Όποια τηλεόραση και να ανοίξεις, η Ελλάδα σε πληγώνει. Αυτό είναι βέβαιο. Μιλάμε ότι η ζημιά που έγινε το 2004 ήταν ανυπολόγιστη. Και αν το ποδόσφαιρο κατάφερε να γλιτώσει μέσα σε τέσσερα χρόνια, η νοημοσύνη μας είναι βέβαιο ότι θα υποφέρει πολλά περισσότερα.
Εδώ και δύο εβδομάδες, από το βράδυ που αποκλείστηκε η Εθνική Ελλάδας, έχουμε ακούσει ότι όσες χώρες συνεχίζουν ...της μοιάζουν. Το ακούσαμε για την Τουρκία (έλεος!), το ακούσαμε για τη Ρωσία (δεν κάνω πλάκα), το ακούσαμε και για την Ισπανία (τετέλεσται). Η απόγνωση και η ανάγκη να κρτατηθούν ορισμένοι τύποι από κάπου για να διαιωνίσουν το παραμύθι που στήσανε πριν από τέσσερα καλοπκαίρια, τους κάνει να ξεστομίζουν με απίστευτη άνεση ακόμα και τη μεγαλύτερη ανοησία. Με καμάρι και χωρίς να αισθάνονται την παραμικρή ενοχή για τα παιδάκια που τους ακούνε.
Στην ουσία της συζήτησης δε νομίζω ότι χρειάζεται να μπούμε. Παλιά, στα ωραία χρόνια της επένδυσης κάποιοι αντικειμενικοί δημοσιογράφοι γράφανε ότι η Ρόμα του Ντελ Βέκιο και του Τότι ήταν (κρατηθείτε) «ένας βελτιωμένος Ολυμπιακός». Ε, τώρα λογικό είναι να μας πούνε ότι η Ελλάδα του 2004 που πέρναγε τη σέντρα κάθε δεκάλεπτο, θυμίζει Τουρκία, Ρωσία ή Ισπανία του 2008. Σε λίγο θα μας πούνε ότι η ομάδα που κατέκτησε το Euro στην Πορτογαλία ήταν η μετενσάρκωση της «Βούντερτιμ» του μεσοπολέμου. Σάμπως θα τους κάνει κανένας μήνυση;
Δε χρειάζονται καν σχόλια. Αρκεί να μην έχεις μυωπία άνω των 17 βαθμών και να διαθέτεις IQ υψηλότερο το μείον διακόσια. Κάθεσαι και απολαμβάνεις το παραλήρημα της ασχετοσύνης και τη- δημοσίά δαπάνη - διαστρέβλωση της κοινής λογικής. Και μετά τους φταίει ο Αλέφαντος. Απλά, ο μπαρμπα Νίκος είναι η μη φτιασιδωμένη εκδοχή του ίδιου κακάσχημου και αντι-ποδοσφαιρικού οικοδομήματος. Τουλάχιστον αυτός, βγάζει και γέλιο μερικές φορές.
Πέρα από την πλάκα και χωρίς καμία διάθεση ειρωνίας, τη μεγαλύτερη κουβέντα του Euro την είπε ο Βερνίκος. Ήταν στο παιχνίδι με την Ισπανία. Με το σκορ στο 1-1, ο Αμανατίδης έκανε μια κάθετη πάσα στον Χαριστέα, ο οποίος πέρασε τον τερματοφύλακα αλλά άνοιξε το κοντρόλ καιπλάσαρε άουτ. Ο εκφωνητής είπε «αυτός ήταν ο καλύτερος συνδυασμός της Εθνικής στη διοργάνωση». Μη φανταστείτε τίποτα μαγικό ή κανέναν συνδυασμό βγαλμένο από τα βιβλία. Μία πάσα στον κενό χώρο. Στο 80 περίπου λεπτό του τρίτου αγώνα. Το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι απαιτούσαν πριμ οχτάδας, υψηλότερο από εκείνο που εισέπραξαν οι Γερμανοί για την πρόκριση στον τελικό, νομίζω ότι τα λέει όλα.
Έχουμε επήξει στη σοβαρότητα όμως. Σε τέτοιες μεγάλες διοργανώσεις, επιβάλλεται να μας ενημερώνουν άνθρωποι με κύρος και με κατάρτιση γύρω από το διεθνές ποδόσφαιρο. Πόσο σοβαρός μπορεί να είναι κάποιος που την έκφραση «είμαστε πολύ καλύτερη ομάδα από τους Έλληνες» ενός Ισπανού φιθλάθλου, τη μεταφράζει «θυμίζουμε αρκετά Ελλάδα». Όσο σοβαρός ήταν εκείνος που έβαζε λόγια στο στόμα του Καλού της Τσέλσι, δήθεν ότι μίλαγε για τον υπέροχο κόσμο του ΟΣΦΠ.
Όσο σοβαρός μπορεί να είναι κάποιος άλλος που έίπε για τον Κασίγιας ότι ...παίζει σε λάθος ομάδα. Του το σφυρίξανε του φουκαρά του Ίκερ (καθότοι οι σοβαρές απόψεις δενπρέπει να μένουν κλεισμένες στα στενά σύνορα της ψωρικώσταινας) και ζήτησε μεταγραφή από τον Καλντερόν. Να σηκωθεί να φύγει, να πάει στην Πόλι Εχίδο και να ησυχάσουν οι ειδήμονες.
Για τις μεταγραφές, θα έχουτμε σίγουρα πολλά νέα μέσα στη βδομάδα. Τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό μέτωπο. Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύουν τα γραφόμενα για τον Ρουκάβινα αλλά εννοείται ότι πρόκειται για σούπερ περίπτωση. Όχι μόνο λόγω καταγωγής ή συστάσεων αλλά κυρίως λόγω φάτσας. Αν και στην περίπτωση του, μου αρκούν οι καλές κουβέντες που έρχονται από τη χώρα των... παλτών.
ΥΓ: Το ακούαμε κι αυτό. Πού αλλού, στην κρατική τηλεόραση φυσικά. Ο Απόστολος Παύλος λέει ήρθε και δίδαξε το λόγο του θεού εμπρός στα «πλήθη των ειδωλολατρών». Για όποιον δεν το κατάλαβε, τα πλήθη αυτά ήταν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Και πριν από καμιά εικοσαριά αιώνες ήρθε κάποιος από την έρημο και άνοιξε τα μάτια στους Αθηναίους που βρίσκονταν στο σκότος της φιλοσοφικής και θρησκευτικής πλάνης. Λογικό ακούγεται. Πέρα πάντως από τη μη ιστορικότητα του συγκεκριμένου μύθου που μας τον μαθαίνουν και στο σχολείο, όλα τα λεφτά ήταν το «πλήθος των ειδωλολατρών». Σε μερικά χρόνια μπορεί να γίνει και «πλήθος απολίτιστων». Και οι νεο-Έλληνες να σταυροκοπιούνται στους καναπέδες για να ξορκίσουν τα δαιμόνια.
"ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου