Τελικά η μετάθεση ήρθε.Ευχάριστη εκπληξη η Α΄Αχαϊας.
Παρ΄όλα αυτά αισθάνομαι περίεργα.Μιά χαρμολύπη με έχει κυριεύσει.
Περίμενα ότι θα χαιρόμουν περισσότερο.Δε μου βγαίνει όμως.
Τα τέσσερα χρόνια ,οι όμορφες στιγμές,οι μαθητές ,ο τόπος και πάνω απ΄όλα αγαπημένοι φίλοι και φίλες συνάδελφοι αποτελούν κομμάτι αυτού που είμαι σήμερα.Πήγα κάποιος και φεύγω εγώ.Αυτό το χρωστώ σε αυτούς.
"Οι φίλοι μου είμαι εγώ "λένε Αυτό τελικά είναι που θα πάρω μαζί μου ,αφήνοντας πίσω ένα κομμάτι της καρδιάς μου.
Όσο για το δικό μας "μυστικό βουνό" ένα θα πώ(και αυτοί που πρέπει θα καταλάβουν):
"Οι αληθινοί θεοί θα πίνουν πάντοτε τσίπουρο μαζί μας στους δρόμους."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου