«Η εποχή των σιωπηλών καταφάσεων, των υποκριτικών αρνήσεων, των ψευδαισθήσεων και των εμμονών τελείωσε. Τα καμένα κτίρια και τα σπασμένα κρύσταλλα συμβολίζουν το τέλος της. Ένα τέλος που άλλους τους αιφνιδιάζει, άλλους τους φοβίζει, τους περισσότερους τους συγκλονίζει κι όλους μας πονάει. Όμως το «τέλος εποχής» μπορεί να είναι και η αρχή της Λύτρωσης»
Αυτά τονίζει μεταξύ άλλων ο Αντώνης Σαμαράς σε ένα κείμενο του που δημοσιεύεται σήμερα στον «Κόσμο του Επενδυτή» με τίτλο «Νέμεση και Λύτρωση» και μπορεί να χαρακτηριστεί ως «μανιφέστο» για μια παράταξη που δέχεται συντριπτικά κτυπήματα. Δημοσιεύουμε επιλεγμένα αποσπάσματα:
Τα γεγονότα που συγκλόνισαν την Ελλάδα τις τελευταίες εβδομάδες - και προκάλεσαν ανησυχία σε όλη την Ευρώπη - συμβολίζουν τον τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Μιας εποχής που σημαδεύτηκε από σιωπηλές καταφάσεις, από υποκριτικές αρνήσεις, από συλλογικές ψευδαισθήσεις κι από ιστορικά παρωχημένες εμμονές.
Επί δεκαετίες, δίναμε τη σιωπηλή μας συγκατάθεση:
- Στην υποκατάσταση της Παιδείας με την «κατάρτιση», της καλλιέργειας με τη «χρήσιμη γνώση», της διαπαιδαγώγησης με την «ψυχολογική παρακολούθησή» από «ειδικούς», των αρχών και των αξιών με τον «εγκυκλοπαιδισμό», της ελευθερίας από την ελευθεριότητα….
- Στη δημιουργία άβατων ασύδοτης ανομίας στα κέντρα των πόλεών μας
- Στην αμφισβήτηση από έκνομες μειοψηφίες της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος
- Στην αμφισβήτηση του δημόσιου και εθνικού συμφέροντος, ο,τιδήποτε συγκροτεί την κοινωνία συμβολικά, ψυχολογικά, ιδεολογικά.
- Στη δημιουργία ενός ολόκληρο παρακράτους, που σπίλωνε συνειδήσεις και διέσυρε ανθρώπους, με την κατηγορία του «εθνικιστή». Ανάμεσά τους, στάλθηκαν στην «αντι-εθνικιστική» πυρά αναστήματα, όπως αυτό του Μίκη Θεοδωράκη, του Οδυσσέα Ελύτη, του Γιώργου Σεφέρη, του Γιάννη Ρίτσου. Όλοι αυτοί θεωρήθηκαν «εθνικιστές», επειδή μίλησαν για πατρίδα, για εθνική ιδιοπροσωπεία, για Ρωμιοσύνη. Αφού σπίλωσαν τους μεγάλους πνευματικούς ταγούς του λαού μας, σήμερα, δεν αντιδρούν όταν ανεξέλεγκτοι «Ηρόστρατοι» σκορπάνε τον τρόμο μαζικά στον πληθυσμό καίγοντας κτίρια παντού.
Εκτός από τη σιωπηλή συγκατάθεσή μας πληρώνουμε και τις υποκριτικές αρνήσεις μας:
- Επί δεκαετίες αρνηθήκαμε να δούμε κατάματα την πραγματικότητα. Να αντιληφθούμε ότι με το αναπτυξιακό πρότυπο που έχουμε υιοθετήσει, η Ελλάδα δεν παράγει πια σχεδόν τίποτε, εισάγει όλο και περισσότερα, εξάγει όλο και λιγότερα (το έλλειμμα στο Ισοζύγιο Πληρωμών έχει ξεπεράσει το 14% του ΑΕΠ), ζει από «υπηρεσίες» και κοινοτικές επιδοτήσεις.
- Αρνηθήκαμε να εκκαθαρίσουμε τις δημόσιες υπηρεσίες μας από τα κυκλώματα που τις ελέγχουν και τις νέμονται αποκλειστικά προς ίδιο όφελος.
- Αρνηθήκαμε να εκκαθαρίσουμε την αγορά από τα καρτέλ που την ελέγχουν.
- Αρνηθήκαμε να κάνουμε τα αυτονόητα. Για να μας πουν «συντηρητικούς». Για να μη μας κακο-χαρακτηρίσουν. Και βρεθήκαμε ανοχύρωτοι την ώρα που ξέσπαγαν οι κρίσεις…
Επί χρόνια είχαμε την ψευδαίσθηση, ότι ήμασταν απολύτως «θωρακισμένοι» από οικονομικές αναστατώσεις (λόγω ένταξης στο ευρώ), από πολιτικές αναστατώσεις (λόγω ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση), από κοινωνικές αναστατώσεις (λόγω λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών). Αλλά δεν σκεφτήκαμε, ότι καμία «ένταξη» δεν διασώζει χώρες που δεν βρίσκουν οι ίδιες τη δύναμη να προσαρμοστούν στις εξελίξεις και να αλλάξουν. Δεν διανοηθήκαμε ότι καμία δημοκρατική λειτουργία δεν διασώζει ένα καθεστώς που αποξενώνεται από τον πληθυσμό και δεν παράγει Ελπίδα ή Προοπτική.
Δεν καταλάβαμε ότι η Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και η Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση αφορά τη σύγκλιση εθνικών κρατών, όχι την κατάργησή τους. Κι αν θέλουμε να συγκλίνουμε με τα υπόλοιπα έθνη της Ευρώπης, θα έπρεπε να αποδεικνύουμε κάθε στιγμή - ιδιαίτερα τις δύσκολες στιγμές - ότι μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας, να λύσουμε τα χρόνια προβλήματά μας, να περιφρουρήσουμε το δημόσιο συμφέρον μας στο εσωτερικό, να προασπίσουμε τα εθνικά συμφέροντά μας διεθνώς.
Την κρίσιμη στιγμή αποδείχθηκε ότι όλα όσα θεωρούσαμε «δεδομένα» ήταν, στην καλύτερη περίπτωση, «ζητούμενα». Και πρέπει να τα σκεφτούμε ξανά και να τα οργανώσουμε όλα από την αρχή: την Παιδεία μας, την Οικονομία μας, τη Δημοκρατία μας….
Κ. Σαμαρά ο Κ.Κ πήρε μόνος του δύο εκλογικές νίκες κόντρα σε θεούς και δαίμονες χωρίς κανείς σας να βοηθήσει.
Τώρα ήρθε η σειρά σας,για το καλό της παράταξης και πάνω απ΄όλα της χώρας και του ταλαίπωρου λαού της.Ήρθε η σειρά σας να ανταποδώσετε.Απομονώστε τους εσωτερικούς εχθρούς τύπου Ρουσόπουλου,Βουλγαράκη και σταθείτε δίπλα στον Κ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου