ΤΟ ΜΗΛΟ ΤΟΥ ΝΕΥΤΩΝΑ

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν 1666 μετά Χριστόν και ο βασιλιάς της Αγγλίας λεγόταν Κάρολος. Στην επαρχία Λινκολνσάιρ σ’ ένα κτήμα με οπωροφόρα δέντρα, υπήρχε και μία συγκεκριμένη μηλιά.
Τα μήλα στο δέντρο ήταν ένα σωρό. . . Ένα, όμως, από αυτά επρόκειτο να γραφτεί στην Ιστορία και για τους τρεις αιώνες που ακολούθησαν να γίνει σύμβολο. . . Ήταν κι αυτό, όπως όλα τα μήλα, καρπός σαρκώδης και ψευδής που μέσα του κουβάλαγε και τα δικοτυλήδονα σπέρματα κάποιας μελλοντικής μηλιάς, την υπόσχεση, μ’ άλλα λόγια, για μηλιές εγγόνια και για μηλιές δισέγγονα. . . Δεν ήτανε, πάντως, φιρίκι. . . Ούτε ξινόμηλο. . .
Τα πράγματα δεν έγιναν ξαφνικά. . . Ο καρπός είχε « δέσει » από καιρό, το μήλο είχε βαρύνει – θα ζύγιζε κάπου διακόσα τόσα γραμμάρια – και το μικρό κοτσάνι που το συγκρατούσε στο κλαδί κάποια στιγμή δεν άντεξε…Έσπασε και, στην ηλικία πια της ωριμότητας, το αγγλικό εκείνο μήλο ξεκίνησε για το σύντομο ταξίδι του από το κλαδί όπου μεγάλωσε προς το χώμα της επαρχίας Λινκολνσάιρ. . . Είχε έρθει ο καιρός του. . .
Όλα άρχισαν και τέλειωσαν σε μισό περίπου δευτερόλεπτο. Το μήλο ξεκίνησε κι άρχισε να κινείται γρήγορα κι ύστερα ακόμα πιο γρήγορα και ολοένα πιο γρήγορα προσγειώθηκε στο έδαφος κοντά στα πόδια του Ισαάκ. . . Αιώνες, βέβαια, πριν από αυτό δισεκατομμύρια, τρισεκατομμύρια, ή δεν ξέρω πόσα μήλα είχαν πέσει από τις μηλιές του παρελθόντος κάνοντας παρόμοια βιαστικά ταξίδια για να συναντήσουν τη Γη. . . Το μήλο, όμως, εκείνο είχε την τύχη να πέσει μπροστά στα μάτια του Ισαάκ.

Το ΜΗΛΟ είναι ένα από τα διασημότερα αντικείμενα της επιστημονικής Μυθολογίας. Και όχι μόνο. Η Apple της Πληροφορικής το χρησιμοποιεί σε μια έγχρωμη παραλλαγή του όπου παρουσιάζεται δαγκωμένο, με την εικόνα να παραπέμπει στο ΜΗΛΟ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ της βιβλικής εκδοχής με πρωταγωνιστές το φίδι, την Εύα και τον Αδάμ. Κι είναι ακόμη ΤΟ ΜΗΛΟΝ ΤΗΣ ΕΡΙΔΟΣ, στην ελληνική μυθολογία, με τον Πάρι και τις τρεις θεές, ένας ακόμα παρόμοιος καρπός που χρησιμοποιήθηκε από την ανθρώπινη ανάγκη για συμβολισμό αιώνες πριν από το «αγγλικό» εκείνο μήλο της επαρχίας Λικολνσάιρ. Φαίνεται ότι ο καρπός της μηλιάς έχει κάτι που τον κάνει να ξεχωρίζει από τα αντίστοιχα τέκνα της κυδωνιάς, της μανταρινιάς, της αχλαδιάς, της ροδακινιάς και των υπολοίπων. Ίσως διότι είναι ελάχιστα εξαγνισμένος από το βιβλικό παρελθόν του με τη γνωστή ερεθιστική γεύση του απαγορευμένου καρπού και του προπατορικού αμαρτήματος.

Ως καρπός της επαρχίας Λινκολνσάιρ το ΜΗΛΟ ΤΟΥ ΝΕΥΤΩΝΑ έγινε ένα από τα διασημότερα μυθολογικά αντικείμενα του φολκλόρ της Επιστήμης. Και μολονότι όλοι οι βιογράφοι του συμφωνούν στο ότι αναφορά σε παρατήρηση κάποιου μήλου δεν έγινε παρά το 1726 –εξήντα δηλαδή χρόνια μετά το υποτιθέμενο επεισόδιο- από τον Γουίλιαμ Στάρκλεϋ στο έργο του «Αναμνήσεις από τη ζωή του σερ Isaac Newton» το ΜΗΛΟ επεβλήθη ως αντικείμενο που συμβολίζει με εξαιρετικό τρόπο τις νοησιακές επαναστάσεις που μπορούν να ξεσπάσουν από μία απλή παρατήρηση


ΠΗΓΗ:ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΗΣ ΣΤ΄ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ.