Η "ΜΑΝΑ" ΠΑΡΑ ΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΛΑΘΗ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΑΡΟΥΣΑ

ΔΑΚΕ ΔΕ
ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Αθήνα, 11-01-2010

ΟΙ 100 ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Τρεις μήνες μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, αποκαλύπτεται και στην εκπαίδευση με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο το ανάλγητο πρόσωπο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, αντί να ασχοληθεί με τα υπαρκτά προβλήματα του κλάδου, επιθυμεί τη θεσμοθέτηση νέου συστήματος προσλήψεων που στην ουσία οδηγεί χιλιάδες αναπληρωτές και ωρομισθίους εκτός εκπαίδευσης. Ενώ η κυρία Υπουργός, ως υπεύθυνη σε θέματα παιδείας της αντιπολίτευσης, κατέθετε ερωτήσεις στη Βουλή για το θέμα του μόνιμου διορισμού των αναπληρωτών και από το βήμα του 14ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ υποσχόταν την κατάργηση της ωρομισθίας, τώρα με τη σχεδιαζόμενη «μεταρρύθμιση» στο θέμα των προσλήψεων προχωρά στη θεσμοθέτηση αναπληρωτών μιας χρήσεως, οι οποίοι αφού καλύψουν τα λειτουργικά κενά για μία διετία, κατόπιν θα πετάγονται στον Καιάδα σαν στημένες λεμονόκουπες. Η εμμονή της στον ΑΣΕΠ ως μοναδικού πυλώνα διορισμού θα οδηγήσει σε ευτράπελες καταστάσεις, αφού τη μία διετία ένας καθηγητής επιτυχών- μη διορισθείς θα επιλέγεται ως επιτυχημένος να εργαστεί ως αναπληρωτής, στον επόμενο διαγωνισμό πιθανά θα αποτυγχάνει και θα αποβάλλεται από τη δημόσια εκπαίδευση ως αποτυχημένος, για να πετύχει στο μεθεπόμενο διαγωνισμό και να διοριστεί ως μόνιμος εκπαιδευτικός.

Παράλληλα η Υπουργός Παιδείας επιδιώκει την καθήλωση των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών για μία τριετία στις περιοχές που διορίζονται (συνήθως πρόκειται για παραμεθόριες ή δυσπρόσιτες). Αδιαφορεί η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας για τις οικογενειακές και άλλες υποχρεώσεις των εκπαιδευτικών. Χρησιμοποιεί λαϊκιστικά επιχειρήματα του τύπου «Πρώτα ο μαθητής». Δεν ενδιαφέρεται για τις μονογονεϊκές οικογένειες, τους εκπαιδευτικούς με ανάπηρους ή ανήμπορους γονείς, αυτούς που έχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες ή πάσχουν από μεσογειακή αναιμία, και τόσες άλλες κατηγορίες εκπαιδευτικών που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα και επιβάλλεται να τύχουν της στήριξης της πολιτείας. Αγνοεί η κυρία Υπουργός το γεγονός ότι η εκπαιδευτική διαδικασία εξελίσσεται απρόσκοπτα, όταν ο εκπαιδευτικός εργάζεται απερίσπαστος και έχει λύσει τα βασικά του προβλήματα.

Αντί η κυρία Υπουργός να δώσει κίνητρα οικονομικά, εκπαιδευτικά και ηθικά ώστε να παραμείνουν οι εκπαιδευτικοί στις παραμεθόριες και δυσπρόσιτες περιοχές, επιχειρεί να εισάγει αστυνομικού τύπου απαγορεύσεις καθηλώνοντας τους επί τριετία σε περιοχές μακριά από τον τόπο συμφερόντων τους. Υπενθυμίζουμε ότι το επίδομα παραμεθορίων και δυσπρόσιτων περιοχών παραμένει 120 ευρώ, όσο δηλαδή ήταν πριν από 14 χρόνια (40000 δραχμές). Τότε ο εκπαιδευτικός με τα χρήματα αυτού του επιδόματος νοίκιαζε μία αξιοπρεπή κατοικία, ενώ σήμερα δε μπορεί να νοικιάσει ούτε κοτέτσι.

Είναι αυτονόητο ότι ο καθηγητής που υπηρετεί σε παραμεθόριο ή δυσπρόσιτο σχολείο δε μπορεί να αποκτήσει τη στοιχειώδη επιμόρφωση, που επιβάλλεται, γεγονός που θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην υπηρεσιακή του εξέλιξη.

Επιπροσθέτως, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας επιδιώκει τη συνειδητή συκοφάντηση του κλάδου και τη στοχοποίηση του από την ελληνική κοινωνία. Ο εκπαιδευτικός παρουσιάζεται ως φυγόπονος, κομπιναδόρος και διαπλεκόμενος, που επιδιώκει το διορισμό του σε δυσπρόσιτες ή παραμεθόριες περιοχές, για να αποκτήσει τα σχετικά μόρια και ταυτόχρονα «δραπετεύει» στις διοικητικές δομές του Υπουργείου Παιδείας, στην Αθήνα ή στις μεγάλες πόλεις της χώρας. Φυσικά, η κυρία Υπουργός αποσιωπά τις τραγικές ελλείψεις σε διοικητικό προσωπικό στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας, αφού ο τελευταίος διαγωνισμός για την πρόσληψη διοικητικού προσωπικού πραγματοποιήθηκε το 1993!!! Η ίδια η Διοίκηση υποχρεώνεται να αποσπάσει εκπαιδευτικούς, τόσο στην Κεντρική Υπηρεσία, όσο και στις περιφερειακές δομές, διαφορετικά το σύστημα κινδυνεύει με κατάρρευση.

Όμως, η κυρία Υπουργός είναι ανακόλουθη και σε όσα ισχυριζόταν από το βήμα του 14ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ περί ενίσχυσης του Δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Την επεξεργασία των απόψεων, που προέκυψαν στα πλαίσια της διαβούλευσης- μέσω διαδικτύου- για το νέο σύστημα πρόσληψης εκπαιδευτικών, την ανέθεσε σε ιδιωτική εταιρεία. Επιπλέον προκήρυξε διαγωνισμό, προκειμένου εταιρείες ή ιδιώτες να επεξεργαστούν και να καταθέσουν προτάσεις για το σύστημα πρόσληψης εκπαιδευτικών, το σύστημα μεταθέσεων-αποσπάσεων και την επιλογή στελεχών της εκπαίδευσης. Αντί να την προβληματίσουν οι σοβαρές ενστάσεις που έχει καταθέσει η ΟΛΜΕ και να μελετήσει τις προτάσεις που έχει διατυπώσει ο κλάδος, καλεί ιδιώτες και εταιρείες να επεξεργαστούν εναλλακτικά σενάρια για τα σοβαρά ζητήματα της εκπαίδευσης!!! Φαίνεται ότι σε περίοδο οικονομικής κρίσης η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας διαθέτει πλεόνασμα 96.000 ευρώ για να πληρώσει τους ανευθυνουπεύθυνους ιδιώτες, που καλούνται να «σώσουν» την εκπαίδευση. Αν αυτή η πολιτική δεν είναι πολιτική άκρατης ιδιωτικοποίησης, τότε τι είναι;

Είναι προφανές, ότι η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ούτε επαρκή γνώση του αντικειμένου διαθέτει, ούτε ολοκληρωμένο πρόγραμμα έχει εκπονήσει, όπως βερμπαλιστικά διακήρυττε προεκλογικά το κυβερνών κόμμα. Είναι οφθαλμοφανέστατο, ότι στην ηγεσία του Υπουργείου κυριαρχούν η ημιμάθεια και οι εμμονές. Επιστρατεύονται, λοιπόν, «ειδήμονες» για να ενισχύσουν το οπλοστάσιο της στον πόλεμο που έχει κηρύξει στον εκπαιδευτικό κόσμο.

Την ίδια περίοδο οι εκπαιδευτικοί δέχονται ολομέτωπη επίθεση από τους φωστήρες του Υπουργείου Οικονομικών. Η εξαγγελία περί «παγώματος» των μισθών των Δημοσίων Υπαλλήλων, που έχουν ακαθάριστες αποδοχές πάνω από 2000 ευρώ, καθηλώνει τις αποδοχές μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών για δεύτερη συνεχή χρονιά. Πρόκειται για καταφανέστατη εξαπάτηση του εκπαιδευτικού κόσμου. Αυτοί, που καθ΄όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου διακήρυτταν κατηγορηματικά ότι «Λεφτά υπάρχουν», μετεκλογικά πραγματοποιούν ληστρική επιδρομή στο εισόδημα των εκπαιδευτικών. Μάλιστα, η εξαγγελία περί μειώσεως των επιδομάτων των Δημοσίων Υπαλλήλων κατά 10% -που σκοπίμως δεν αναφέρεται ποιους αφορά, ώστε να μετρηθούν οι αντιδράσεις- μπορεί να οδηγήσει σε γενναία μείωση των αποδοχών μας.

Παράλληλα η κυβέρνηση μεθοδεύει την εκχώρηση αρμοδιοτήτων που αφορούν την εκπαίδευση στην Τοπική-Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση. Η κυρία Διαμαντοπούλου από το βήμα του 14ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ ήταν σαφέστατη.
Μίλησε
· Για αναλυτικό πρόγραμμα εθνικό κατά 85% και περιφερειακό κατά 15%
· Για διορισμούς με ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας και διαχείριση του προσωπικού σε περιφερειακό επίπεδο.
Η πολιτική αυτή συνδέεται και με την εξαγγελθείσα διοικητική μεταρρύθμιση του Υπουργείου Εσωτερικών που προβλέπει την κατάργηση των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και τη θεσμοθέτηση 13 περιφερειών με παράλληλη εκλογή αιρετού περιφερειάρχη με αυξημένες αρμοδιότητες.

Με την υλοποίηση αυτής της πολιτικής:
· Σπάει το ενιαίο της Δημόσιας Εκπαίδευσης
· Δημιουργούνται απόφοιτοι Λυκείου πολλών ταχυτήτων, αφού τα σχολεία της χώρας δε θα ακολουθούν το ίδιο ενιαίο πρόγραμμα σπουδών.
· Με την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου ΚΑΙ των αναλυτικών προγραμμάτων-που θα είναι διαφορετικά από περιφέρεια σε περιφέρεια-, που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση, προχωρά αργά αλλά σταθερά στην κατηγοριοποίηση των σχολείων

Η διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού από τον αιρετό περιφερειάρχη είναι το πρώτο βήμα για να περάσει το εκπαιδευτικό προσωπικό στη δικαιοδοσία της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σε βάθος χρόνου θα υπάρχει διαφορετικό εργασιακό καθεστώς από περιφέρεια σε περιφέρεια, ανυπαρξία δυνατότητας μετάθεσης και πιθανόν διαφορετικός μισθός ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα κάθε περιφέρειας.

Φυσικά, αν μία τέτοια μεθόδευση υλοποιηθεί, το εκπαιδευτικό κίνημα θα πληγεί καίρια , ο συνδικαλισμός στο χώρο της εκπαίδευσης θα είναι ανύπαρκτος και η ΟΛΜΕ δε θα έχει λόγο ύπαρξης, αφού οι εργασιακές συνθήκες και οι μισθοί θα διαφέρουν από περιφέρεια σε περιφέρεια. Τη θέση της ΟΛΜΕ θα πάρουν ανίσχυρα περιφερειακά σωματεία, αδύναμα να ασκήσουν οποιαδήποτε παρέμβαση.

Ανομολόγητος τελικός στόχος των εμπνευστών της περιφερειακής αποκέντρωσης είναι το πέρασμα στο καθεστώς της υπογραφής ατομικής σύμβασης του εκπαιδευτικού με τον εργοδότη του, όπως γίνεται στη Μεγάλη Βρετανία και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί ο κάθε εκπαιδευτικός διαπραγματεύεται μόνος του με τον εργοδότη του το εργασιακό του καθεστώς και την αμοιβή του, με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Ενδεικτικά, στη Νέα Υόρκη οι καθηγητές, που διδάσκουν σε Δημόσια Σχολεία στις αριστοκρατικές συνοικίες της πόλης, αμείβονται καλύτερα από τους συναδέλφους τους που εργάζονται σε Δημόσια σχολεία στις υποβαθμισμένες συνοικίες των μαύρων, γιατί ο Δήμος χρηματοδοτεί το κάθε σχολείο ανάλογα με τη φοροδοτική ικανότητα των κατοίκων της περιοχής, γεγονός που επηρεάζει τις αμοιβές των εκπαιδευτικών.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση που έκανε τις 13/01/2010 ο υφ. Παιδείας Γιάννης Πανάρετος, εγκαινιάζοντας πέντε νέα σχολεία στη Θεσσαλονίκη, παρουσία μαθητών εκπαιδευτικών και του νέου διευθυντή της περιφέρειας πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κεντρικής Μακεδονίας: «Οι εκπαιδευτικοί που επιθυμούν να διοριστούν δεν θα κάνουν τις αιτήσεις τους στις υπηρεσίες του υπ. Παιδείας, αλλά θα υποβάλλουν αιτήσεις απευθείας στα σχολεία όπου υπάρχουν κενά» .

Η ΔΑΚΕ Δ.Ε εκφράζει την απόλυτη αντίθεση της στην επιχειρούμενη κυβερνητική πολιτική που στοχεύει στην εκχώρηση εκπαιδευτικών αρμοδιοτήτων στην Τοπική-Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση.

Το ομιχλώδες τοπίο ολοκληρώνεται με τις επικείμενες ρυθμίσεις στο Ασφαλιστικό, που θα οδηγήσουν σε δυσμενέστερο εργασιακό καθεστώς γυναίκες και νέους ασφαλιζόμενους, χωρίς να αποκλείεται και επίθεση σε ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα για πρώτη φορά. Είναι γεγονός ότι η κατάσταση στα ασφαλιστικά ταμεία των Δημοσίων Υπαλλήλων δεν είναι καλή. Όμως, γι’ αυτό δεν ευθύνονται οι Δημόσιοι Υπάλληλοι. Εμείς, ούτε εισφοροδιαφεύγουμε, ούτε προσλαμβάνουμε συμβασιούχους που είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ, ούτε είμαστε υπεύθυνοι για σταθεροποιητικά προγράμματα που επιβάλλουν μία πρόσληψη στο Δημόσιο για κάθε πέντε αποχωρήσεις, όπως εξήγγειλε η κυβέρνηση. Υπενθυμίζουμε μάλιστα, στην κυβέρνηση ότι οι κρατήσεις μας για την κύρια σύνταξη δεν πηγαίνουν σε κάποιο συγκεκριμένο ταμείο αλλά «εισρέουν» στον Κρατικό Προϋπολογισμό.

Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο η ΔΑΚΕ Δ.Ε καλεί τους συναδέλφους να βρίσκονται σε εγρήγορση.

Στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης απαντάμε δυναμικά:
· Να μην περάσουν οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και του Υπουργείου Παιδείας.
· Όχι στον εργασιακό Μεσαίωνα που μας υπόσχονται. Την κρίση να πληρώσουν αυτοί που ποτέ δεν πλήρωσαν.
· Όχι στο πάγωμα μισθών. Καθιέρωση εκπαιδευτικού μισθολογίου. Να αναγνωριστεί ή ιδιαιτερότητα του εκπαιδευτικού έργου.
· Καμία αλλαγή στο σύστημα διορισμού των εκπαιδευτικών. Να παραμείνει το ισχύον σύστημα, που δοκιμάστηκε και κρίθηκε επιτυχές(60% ΑΣΕΠ, 40% προϋπηρεσία).
· Άμεση καταβολή της ειδικής παροχής των 176 ευρώ. Η κυβέρνηση να σεβαστεί τις αποφάσεις των Διοικητικών Δικαστηρίων.
· Να μην επιβληθεί η τριετής παραμονή στην οργανική θέση.
· Αύξηση του επιδόματος παραμεθορίων και δυσπρόσιτων περιοχών
· Καθορισμός ικανοποιητικού ποσοστού επί των επιλεγόμενων στα προπτυχιακά και τα μεταπτυχιακά προγράμματα του ΕΑΠ για του εκπαιδευτικούς που εθελοντικά θα δηλώσουν ότι επιθυμούν να παραμείνουν σε παραμεθόρια ή δυσπρόσιτα σχολεία επί τριετία.
· Άμεση ενίσχυση των ασφαλιστικών ταμείων από τον Προϋπολογισμό.
· Να ασφαλιστούν στα επικουρικά ταμεία του Δημοσίου όλοι , όσοι εργάζονται στο Δημόσιο με οποιαδήποτε σχέση.

Η ΔΑΚΕ Δ.Ε με αίσθημα ευθύνης καταθέτει τις θέσεις της. Καλεί όλους τους συναδέλφους να αγωνιστούν μαζί της για να ανατραπεί η αντιλαϊκή αυτή πολιτική.
ΔΑΚΕ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΔΕ



Στο" κόκκινο "κείμενο ελλοχεύουν μεγάλοι κίνδυνοι για τους εκπαιδευτικούς.Διορίστηκαν υπάλληλοι του Ελληνικού κράτους ,δεν θα γίνουν υπάλληλοι του κάθε Δημαρχίσκου η περιφερειαρχίσκου
Στη ζωή δεν είναι όλα "χρήματα"Μπορούμε να κατανοήσουμε και ίσως να δεχθούμε κάποιες οικονομικές θυσίες για το κοινό καλό,αλλά τέτοιες μεθοδεύσεις αλλαγής της φυσιογνωμίας και του εργασιακού status των Ελλήνων εκπαιδευτικών δεν πρέπει να περάσουν.