Αφιερωμένο σ΄όλους αυτούς που ενώ είναι "κακά παιδιά" έχουν παραμείνει καλοί άνθρωποι.
Σ΄όλους αυτούς που τους "θρέφει¨ η αγάπη μιάς γυναίκας.
Σ΄όλους αυτούς που όταν είναι με φίλους δεν πίνουνε "σιχτίρια".
Έξω είναι φωτιά και λαύρα το μυαλό μου είναι χάβρα κι ο έρωτάς σου το καμίνι που ανάβει και δε σβήνει
Έξω είναι φωτιά και λαύρα έφυγες δε σε ξανάδα φλόγα μου κρυφή και ζάλη λιώνω σίδερο κι ατσάλι
Έξω είναι φωτιά και λαύρα όλα γύρω μου είναι μαύρα κάψε, κάψε τι θα μείνει του Ασπρόπυργου καμίνι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου