα, το ολυμπιακό 192,27 μέτρα, το οδοιπορικό 157,50 μέτρα.

Από το στάδιο παραγόταν οι εξής μονάδες:
2 στάδια = 1 δίαυλος
4 στάδια = 1 ιππικόν
12 στάδια = 1 δόλιχος
30 οδοιπ. στάδια = 1 περσικός παρασάγγης
40 οδοιπ. στάδια = 1 αιγυπτιακός σχοινός
Τα κυριότερα μέτρα επιφάνειας ήταν το τετραγωνικό πλέθρο , η άρουρα (1/4 του πλέθρου) και ο έκτος (1/6 του πλέθρου).

Η βάση των μονάδων για την μέτρηση των στερεών ήταν ο κύαθος (0,046 λίτρα), ενώ παράγωγες μονάδες του ήταν οι παρακάτω:
6 κύαθοι = 1 κοτύλη
3 κοτύλες = 1 ξέστης
2 ξέστες = 1 χοίνικας
4 χοίνικες = 1 ημίεκτον
8 χοίνικες = 1 εκτεύς
6 εκτείς = 1 μέδιμνος
Για τα υγρά η βάση των μονάδων μέτρησης ήταν και πάλι ο κύαθος και από αυτόν παραγόταν οι εξής μονάδες:
1 ½ κύαθοι = 1 οξύβαφον
2 οξύβαφα = 1 ημικότυλον
2 ημικότυλα = 1 κοτύλη
2 κοτύλες = 1 ξέστης
16 ξέστες = 1 χους
12 χόες = 1 μετρητής (39,4 λίτρα)
Βασική μονάδα μέτρησης του βάρους ήταν ο οβολός (0.72 γραμμάρια). Από τον οβολό προέκυπταν οι εξής μονάδες:
1 δραχμή = 6 οβολοί
1 μνα = 100 δραχμές
1 τάλαντο = 60 μνα (25,86 χιλιόγραμμα)
ΠΗΓΗ

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΩΜΑΣΤΕ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΧΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΖΕΙ

Τριπλή κατοχή

Η χώρα μας γνώρισε σκληρή περίοδο κατοχής. Ο λαός της Πελοπονήσσου υπέφερε από τους κατακτητές για τρία χρόνια. Το λιμάνι της Πάτρας χρησιμοποιήθηκε ως πύλη εισόδου-εξόδου στην Ελλάδα αλλά και ορμητήριο για τις επιχειρήσεις  των Ιταλών και των Γερμανών στο Ιόνιο.
I.
I.
II.
II.
III.
III.
IV.
IV.
V.
V.
VI.
VI.
VII.
VII.
VIII.
VIII.
IX.
IX.
X.
X.
XI.
Φωτογραφίες του ιταλικού στόλου στο λιμάνι της Πάτρας τα πρώτα χρόνια της κατοχής. Στην 3η φωτογραφία διακρίνεται το ναρκαλιευτικό RD 26 (Regia Dragamina 26). Στην 7η και την 8η φωτογραφία διακρίνεται το αντιτορπιλικό Sirio. (Όλες οι φωτογραφίες προέρχονται από το αρχείο του Δημήτρη Γκαλών)
1
Τεθωρακισμένο όχημα φορτώνεται στο γερμανικό φορτηγό πλοίο KYBFELS, στο λιμάνι της Πάτρας. (Αρχείο Axis History)
Στις 21.5.1941 ένα μεγάλο μέρος του  2ου συντάγματος τεθωρακισμένων Panzer φορτώθηκαν στο λιμάνι της Πάτρας στα πλοία Marburg και Kybfels με προορισμό το λιμάνι του Τάραντο στην Ιταλία. Τα πλοία έπεσαν σε νάρκη από το ναρκοπέδιο που δημιούργησε μόλις την προηγούμενη μέρα το Βρετανικό ναρκοθετικό ΗΜS Abdiel   και βυθίστηκαν ανοιχτά του Κάβο Δουκάτο, μεταξύ Κεφαλλονιάς και Ιθάκης.
Το γεγονός ίσως να μην είναι τυχαίο και οι Βρετανοί να  αξιοποίησαν πληροφορίες της πολύ καλά οργανωμένης υπηρεσίας αντικατασκοπείας που διέθεταν στην Πάτρα.  Πιθανώς με  την Βρετανική αντικατασκοπεία συνεργάζονταν και γνωστοί Πατρινοί.
2
Η πολεμική σημαία της Kriegsmarine κυματίζει στην πρύμνη του γερμανικού ανθυποβρυχιακού πλοίου UJ 2105 (πρώην ελληνικό ΕRTHA, Ν.Π.575, ΚΟΧ 238). Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Albert Krummenuehl, ο οποίος διετέλεσε ναύτης στο συγκεκριμένο πλοίο. (Αρχείο Albert Krummenuehl)
3
Το γερμανικό νοσοκομειακό πλοίο GRADISCA (πρώην ιταλικό) στο λιμάνι της Πάτρας στις αρχές του 1944. (Αρχείο Βύρωνα Τεζαψίδη)
4
Γερμανικό τεθωρακισμένο όχημα φορτώνεται σε καΐκι στην Ναύπακτο την 26η Απριλίου του 1941. Η γερμανική λεζάντα της φωτογραφίας φέρει τον τίτλο «Ναύπακτος: Ένας βαρύς βράχος για ένα μικρό ψαροκάικο». (Από το βιβλίο του Rudolf Lehmann, Die Leibstandarte im Bild, Αρχείο Βύρωνα Τεζαψίδη)
5
Χάρτης με καταχώρηση του διαύλου ναυσιπλοΐας στον Πατραϊκό Κόλπο τον Μάιο του 1941. Σύμφωνα με τα αρχεία του ιστορικού ερευνητή Πλάτωνα Αλεξιάδη, την περίοδο εκείνη υπήρχαν ειδικά συνοδευτικά πλοιάρια τα οποία οδηγούσαν τα διαβαίνοντα πλοία μέσα από τις διαύλους των ναρκοπεδίων. (Ufficio Storico Roma, Αρχείο Πλάτωνα Αλεξιάδη)
6
Χάρτης που απεικονίζει τις αμυντικές εγκαταστάσεις του γερμανικού στρατού κατοχής στην Πάτρα. (Αρχείο Βύρωνα Τεζαψίδη)
7
Ο ναυτικός διοικητής δυτικής Ελλάδας και διοικητής του γερμανικού 617 Συντάγματος Ναυτικού Πυροβολικού (Marine-Artilerie-Abteilung 617) Richard Matthaei. Ο διοικητής βρίσκεται στην φωτογραφία με τον γιό του Edmund στην πλατεία Αγίου Γεωργίου την οποία αποκαλεί, σε αλληλογραφία του με τον ερευνητή Βύρωνα Τεζαψίδη, «Πλατεία Τριγώνου». Το 617 Σύνταγμα Ναυτικού Πυροβολικού διέθετε πυροβολαρχίες όχι μόνο στην ηπειρωτική δυτική Ελλάδα, αλλά και στα νησιά του Ιονίου Πελάγους. (Αρχείο Βύρωνα Τεζαψίδη)
8
Βυθισμένο πλοίο στην προβλήτα του λιμανιού της Πάτρας το καλοκαίρι του 1941. Πρόκειται πιθανώς για το ατμόπλοιο ΙΩΑΝΝΑ που βυθίστηκε από βομβαρδισμό της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας στις 20 Απριλίου του 1941. (Αρχείο Δημήτρη Γκαλών)
9
Το ίδιο πλοίο την περίοδο που ταξίδευε ακόμη σαν ΙΩΑΝΝΑ (πρώην GRASHNA). (Αρχείο Μανώλη Μπαρδάνη)
10
Γερμανοί μοτοσυκλετιστές της επίλεκτης μονάδας των Waffen SS, Leibstandarte Adolf Hitler, στον παραλιακό δρόμο της Ναυπάκτου κατευθυνόμενοι προς την Πελοπόνησσο. (Αρχείο Foro Segunda Guerra)
11
Γερμανοί μοτοσυκλετιστές της επίλεκτης μονάδας Leibstandarte Adolf Hitler, μεταφέρονται με το καΐκι ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ από την Ναύπακτο στην Πελοπόνησσο. (Αρχείο Foro Segunda Guerra)
Από τις πρώτες φωτογραφίες της Πάτρας υπό Γερμανική κατοχή, Απρίλος 1941, αρχείο Βύρωνα Τεζαψίδη
Από τις πρώτες φωτογραφίες της Πάτρας υπό Γερμανική κατοχή, Απρίλος 1941, αρχείο Βύρωνα Τεζαψίδη
Φωτό από την μέρα της αποβίβασης στην Πάτρα της μεραρχίας SS. Leibstandarte Adolf Hitler του στρατηγού των SS. Sepp Dietrich. 26.04.1941, αρχείο Βύρωνα Τεζαψίδη.
Φωτό από την μέρα της αποβίβασης στην Πάτρα της μεραρχίας SS. Leibstandarte Adolf Hitler του στρατηγού των SS. Sepp Dietrich. 26.04.1941, αρχείο Βύρωνα Τεζαψίδη.
Βιβλιογραφία – Πηγές
- Rudolf Lehmann, Die Leibstandarte im Bild, Munin Verlag, Osnabrück, zweite verbesserte Auflage, 1978