O ΕΛΛΗΝΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΘΕΙ

Δασκάλες ηρωίδες και εκπαιδευτικοί του...μειωμένου ωραρίου




Οι εκδρομές πάντοτε ενθουσιάζουν τους μαθητές. Αν και τα τελευταία χρόνια απαγορεύονται οι ψυχαγωγικές και επιτρέπονται μόνον οι μορφωτικές-διδακτικές, εν τούτοις, τα παιδιά είναι παιδιά και χαίρονται και παιζογελούν, εδραία παιδαγωγική αρχή είναι το «τέρπειν και διδάσκειν», η παιδεία είναι χαρά και τα παιδιά χαρά μεγαλύτερη.

Φέτος στην Εʼ δημοτικού διδασκόμαστε την ιστορία της Νέας Ρώμης-(Βυζαντίου) και συμφωνήσαμε τα δύο τμήματα, 50 περίπου μαθητές, να επισκεφτούμε την όμορη συμβασιλεύουσα -πάλαι ποτέ- πόλη της Θεσσαλονίκης.

Τόποι προορισμού: ο περικαλλής ναός του πολιούχου Αγίου Δημητρίου και το μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού.

Όλα εξελίσσονται κατʼ ευχήν, τα παιδιά με κατάνυξη, ευλάβεια και σεβασμό προσκυνούν τον Μυροβλήτη, την υπόγεια κρύπτη, τις άγιες εικόνες. Κατόπιν στο Βυζαντινό Μουσείο, περιεργάζονται τα εκθέματα, διαβάζουν τις εξηγήσεις των προθηκών, συζητούν, ερωτούν, μαθαίνουν, μια πολύχρωμη κυψέλη όλο δροσιά και ζωντάνια. Ως γνωστόν στο μουσείο κυριαρχεί η εικόνα. Ο πολιτισμός της Ρωμηοσύνης είναι άρρηκτα δεμένος με την τέχνη της αγιογραφίας. Είναι η ταυτότητά του.

Σε μία αίθουσα του μουσείου «συναντάμε» μία μάλλον ηλικιωμένη γυναίκα. Αμέσως δείχνει την δυσφορία της, ενοχλείται από την παρουσία των παιδιών. Κάνει παρατηρήσεις, τα μαλώνει, δείχνει την απέχθειά της για την παρουσία τους. Θέλει να πει: «τι δουλειά έχουν παιδιά σε μιά τόσο...ανεβασμένη (αν το λέω καλά) έκθεση;».

Πριν προχωρήσω, μια παρένθεση. Η «ενοχλημένη», μου είπε, αφού ξέρασε δηλητήρια και τα «σχολιά της σχόλια» ότι είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός. Δασκάλα, δηλαδή, αλλά όχι από εκείνες τις παλιές και πολιές, που έμπαιναν στην τάξη και «γεννούσαν σχολιαρούδια», καμάρι των γονιών τους και της κοινωνίας, αλλά τους αυριανούς κουκουλοφόρους. Είναι ο γνωστός εσμός των επικίνδυνων εκπαιδευτικών που βαπτίζουν την ασχετοσύνη και την σαχλαμάρα τους, «προοδευτική» διδασκαλία.

Σαπίσαμε τα προηγούμενα χρόνια από μια δράκα χαραμοφάηδων συνδικαλιστών, που «κατέβαζαν το κλάδο» (με σπαραγμό ψυχής γράφω τέτοια μπουρδολογήματα) με αίτημα την μείωση του ωραρίου και την αύξηση των μισθών. Ο σκοπός της παιδείας, η μετατροπή του σχολείου σε ΚΕΠ, η αθλιότητα των σχολικών βιβλίων, τα ουσιώδη και σοβαρά, δεν απασχολούσαν τους κηφήνες της ΔΟΕ (Διδασκαλικής Ομοσπονδίας).

Τώρα που μας βρήκε το κακό, παραμένουν στη θέση τους βέβαια, αλλά«απραγέστεροι των βατράχων και αφωνότεροι των ιχθύων».

Ας γυρίσουμε όμως λίγο πίσω στα περασμένα χρόνια, να δούμε κάποιες άλλες δασκάλες, από κείνες που σελάγιζαν ψηλά, στα «κρημνά της αρετής» του Κάλβου.

Στο κοιμητήριο της Ευαγγελίστριας στην Θεσσαλονίκη, καθώς μπαίνεις δεξιά, άγνωστο στους πολλούς, είναι θαμμένες τέσσερις δασκάλες, τέσσερις ηρωίδες: Η Λίλη Βλάχου, η Αικατερίνη Χατζηγεωργίου, η Βελίκα Τράικου και η Αγγελική Φιλιππίδου. Και οι τέσσερις είναι δασκάλες, νέα κορίτσια, που μαρτύρησαν για την Μακεδονία την περίοδο του Αγώνος. Η τελευταία ηρωίδα, η Αγγελική Φιλιππίδου, υπηρετούσε-διακονούσε, το 1906, στην Αγριανή Σερρών. Οι Βούλγαροι Κομιτατζήδες, επειδή ανασταίνει, στα φοβισμένα σκλαβόπουλα, «ψυχή και Χριστό», θέλουν να την δολοφονήσουν.

Στις 12 Δεκεμβρίου του 1906 οι συμμορίες των Κομιτατζήδων επιτίθενται στο χωριό. Η Αγγελική και ο άντρας της, επίσης δάσκαλος, είναι στο στόχαστρο. Το σπίτι της πολιορκείται. Οι δύο σύζυγοι ατρόμητοι πολεμούν. Μία σφαίρα θρυμματίζει το γόνατο της δασκάλας.

Ξημερώνει ο Θεός και οι Βούγλαροι φεύγουν. Στο χωριό καταφθάνει ο Έλληνας πρόξενος στις Σέρρες Αντώνης Σαχτούρης. Προτείνει στην τραυματισμένη δασκάλα να την μεταφέρουν αμέσως στο νοσοκομείο των Σερρών. Αρνείται. Τον παρακαλεί να την βάλουν επάνω σε φορείο και να σταματούν, για λίγο, σε όλα τα χωριά, που θα διασχίσουν ως τις Σέρρες. Έτσι και έγινε. Την βάζουν οι «αγαθοί» Μακεδόνες σε ένα πρόχειρο φορείο και διαβαίνουν τα χωριά. Σε κάθε πλατεία σταματούν. Η ηρωίδα δασκάλα φωνάζει, νουθετεί, βροντολαλεί το «εστιν ουν Ελλάς και η Μακεδονία».

Είναι συγκλονιστική η πορεία της, αιματοβαμμένη. «Το αίμα της στην τραγική εκείνη πορεία σταγόνα-σταγόνα έβαφε τη μακεδονική γη και γινόταν αρραβώνας με την λευτεριά», γράφει η εξαίρετη φιλόλογος-ιστορικός, Αθηνά Τζινίκου στο βιβλίο της «η Μακεδόνισσα στον θρύλο και την ιστορία».

Όταν φτάνει στις Σέρρες, ο κόσμος, ο λαός, σπεύδει δακρυσμένος και της φιλά το χέρι. Μεταφέρεται στην Θεσσαλονίκη. Εκεί αφήνει την τελευταί της πνοή, μπήκε στο Εικονοστάσι του Γένους, αιωνία η μνήμη.

Αυτές ήταν δασκάλες, φως περίλαμπρο, που εμείς τα μεταμοντέρνα απολειφάδια, δεν καταδεχόμαστε ούτε το όνομά τους στα σχολεία-τα νέα, καινά ή ...κενά να δώσουμε.

Εξηγώ. Πριν από 4-5 χρόνια η δία βίου ανοησία και αμάθεια, ζήτησε από τα εκπαιδευτήρια του κράτους να υιοθετήσουν -τιμής ένεκεν- ένα όνομα, «πάνυ ακριβούς», σπουδαίου Έλληνα. Ακούστηκαν και προτάθηκαν διάφορα γελοία και πολλά σοβαρά. (Μέχρι και τον Τσε Γκεβάρα πρότειναν κάποια πολυπολιτισμικά σαπρόφυτα. Λες και δεν έχουμε Καραϊσκάκη ή Παύλο Μελά). Τα ονόματα των τεσσάρων ηρωίδων «διδασκαλισσών» ουδείς τα πρότεινε, ακόμη και εδώ στην Μακεδονία. Ο φόβος της προοδευτικής σαβούρας και λίγδας επισκίαζε τα πάντα.

Ηρωϊσμός... τι είναι αυτό; τρώγεται;

Κλείνει, η παρένθεση, επανέρχομαι στην προλογική διήγηση, στις τσιρίδες και αιτιάσεις της τωρινής δασκάλας, στα παιδιά, τους μαθητές μας. Μεταφέρω φράσεις:

«Δεν ντρέπεστε εσείς οι δάσκαλοι, που αφήνετε τα παιδιά να φέρονται έτσι», «τι τα κουβαλάτε στα μουσεία, αφού δεν φέρονται σωστά». «Είστε απαράδεκτοι» και άλλα τινά.

Σημειώνω. Τα παιδιά, φέρονταν σαν παιδιά. Δεν μπορείς να τα βάλεις φίμωτρο, είναι αδύνατο. Όταν «δραπετεύουν» από την τσιμεντένια θαυμάσια, γεμάτη παιχνίδια και ηλεκτρονικά «καλούδια» φωλιά τους, το άψογο παιδικό δωμάτιο της πολυκατοικίας ή από το τσιμεντένιο κλουβί -που κάποτε το ονομάζαμε «αύλειο χώρο»- ανοίγουν τα φτερά τους, πετούν ψηλά, οι παπαγάλοι γίνονται θαλασσοπούλια που αγναντεύουν το πέλαγος. Τα παιδιά δεν αντέχουν, σεν καταλαβαίνουν τα πρέπει. (Λέει ο Ελύτης: «Να πιάσω το πρέπει από το γιώτα και να το γδάρω μέχρι το –πι»).

Δεν άντεξα την προσβολή. Της είπα το του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, αείχλωρον ρηθέν. «Όταν τα μήλα είναι ξινά δεν φταίνε τα μήλα, αλλά οι μηλιές». Μας έρχονται από το σπίτι μοσχοαναθρεμμένοι μοναχογιοί και μοναχοκόρες, σατραπίσκοι κακομαθημένοι, και απαιτούν, οι γονείς και κηδεμόνες, να πράξουμε αυτό που δεν κάνουν αυτοί: να γίνουμε γονείς τους.

Επιπροσθέτως η ενοχλημένη «περιεργαζόταν» τις εικόνες -της Παναγίας και του Χριστού- ψιμυθιωμένη ωσάν μούμια και παντελονοφορούσα. Ήταν από αυτά τα παλιμπαιδίζοντα γραϊδια, που «επισκέπτονται» τις εκκλησιές και «προσκυνούν» τις εικόνες, ντυμένες σαν τις εγγονές τους.

Το έχω ξαναγράψει. Είμαι είκοσι τόσα χρόνια δάσκαλος-μάχιμος και όχι συνδικαλιστής-και δεν έχω ακούσει σχεδόν ποτέ να μεταφέρει μαθητής «εξωσχολική» γνώση, χωρίς να πει την κοινότοπη φράση: «Κύριε, είδα στην τηλεόραση». Πού είναι οι γονείς, πού είναι οι παππούδες; Οι σημερινές γιαγιάδες βλέπουν τα τούρκικα κοπροσήριαλ, παρέα με τα εγγόνια τους και μετά απορούν για την συμπεριφορά τους. (Φοιτητικό σύνθημα: «είμαστε αυτοί που μας έλεγαν οι γονείς μας να μην κάνουμε παρέα»).

Ζούμε σʼ έναν ξεπεσμένο «πολιτισμό», ο οποίος απεχθάνεται τα πολιτιμότερα μέλη του, τα τζιβαϊρικά του, τα παιδιά. Μόνο όμως από τα παιδιά μπορείς να «ταμιεύσεις» (για να χρησιμοποιήσω έναν επίκαιρο όρο) δύο πολυτίμητα σήμερα πράγματα. Αγάπη ανιδιοτελή και προσφορά φιλότιμη.

Νατσιός Δημήτρης

Πηγ:resaltomag

ΠΑΡΤΟ ΔΕΞΙΑ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΒΡΕΙΣ

Η «καθεστωτική», η «ενοχική» και η πατριωτική Δεξιά

Στις κρίσιμες στιγμές οι μάσκες πέφτουν και αναδεικνύονται τα πραγματικά πρόσωπα, οι ανομολόγητοι στόχοι, οι αληθινές επιδιώξεις πολιτικών, κομμάτων και οικονομικών συμφερόντων.

Στο χώρο της Αριστεράς υπήρχε και υπάρχει εγγενής πάντα η διάσπαση. Τo ιστορικό πλαίσιο, οι διαφωνίες, τα αμφιλεγόμενα πρόσωπα. Όλα αυτά έχουν αναλυθεί επαρκώς, έχουν γίνει πενηνταράκια.

Η Δεξιά ήταν όμως πάντα κομμάτι του συστήματος. Αν δεν ήταν κυβέρνηση ήταν εν δυνάμει. Άρα πολυσυλλεκτική. Επομένως και κολυμβήθρα του Σιλωάμ.

Στη νικήτρια “εμφυλιακή Δεξιά”, όλα και όλοι μπήκαν στο ίδιο τσουβάλι. Αντιστασιακοί, συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων, ακόμη και πρόσωπα μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ. Συνοδοιπόρος εκείνης της δεξιάς, το «εθνικό κέντρο», με πλήθος νοικοκυραίους, αλλά και τυχοδιώκτες. Ως επακόλουθο της αδελφοκτόνου σύρραξης του εμφυλίου η κρατούσα αντικομμουνιστική αντίληψη θα οδηγήσει σε ακραίες πολλές φορές αποφάσεις και πρακτικές. Αποκορύφωμα της υστερίας θα αποτελέσει το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, οι οποίοι θα προλάβουν το βασιλικό πραξικόπημα των στρατηγών. Έχει χυθεί πολλή μελάνι για το ρόλο του ξένου παράγοντα. Ελάχιστη όμως σημασία έχει δοθεί στους πρόθυμους εγχώριους θύλακες, οι οποίοι και ήταν έτοιμοι να κάνουν πράξη τις ασκήσεις επί χάρτου των ξένων συμφερόντων.

Τα λέμε όλα αυτά διότι και στις σημερινές συνθήκες οικονομικής υποδούλωσης, οι αυτόκλητοι σωτήρες της χώρας, οι πατριδοκάπηλοι, οι φτηνοί ατακαδόροι, οι τηλεμαϊντανοί, οι «αφελείς» νεοφιλελεύθεροι, συναινούν στην εκπαραθύρωση των νέων παιδιών από τη χώρα, στη διάλυση κάθε αξιοπρέπειας των ασθενών στρωμάτων, καταδικάζουν τις επερχόμενες γενιές Ελλήνων στη μιζέρια. Κι όλα αυτά στο όνομα της “εθνικής συνεννόησης”!

Να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους: Εκείνη η “δεξιά” δεν έχει καμία σχέση με την ευρωπαϊκή –πατριωτική –φιλελεύθερη-δημοκρατική –λαϊκή δεξιά, (ας χρησιμοποιήσουμε για συντομία και όχι μόνο τον όρο «πατριωτική»). Αυτή η δεξιά θα οδηγήσει τη χώρα στην αβασίλευτη Δημοκρατία, στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, στη δημοσιονομική σταθερότητα και την οικονομική ανάπτυξη: θα κάνει πράξη το «μεταπολιτευτικό θαύμα» στην Ελλάδα. Και ταυτόχρονα θα απολογείται για δεκαετίες για τις ακρότητες, τους θανάτους, τους βασανισμούς της «εμφυλιακής δεξιάς». Κάπως έτσι θα προκύψει η «ενοχική δεξιά».

Η «πατριωτική» δεξιά επιδιώκει την απόλυτη ελευθερία των πολιτών, μέσα σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Τη στήριξη των αδύναμων, τα δικαιώματα των επερχόμενων γενεών, την ισοπολιτεία. Δίχως κράτος δικαίου, ο φιλελευθερισμός γίνεται απλά η επιβολή του ισχυρότερου.

Η ενοχική δεξιά θα σιωπούσε υπό το βάρος των συμπλεγμάτων της και θα αποδεχόταν την όποια ιλαρή «εθνική λύση». Το κομμάτι αυτό της δεξιάς ακόμη ταλαιπωρείται από τα χρεοκοπημένα νεοφιλελεύθερα «ιδεολογήματα».

Η «εθνοκεντρκή» δεξιά δεν υπέκυψε στους συνεχείς και από κάθε πιθανή και απίθανη πλευρά εκβιασμούς. Η εθνική ανεξαρτησία γι’ αυτήν δεν είναι ιδεολόγημα. Είναι καθημερινή πολιτική πρακτική, πυξίδα και προορισμός ταυτόχρονα. Η Δημοκρατία είναι αδιαπραγμάτευτη. Προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, όχι στη νομή της εξουσίας.

Στις στιγμές μεγάλης πολιτικής έντασης αναδεικνύονται οι μεγάλοι ηγέτες. Οι οποίοι δεν είναι αλάνθαστοι, αλλά είναι αυτοί που σε μία διαπραγμάτευση θα λάβουν το μέγιστο. Κυρίως θα οδηγήσουν τη χώρα στην ομαλότητα, για να κατακτηθούν και πάλι τα αυτονόητα. Δεν έχουν τόσο σημασία τα μέσα, αλλά ο στόχος, που δεν είναι άλλος από ένα νέο ελληνικό θαύμα στη «Νέα Μεταπολίτευση»

Ο Ελληνισμός στη σκέψη της «πατριωτικής δεξιάς» δεν είναι «η κατάθεση της τάδε ή της δείνα δόσης του δανείου», η Ελλάδα δεν είναι μια θλιβερά καθυστερημένη και χρεοκοπημένη επαρχία της Ευρώπης, που χρειάζεται τοποτηρητές, επιτρόπους, τεχνικούς συμβούλους. Η Ευρώπη δεν είναι πακέτα στήριξης και μηχανισμοί διάσωσης. Είναι η «οικογένεια» στην οποία η Ελλάδα ανήκει από «φυσική επιλογή». Ως Έθνος ασφαλώς, όχι ως επαρχία. Όταν όμως διακυβεύεται το μέλλον του Έθνους, οι μεγάλες κατακτήσεις των Ελλήνων, θα ήταν ολέθριο λάθος οι δογματισμοί.

Και ασφαλώς δεν άρχισαν οι «εκπτώσεις». Άρχισε το ξήλωμα του φαύλου «διεθνιστικού» συστήματος ΠΑΣΟΚ, μέσα στις τραγικές συνθήκες που αυτό δημιούργησε. Από τη στιγμή που δρομολόγησαν μόνοι τους, με τις απίστευτες επιλογές τους, τη φυγή τους, δεν έχει κανείς δικαίωμα να τους σταματήσει…

Η «πατριωτική» δεξιά μένει αταλάντευτη στις θέσεις της για μια πατρίδα που: «της Ασίας αν αγγίζει από τη μια, της Ευρώπης λίγο αν ακουμπά, στον αιθέρα στέκει να και στη θάλασσα μόνη της» (Οδ. Ελύτης, Το Άξιον Εστί).

Μικρός Οδυσσέας





Antinews.gr

ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ "ΚΟΥΡΕΥΘΟΥΝ"

Οι περικοπές πνίγουν την παιδεία
Κατάρρευση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας τα τελευταία δύο χρόνια, με τη «συμβολή» του μνημονίου, δείχνουν πλέον καθαρά οι αριθμοί για την Ελλάδα...

Τα στοιχεία παρουσιάστηκαν από την ΟΛΜΕ στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών, που έγινε πριν από μερικές μέρες στις Βρυξέλλες.


Οπως επισημαίνει στην «Κ.Ε.» ο γ.γ. της ΟΛΜΕ Θ. Κοτσιφάκης, «όταν οι δαπάνες για τη δημόσια παιδεία φθάσουν, όπως υπολογίζεται, μόλις στο 2,23% του ΑΕΠ, αντιλαμβανόμαστε πως οι επιπτώσεις στο δημόσιο σχολείο θα είναι δραματικές.

Η μείωση των κρατικών δαπανών από το 2009 μέχρι και το 2015 θα είναι της τάξης των 1.436 εκατ. ευρώ, δηλαδή μείωση κατά 19,2%»!Τον περασμένο Ιούλιο ανακοινώθηκε επιπλέον περικοπή δαπανών για την εκπαίδευση που προβλεπόταν στο πρόγραμμα ΕΣΠΑ, από 2,058 δισ. ευρώ σε 1,694 δισ. ευρώ, δηλαδή μείωση κατά 18 %!

Αυτό σημαίνει στην πράξη, όπως λένε οι εκπαιδευτικοί, περαιτέρω μείωση των κρατικών δαπανών για την παιδεία από το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων του προϋπολογισμού.

Το υπουργείο Παιδείας συγχώνευσε συνολικά 1.933 σχολεία, από τα οποία 1.523 στην πρωτοβάθμια και 410 στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κλείσουν 1.056 σχολεία, 851 από τα 10.798 (7,8%) στην πρωτοβάθμια και 205 από τα 3.185 στη δευτεροβάθμια (6,5%), ενώ οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις συνεχίζονται.

Οι καθηγητές λένε, επίσης, ότι καταργούνται ή υποβαθμίζονται υποστηρικτικές δομές της εκπαίδευσης και συγκεκριμένα:

*Καταργήθηκε η ενισχυτική διδασκαλία στο γυμνάσιο, υποβαθμίστηκε η διδασκαλία των ξένων γλωσσών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

*Υποβαθμίστηκαν τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας. Κλείνουν 22 από τα 58 Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Αναστέλλεται η λειτουργία των Συμβουλευτικών Σταθμών Νέων.

*Καταργείται ο Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός. Υποβαθμίζεται σταδιακά ο θεσμός των βιβλιοθηκών που δημιουργήθηκαν από συγχρηματοδοτούμενα κονδύλια, ενώ επιβάλλονται πλέον τμήματα από 28-30 μαθητές.


Ειδικότερα, για τα σχολικά τμήματα: Ενας στους τέσσερις μαθητές (ποσοστό 23,64%) στα λύκεια της Αττικής φοιτά σε τμήμα με περισσότερους από 26 μαθητές. Οπως επισημαίνει στην «Κ.Ε.» ο καθηγητής Στρ. Στρατηγάκης το όριο ήταν 25 μαθητές, ενώ μέχρι το 2010 ο αριθμός αυτός αυξανόταν κατά 10% στις περιπτώσεις όπου υπάρχει πρόβλημα χώρου.

Φέτος η προσαύξηση του 10% υπάρχει και εφαρμόζεται ανεξάρτητα από τον διαθέσιμο χώρο, με αποτέλεσμα να συγκροτούνται πολλά τμήματα με όριο τους 28 μαθητές. Ετσι, 18.117 μαθητές γενικών λυκείων, φοιτούν σε τμήματα με περισσότερους από 25 μαθητές.

Στις χώρες της Ευρώπης ο μέσος όρος μαθητών ανά τμήμα είναι 21,9, ενώ στην Αττική είμαστε ήδη στους 22,45.


«Τις δραματικές συνέπειες των περικοπών», επισημαίνουν οι καθηγητές, «υφίστανται οι ήδη βαριά τραυματισμένες από την οικονομική κρίση ελληνικές οικογένειες.Δεδομένου μάλιστα ότι μειώθηκαν οι επιχορηγήσεις των σχολικών επιτροπών κατά 60%, προκάλεσε οικονομική ασφυξία του δημόσιου σχολείου, που αδυνατεί πλέον να ανταποκριθεί στις καθημερινές λειτουργίες του, ενώ συνεχώς καλούνται οι γονείς να συμβάλουν στη λειτουργία του σχολείου για είδη πρώτης ανάγκης».

Σύμφωνα με τα στοιχεία των καθηγητών: Κατά τη διετία 2010-11 έγιναν 3.400 προσλήψεις εκπαιδευτικών, ενώ συνταξιοδοτήθηκαν 17.500. Το σύνολο των εκπαιδευτικών είναι 160.000, μειώθηκαν δηλαδή πάνω από 10%! Επίσης, οι ετήσιες καθαρές αποδοχές των εκπαιδευτικών είναι πλέον λιγότερες κατά 4 μηνιαίους μισθούς, υπολογιζομένων των περικοπών των νέων κρατήσεων και φόρων που ανέρχονται στο 20%.

Το νέο μισθολόγιο προβλέπει επιπροσθέτως περικοπή 20%, ενώ συνδέει το μισθό με την παραγωγικότητα και την απόδοση. Ετσι το ετήσιο καθαρό εισόδημα θα κυμαίνεται μεταξύ 8.500-17.500 ευρώ. Ο μηνιαίος καθαρός μισθός από 577-680 ευρώ (1ος χρόνος), μέχρι 1.371 ευρώ στα 35 χρόνια.

Οπως τονίζει ο Θ. Κοτσιφάκης, ο μισθός των ελλήνων εκπαιδευτικών, που ήταν ήδη στο 50% του μέσου όρου του μισθού των εκπαιδευτικών της ευρωζώνης έμεινε μισός τα δύο τελευταία χρόνια.

Μειώσεις όμως υπέστησαν και οι συνταξιούχοι. Αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας από 60 ή 65 στα 70, καθώς και τα έτη υπηρεσίας από 35 σε 40, ενώ καταργήθηκε η ειδική διάταξη για τους εκπαιδευτικούς που προέβλεπε χορήγηση μειωμένης σύνταξης με 30 χρόνια υπηρεσίας στα 60 χρόνια του εκπαιδευτικού.

Ακόμη και στην Πορτογαλία, όπου η οικονομική κατάσταση είναι παρόμοια με της Ελλάδας και η τρόικα επιβάλλει πολιτική λιτότητα, οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση. Οταν ο βασικός μισθός είναι 485 ευρώ, οι μισθοί των εκπαιδευτικών κυμαίνονται από 1.236 ευρώ τον πρώτο χρόνο και φθάνουν στα 3.076 (μεικτά) στα 29 χρόνια. Στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση εργάζονται 148.955 εκπαιδευτικοί και στην τριτοβάθμια 25.092.

Και εκεί όμως οι εκπαιδευτικές δαπάνες μειώθηκαν κατά 800 εκατ. ευρώ το 2011 και προβλέπεται να μειωθούν κατά 600 εκατ. ευρώ το 2012.

Τα σχολεία που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια ανέρχονται σε 3.500, ενώ εξίσου θλιβερή είναι -και εκεί-, η οικονομική εικόνα των εκπαιδευτικών λειτουργών, αφού: Μειώθηκε ο 14ος μισθός κατά 50% και ο αριθμός των εκπαιδευτικών κατά 4.528 ευρώ. Αντίστοιχα, αυξήθηκε ο αριθμός των εκπαιδευτικών που εντάχθηκαν στο ταμείο ανεργίας κατά 38,5%.

Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία κάλεσε όλες τις οργανώσεις-μέλη της να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους προς τους έλληνες συναδέλφους τους στέλνοντας επιστολές και διαμαρτυρίες στην κυβέρνηση, ενώ προγραμματίζεται έκτακτη συνδιάσκεψη για να δώσουν απάντηση στα όσα συμβαίνουν εναντίον της Ελλάδας.

enet.gr

ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΚΩΣΤΑΚΗΣ VIII ΜΕΡΑΡΧΙΑ

Μακάρι οι κόρες μας να γεννήσουν τέτοιους ΕΛΛΗΝΕΣ

ΣΤΟ ΠΑΝΘΕΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Καλώς ήρθατε

Ποιος είπε το “ΟΧΙ”; ξέρει κανείς;

Μεθαύριο ο μήνας έχει 28 (ενώ 'εννιά' έχει κάθε μέρα για τους πολιτικούς μας, χα, χα), κι εμείς από συνήθεια θα “γιορτάσουμε” για μια ακόμη φορά το “ΟΧΙ”. Οι ρεπόρτερ θα βγουν στο δρόμο με τα μαρκούτσια για να ρωτήσουν μαθητές τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου του 1940, και τα παιδιά, που ξέρουν όλα τα ονόματα ποδοσφαιριστών απέξω κι ανακατωτά, θα τους απαντήσουν ένα σωρό ανοησίες. Στη συνέχεια οι ανοησίες αυτές θ’ ανακοινωθούν δίκην χαβαλέ στο τηλεοπτικό κοινό από τη μικρή οθόνη, κι όλοι μαζί θα διασκεδάσουμε, όπως είναι το έθιμο, με τα χάλια μας.

Εκείνο, βέβαια, για... το οποίο οι μαθητές έχουν πιο άγρια μεσάνυχτα είναι το ποιος διάολο είπε το “ΟΧΙ”. Αυτό είναι επτασφράγιστο μυστικό για να μην προσβληθεί η “δημοκρατία” μας και γίνει καμιά ανεπιθύμητη σύγκριση με τους χαραμοταϊσμένους πολιτικούς ηγετίσκους μας. Πω, πω, ανατριχιάζω! Ωστόσο, οι πιο διαβασμένοι από τους ερωτώμενους θα απαντήσουν, “ο λαός”, διότι αυτά τους λένε οι φαρισαίοι και υποκριτές. Και να φανταστείτε το 1940 δεν υπήρχε τηλεόραση για δημοσκοπήσεις, προπαγάνδα, πλύση εγκεφάλου και συντονισμό… Πάντως, δεν είναι η μοναδική φορά που οι “προοδευτικοί” Έλληνες φτύνουν την ιστορία τους.
Στο διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό ο (αμελέτητος) Ιωάννης Μεταξάς – χτύπα ξύλο – τόνιζε:

«Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.

Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.

Έλληνες,τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.»

Δυστυχώς, όμως, το μεγάλο "ΟΧΙ" του 1940, που σύμφωνα με τη “δημοκρατική” εκδοχή της ιστορίας δεν το είπε ο Μεταξάς στο λαό αλλά το επέβαλε ο λαός στο Μεταξά, ακυρώθηκε στη συνέχεια με το "ΝΑΙ" στην επάρατη αδελφοσφαγή που είπε ο ίδιος ο ηρωικός λαός μας, απαντώντας “ΝΑΙ” στις αντιμαχόμενες εξωτερικές δυνάμεις που προωθούσαν τα δικά τους κυριαρχικά σχέδια στη χώρα μας. Ευτυχώς για τον (αμελέτητο) δικτάτορα, είχε πεθάνει στις 29 Ιανουαρίου του 1941, γιατί αλλιώς οι “δημοκράτες” θα του φόρτωναν και τις ευθύνες για τον αιματηρό εμφύλιο του 1944-49.

Ωστόσο, μέχρι τις μέρες μας, ο λαός συνεχίζει ποικιλοτρόπως να ακυρώνει το ηρωικό “ΟΧΙ” του 1940, παρόλο που το οικειοποιείται ως εντελώς δικό του... Βλέπετε, για να λειτουργήσει η κομματοκρατία, την οποία λιβανίζουμε ως θεά, χρειάζεται το μίσος, το διχασμό και τις πλατείες “Κλαυθμώνος”, ενώ τον πικρό καρπό της “δημοκρατίας” που απολαμβάνουμε τον γευόμαστε καθημερινά και μοιρολογάμε χωρίς τέλος για το τι μας βρήκε…

Τώρα, το παραμύθι ότι το μεγάλο "ΟΧΙ" το είπε ο λαός και όχι ο δικτάτορας Μεταξάς μου δημιουργεί την απορία: γιατί τις τελευταίες δεκαετίες ο ίδιος ηρωικός λαός λέει συνεχώς "ΝΑΙ" σ' εκείνους που τον ταπεινώνουν και τον καταδυναστεύουν οδηγώντας τη χώρα του στον απόλυτο εξευτελισμό, την αθλιότητα και τη χρεοκοπία; Αναρωτιέμαι, πώς εκφυλίστηκαν τόσο οι απόγονοι των υπερήφανων ηρώων του “ΟΧΙ” του 1940, που έχυσαν το αίμα τους για να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη;

"Φταίνε οι πολιτικοί ηγέτες μας", θ’ απαντήσει ο δημοκράτης και φασιστοθάφτης. “Και τι σημασία έχουν οι ηγέτες;”, ρωτάω εγώ η αφελής. Ας κάνει μόνος του κουμάντο ο λαός, όπως ενήργησε και το 1940, απαντώντας “OXI” στα σχέδια της φασιστικής Ιταλίας του Μουσσολίνι, χωρίς εντολή άνωθεν! Αυτό δεν πιστεύουν οι “προοδευτικοί” δημοκράτες; Άλλωστε αυτό βροντοφωνάζουν με μολότοφ και οι αντιεξουσιαστές, ότι δηλαδή οι λαοί δε χρειάζονται ηγέτες για καθοδήγηση!

Λοιπόν, για να ανακεφαλαιώνουμε, έχουμε και λέμε: Το 1940 το "ΟΧΙ" δεν το είπε μόνο ο Ιωάννης Μεταξάς. Το είπε μετά απ' αυτόν ΚΑΙ ο λαός, και κυρίως ο στρατός, όχι μόνο επειδή το ένιωθε – και δεν έχω κανένα λόγο ν’ αμφισβητήσω τον πατριωτισμό των Ελλήνων – αλλά επειδή στις δικτατορίες οι λαοί, θέλουν δε θέλουν, λένε πάντα ό,τι τους διατάσσει ο δικτάτορας να πουν. Αυτός άλλωστε είναι και ο ορισμός της δικτατορίας: να λέει ο λαός "ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ" τα κελεύσματα του δικτάτορα.

Το περίεργο είναι ότι σήμερα, χτες, και προχτές που οι πολιτικοί μας ηγετίσκοι, μωροφιλόδοξοι οσφυοκάμπτες, λένε συνεχώς "YES" στους καμουφλαρισμένους “αφέντες του κόσμου”, ο λαός λέει επίσης "YES" στους εκλεγμένους "yes men" του, αν και δεν έχουμε δικτατορία! Κάτι πράγματα! Ο παλιός καλός ηρωισμός φαίνεται πως εξέλιπε από τα κύτταρά μας… Το πώς και γιατί μπορεί να το απαντήσει εύκολα όποιος διαθέτει ακόμη εν λειτουργία κοινό νου.

Δια της εις άτοπον απαγωγής, λοιπόν, το μόνο λογικό συμπέρασμα στο οποίο οδηγούμαι, επειδή η αθλιότητα του "YES" των ηγετίσκων μας είναι επαναλαμβανόμενη και ο "περήφανος" λαός δεν τους λέει "ΟΧΙ", είναι ότι μόνο όταν βρεθεί κάποιος σαν τον Με... (Σσστ, πιπέρι!) να πει ξανά το "ΟΧΙ", μπορεί να δούμε άσπρη μέρα. Αλλά πού τέτοια τύχη... Μας προσέχουν τώρα οι εξαποδώ "φίλοι" μας μπας και ξεστρατήσουμε και τους χαλάσουμε τα καταχθόνια κυριαρχικά σχέδια...

Επί τω έργω τώρα παιδιά: αν δεν το έχετε ήδη κάνει, κολλήστε μου την ταμπέλα της "φασίστριας", επειδή τολμάω να ξεστομίσω αυτό που πολλοί αγανακτισμένοι πολίτες θα έβλεπαν σα σανίδα σωτηρίας, αλλά δεν τολμούν να το αρθρώσουν. (Μόνο στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις το ψιθυρίζουν.) Μάλιστα, κάποιοι αμετανόητοι εθνικιστές – φασίστες του κερατά – ψιθυρίζουν πως αντί της εξυφαινόμενης παγκόσμιας δικτατορίας, που φαίνεται να την αποδεχόμαστε αναντίρρητα σα γνήσιοι ραγιάδες, θα ήταν προτιμότερη μια ντόπια… Η παροιμία δε λέει, «Παπούτσι από τον τόπο σου κι ας ειν’ και μπαλωμένο»;
Σκασμός, ρε! Τι μουρμούρισες ζωντόβολο φασιστόμουτρο; Για τη δικτατορία της κουκούλας που έχει εγκαθιδρυθεί; Α, αυτή είναι στις αρμοδιότητες του αρχάγγελου Μιχαήλ. Ας τον εμπιστευτούμε.

Τι θα έλεγε, άραγε, αν ζούσε ο μεγάλος πατριώτης Μάνος Χατζιδάκις για τη σημερινή πολιτική εξαχρείωση και κοινωνική εξαθλίωση; Ο εθνικός μας μουσικοσυνθέτης συνήθιζε να τα λέει έξω απ’ τα δόντια. Δείτε ένα προφητικό απόσπασμα από μια συγκλονιστική συνέντευξη του συνθέτη και διανοούμενου Μάνου Χατζιδάκι, που μεταδόθηκε από τον ραδιοφωνικό σταθμό ΤΟΡ-FΜ και δημοσιεύθηκε στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» της 9ης Φεβρουαρίου 1989, δηλαδή πριν από 20 χρόνια!

«"Όποια κι αν είναι η δουλειά σου, πρέπει να κατέβεις κάτω και να μιλήσεις. Αυτό είναι υποχρέωση κάθε πολίτου, και ακόμα περισσότερο ενός υπεύθυνου πολίτου, αλλά όχι μέσα από την τέχνη. Κάθε άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να μιλήσει, πάντα την έχει. Αλλά πρέπει να είναι έτοιμος να πληρώσει ένα τίμημα. Και εκεί είναι που γίνεται η μεγάλη μάχη με τον εαυτό μας. Πόσοι είμαστε αποφασισμένοι να πληρώσουμε;

Ζούμε τη μοιραία κατάληξη ενός κόσμου που προετοιμάσθηκε για την εξαφάνισή του. Ο μεταπολεμικός κόσμος, και ιδιαίτερα ο πολιτικός, δεν προετοίμασε το σπάνιο είδος και το πολύ ακριβό, του ελεύθερου πολίτη. Εγώ δεν έχω καμιά ελπίδα (για τη χώρα μας), παρά αν γίνει ένα θαύμα. Εγώ δεν πιστεύω ότι έχουμε σήμερα τη δύναμη να επιβιώσουμε σαν εθνική οντότητα. Θα μείνουμε σαν νάνοι αλλοτινών καιρών. Και θα το δείτε, όταν θα έρθει η πλήρης ένωση με την Ευρώπη, σε ποια κατάσταση θα βρισκόμαστε. Ποια είναι η υποδομή για να υπάρξουν επιβιώνοντα έστω ένα δύο χαρακτηριστικά της εθνικότητάς μας;"

Στην ερώτηση: "Φρονείτε ότι δεν υπάρχει κάποια ελπίδα, κάποια διέξοδος; Τι θα μπορούσε να γίνει κατά τη γνώμη σας;" απαντά: "Τίποτα. Η πλήρης εξαφάνισή μας. Και θα γίνει. Είμαι βέβαιος. Και μην ξεχνούμε ότι, σε τελευταία ανάλυση, οι μόνες στιγμές που σκεφθήκαμε σοβαρά σαν έθνος ήταν στις καταστροφές. Ας περάσουμε μια καταστροφή μήπως και σωθούμε".

από Μαρία Σεφέρου

FUCK OFF

ΠΗΓΑΙΝΤΕ ΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ ΣΑΣ ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ.

Το Βρεττανικό κοινοβούλιο, με απόφασή του απέσυρε τον στόλο των αεροσκαφών Harrier από την αεροπορία και στον τελευταίο αποχαιρετιστήριο σχηματισμό τους τα αποσυρόμενα αεροσκάφη, πετώντας πάνω από το Εγγλέζικο Κοινοβούλιο έδωσαν το μύνημά τους στους Βουλευτάδες που ήταν φυσικά (πηγαίνετε πίσω την καρέκλα σας είπαμε) FUCK OFF.

Συγχαρητήρια στον Δκτή του σμήνους. Τα σέβη μου!!!!!!!!!!

Look at this carefully...it is a brilliant example of British Humour!
The British government has scrapped the Harrier fleet and on their farewell formation flypast over the Houses of Parliament they gave thegovernment a message.
Lean back a bit from your computer monitor and squint.. Seriously...push your chair back a couple of feet..
My hat is off to the man that was leading this Squadron.

Ωραίοι οι Αγγλοι πιλότοι.Ο Ελληνικός λαός γιατί αργεί τόσο πολύ;

"ΕΦΙΑΛΤΕΣ" ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ

Σχολικές Βιβλιοθήκες: Πόσο ανθέλληνες είναι αυτοί που μας κυβερνούν;

Γράφει η
Βασιλική Πιτούλη

Τώρα που όλα πια έχουν τελειώσει, και το υπέροχο Κράτος μας αποφάσισε ανερυθρίαστα να κλείσει τις Σχολικές Βιβλιοθήκες ( για τις οποίες, σημειωτέον, είχε εισπράξει χρήματα από τη Ε.Ε.) είναι σκόπιμο να κάνουμε μια σύντομη ιστορική αναδρομή, δεδομένου ότι το θέμα είναι μείζον, εφ’ όσον άπτεται της Παιδείας του τόπου, αλλά και κρίσιμα εθνικό, όπως θα δείτε στη συνέχεια.

Πριν από δέκα περίπου χρόνια, ιδρύθηκαν σε όλη την επικράτεια 500 περίπου Σχολικές Βιβλιοθήκες στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ήταν χώροι κυρίως μελέτης και δανεισμού βιβλίων, ενώ ταυτόχρονα εξυπηρετούσαν και άλλες ανάγκες του σχολείου, όπως προβολές ταινιών κ. λ. π. Υπήρχε η φιλοδοξία να γίνουν ένα κύτταρο μάθησης, οργανικά δεμένο με τη διδασκαλία των επιμέρους μαθημάτων, και πρωτίστως μέσα από αυτές να τονωθεί η φιλαναγνωσία των μελών της σχολικής κοινότητας, μαθητών και καθηγητών, και να αναχθεί το Βιβλίο σε ύψιστο πολιτιστικό αγαθό.

Για να μη μιλήσουμε για τις νέες τεχνολογίες που είναι αυτονόητο ότι εφαρμόζονται σε μια σύγχρονη Βιβλιοθήκη, και πρέπει να ενθαρρύνονται τα παιδιά να τις χρησιμοποιούν. Στην πορεία, πριν από τρία περίπου χρόνια, προστέθηκαν άλλες 300 Σχολικές Βιβλιοθήκες, ανεβάζοντας σε 800 το συνολικό αριθμό. Υπεύθυνοι των Σχολικών Βιβλιοθηκών ορίστηκαν εκπαιδευτικοί που αποσπάστηκαν σε αυτές τις θέσεις, αφού έκαναν σχετική αίτηση και πέρασαν με επιτυχία τη διαδικασία επιλογής.

Και ερχόμαστε στο δια ταύτα. Τι συμβαίνει τώρα, εν έτει 2011, μεσούσης μιας πρωτοφανούς για τα ελληνικά μεταπολεμικά δεδομένα οικονομικής κρίσεως; Το Κράτος αποφασίζει να κλείσει τις Σχολικές Βιβλιοθήκες, ή, για να το πω πιο κομψά, να τις αφήσει ακέφαλες, χωρίς υπεύθυνο καθηγητή.

Η δικαιολογία που προβάλλεται είναι ότι δεν υπάρχουν κονδύλια για να πληρώνονται οι αναπληρωτές, και επομένως κάθε εκπαιδευτικός πρέπει να επιστρέψει στη θέση του. Στο μεταξύ, αφήνει μετέωρους 800 καθηγητές που έδωσαν ψυχή σ’ αυτό το θεσμό, που δαπάνησαν αμέτρητες ώρες να στήσουν τις Σχολικές Βιβλιοθήκες, να τις οργανώσουν, να προσελκύσουν τα παιδιά, και όλα αυτά χωρίς ούτε ένα ευρώ ως ειδικό επίδομα.

Είναι γνωστό ότι οι Σχολικές Βιβλιοθήκες έμειναν «άπροικες», τα χρήματα που είχαν προβλεφθεί για τη λειτουργία τους εξανεμίστηκαν, και οι Σχολικές Βιβλιοθήκες λειτουργούσαν χάρη στο μεράκι κάποιων ανθρώπων και σε χορηγίες ιδιωτών.

Το Κράτος έκρινε ότι οι Σχολικές Βιβλιοθήκες κοστίζουν υπερβολικά, και προτιμά να τις αφήσει να παρακμάσουν, να αραχνιάσουν, να λεηλατηθούν. Κατά τα άλλα, ακούμε συνεχώς πομπώδεις προτάσεις για αναβάθμιση της Παιδείας και εκσυγχρονισμό της Εκπαίδευσης, για εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στη διδακτική πρακτική, και άλλα μεγαλόστομα. Όλα αυτά, κατά τη γνώμη των ιθυνόντων του Υπουργείου Παιδείας, δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, θα επιτευχθούν με Σχολικές Βιβλιοθήκες – φαντάσματα, χωρίς υπεύθυνους, με τον αυτόματο πιλότο. Πολύ ωραία κρίση, πολύ ωραία λογική.

Διαβάστε όμως τώρα και τα χειρότερα. Από το Paraskinio on line και το Xanthi on line έχουν δημοσιοποιηθεί τα κάτωθι (το θέμα έφτασε και στη βουλή με επερώτηση των βουλευτών Γ. Ζιώγα, Σ. Καλαντίδου, Θ. Ιγνατιάδη): Με κλείσιμο απειλούνται οι 28 Βιβλιοθήκες του Οργανισμού Παιδικού Εφηβικού Βιβλίου (ΟΠΕΒ) λόγω διακοπής της χρηματοδότησης. Ο ΟΠΕΒ είναι μη κερδοσκοπικός οργανισμός που εποπτεύεται από το Υπουργείο Παιδείας.

Οι Βιβλιοθήκες Φερών Έβρου, Ξυλαγανής Ροδόπης, Μύκης Ξάνθης, απειλούνται με κλείσιμο. Αυτές οι εθνικά κρίσιμες περιοχές κινδυνεύουν να χάσουν τα μοναδικά φυτώρια ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού, που είναι οι Βιβλιοθήκες, και μάλιστα η Μύκη της Ξάνθης, που έχει τη μοναδική ελληνόφωνη Βιβλιοθήκη στα Πομακοχώρια, τη στιγμή που οι εκεί τουρκικές βιβλιοθήκες ανθούν, και βεβαίως περιλαμβάνουν βιβλία εθνικιστικού περιεχομένου.

Δεδομένων των δυσμενών συνθηκών που επικρατούν στην ορεινή περιοχή, η υπεύθυνη κ. Δέσποινα Κοτόρνου κατόρθωσε να κάνει τη Βιβλιοθήκη της Μύκης πόλο έλξης για τα μικρά Πομακόπουλα, και τώρα το ελληνικό Κράτος την αφήνει αβοήθητη. Και το πιο εξοργιστικό: υπήρξε επιχειρηματίας που πρότεινε να αναλάβει εξ ολοκλήρου τα έξοδα λειτουργίας της συγκεκριμένης Βιβλιοθήκης, κοινοποιώντας την πρότασή του στο Υπουργείο Παιδείας, και στα μέσα ενημέρωσης. Δεν έλαβε απάντηση. Πόσο ανθέλληνες μπορούν να είναι αυτοί που μας κυβερνούν;


www.bibliofagos.vasilikipitouli.gr

ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ:ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑΜΠΕΛΕΣ ΓΙΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ

Κλείνει το δημόσιο σχολείο η κυβέρνηση

-Πέρυσι με 11.466 συνταξιοδοτήσεις εκπαιδευτικών, έγιναν 2.850 διορισμοί.

-Φέτος έκαναν αίτηση συνταξιοδότησης περίπου 12.000 εκπαιδευτικοί και οι μόνιμοι διορισμοί δεν θα ξεπεράσουν τους 600. Συνολικά, οι οργανικές θέσεις που εκ των πραγμάτων καταργούνται μέσα σε μια διετία ξεπερνούν τις 20.000.


Οι μειώσεις στους μόνιμους διορισμούς και η μείωση κατά 50% των προσλήψεων αναπληρωτών είναι ένας κρίκος στην αλυσίδα των περικοπών που αφορούν την εκπαίδευση καθώς έχουν προηγηθεί οι προσλήψεις ωρομισθίων εκπαιδευτικών με 4 ώρες την εβδομάδα, οι μειώσεις στους μισθούς των μόνιμων εκπαιδευτικών, η μείωση κατά 50% στα κονδύλια για τις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων και το κλείσιμο, μέσω των συγχωνεύσεων, εκατοντάδων σχολείων.

Είναι λοιπόν σαφές και ξεκάθαρο από τα στοιχεία και τις εξελίξεις στο χώρο της παιδείας και ειδικότερα στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση ότι το υπουργείο παιδείας έχει ως βασικό στόχο την διάλυση του εκπαιδευτικού συστήματος στην βάση του καθώς οι προωθούμενες αλλαγές μεταλλάσουν τόσο την οργανωτική δομή, όσο και την κουλτούρα των σχολείων.

Αντί να προσαρμοστεί το παιδαγωγικό μοντέλο του παρελθόντος στις ανάγκες της εποχής για να αντιμετωπίσει το μέλλον, το νέο εκπαιδευτικό πρότυπο προσαρμόζει τους μαθητές στις ανάγκες της οικονομίας που θέλουν την Ελλάδα να αυξάνει τις δαπάνες για πληρωμή τόκων.

Συνεπώς, το εκπαιδευτικό πλαίσιο που προωθούν καταργεί στην πράξη την «Δημόσια παιδεία για όλους», προάγει την ημιμάθεια, δεν προωθεί την ισότητα των ευκαιριών στην εκπαίδευση, καταργεί έναν πυρήνα βασικών θεμελιωδών αξιών, o ρόλος του εκπαιδευτικού μετατοπίζεται στο ρόλο του διαχειριστή της τάξης και γενικότερα δημιουργεί προϋποθέσεις για συστημική αλλαγή που μελλοντικά θα επηρεάσει προς το χειρότερο την συλλογική νοημοσύνη του τόπου μας.

από το neoinileias
apnear.gr

ΟΥ ΦΟΒΗΘΕΙΣ-ΟΥ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΙΣ

Η ομιλία του Α. Σαμαρά στην ΔΕΘ






Πέρσι, από το βήμα αυτό, σας είχε πει τι προτείνω.

Φέτος θα σας πω τι θα κάνω.

Γνωρίζω την ανηφόρα που θα συνεχίσουμε,

για καιρό, να ανεβαίνουμε, ως λαός και ως χώρα.

Γι’ αυτό και πρέπει να δούμε κατάματα την πραγματικότητα.



Δεν θα χαϊδέψω αυτιά.

Απορρίπτω το εύκολο μονοπάτι των ψεύτικων υποσχέσεων.

Είναι η ώρα να πούμε καθαρά όσα η Νέα Δημοκρατία

μπορεί και πρέπει να κάνει.

Όχι μόνο για να γλιτώσουμε από τα χειρότερα.

Αλλά για να βάλουμε τέλος στον κατήφορο της Ύφεσης

και να στρίψουμε το τιμόνι της Οικονομίας προς την Ανάκαμψη…

Και της κοινωνίας προς την Ελπίδα.

Ώστε να αναγεννηθεί ξανά, η Ελλάδα που σήμερα βουλιάζει…



Διαφορετικά, φίλες και φίλοι,

θα εξακολουθήσουμε να είμαστε, στην καλύτερη περίπτωση,

το παραπεταμένο «αποπαίδι» της Ευρώπης.

Και στη χειρότερη, το «κλωτσοσκούφι» του κάθε κερδοσκόπου,

ή του κάθε ανθέλληνα, που διαλέγει την Ελλάδα,

ως το εύκολο θύμα κάθε ρητορικής του αθλιότητας…



Όχι, σε αυτόν τον τόπο δεν αρμόζει να γίνουμε το «κλωτσοσκούφι» κανενός!

Σε αυτόν τον τόπο αρμόζει μόνο η Ευθύνη της Ανόρθωσής του,

και η Ελπίδα που οφείλουμε όλοι να δώσουμε στα παιδιά μας

και στο μέλλον τους!



Δεν θα σας πω εγώ, «λεφτά υπάρχουν».

Γιατί, έτσι κι αλλιώς, εγώ δεν λέω τέτοια…

Άλλοι τα λέγανε αυτά. Πριν δύο χρόνια…

Ακούστε: λεφτά δεν υπάρχουν! Ούτε και τότε υπήρχαν…

Φίλες και φίλοι,



Τα εύκολα ψέματα τα χορτάσατε.

Τις πικρές αλήθειες πια τις ξέρετε…

Κάθε μέρα βλέπει γύρω του ο καθένας μας,

δυστυχία, απελπισία, απόγνωση,

Ψυχολογία κατάθλιψης…

Φόβο! Διάχυτο φόβο για το αύριο.

Και οργή για το σήμερα…



Βλέπει λουκέτα στους δρόμους,

βλέπει ανέργους, βλέπει πραγματική δυστυχία,

βλέπει οικογένειες με δύο εισοδήματα ως χθες, σήμερα να μην έχουν κανένα. Αλλά οι υποχρεώσεις τους να έχουν ανέβει…

Βλέπει και ξέρει ότι οι ακάλυπτες επιταγές έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο,

κι έχουν γίνει αληθινή βόμβα στα θεμέλια της αγοράς…

Βλέπει μια ολόκληρη μεσαία τάξη να μην έχει που να πιαστεί, τι να ελπίσει.

Βλέπει μια νεολαία χωρίς αύριο

κι έναν ολόκληρο λαό να ακούει καθημερινά

να τον προσβάλλουν και να τον καθυβρίζουν.

Και κάθε τόσο να του λένε ότι τον… «σώζουν»!

Και μετά από κάθε «σωτηρία» η κατάσταση να γίνεται πιο απελπιστική!

Να έρχεται νέα κρίση. Και μετά να τον… ξανά-σώζουν.

Και να τον βεβαιώνουν ότι «μπήκε πάτος στο βαρέλι».

Κι ύστερα πάλι νέα κρίση, νέα κατάρρευση δίχως «πάτο»…

Και νέα «σωτηρία», με καινούργια χαράτσια.

Που κανείς δεν ξέρει πώς θα πληρωθούν.



Δεν θα σας μιλήσω για όλα αυτά σήμερα…



Θα σας μιλήσω για τις δυνατότητες που έχει αυτή η χώρα.

Αλλά και για το πώς θα μετατρέψουμε τη σημερινή αδυναμία σε δύναμη,

Την κρίση σε ευκαιρία. Και τη διάχυτη κατάθλιψη ενός ολόκληρου λαού.

σε αισιοδοξία ενός έθνους που στέκεται ξανά στα πόδια του

και παίρνει τη μοίρα του στα χέρια του…

Όπως του αξίζει. Κι όπως μπορεί…



Ξέρω ότι αναρωτιέστε:

Μπορούμε, στ’ αλήθεια, να σηκωθούμε ξανά;



Κοιτάξτε γύρω και αναλογιστείτε:

Όλα όσα βλέπετε πρέπει να τα αλλάξουμε.



Κοιτάξτε μέσα σας και αναρωτηθείτε:

Έχουμε το κουράγιο να τα αλλάξουμε;



Κοιτάξτε τα παιδιά σας και θα βρείτε την απάντηση:

Οφείλουμε να τα αλλάξουμε!



Οι Έλληνες μπορούμε!



Δεν μπορούμε να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας

χειρότερη Πατρίδα απ’ αυτή που κληρονομήσαμε εμείς

και χειρότερη μοίρα απ’ αυτή που αξίζει οποιαδήποτε γενιά Ελλήνων.

Φίλες και φίλοι,



Δεν μου αρέσει να ασχολούμαι με το παρελθόν.

Το τι έγινε ή δεν έγινε πριν δύο, τρία ή πέντε χρόνια,

δεν έχει πια καμιά σημασία.

Όμως, ως Πρόεδρος αυτής της ιστορικής Παράταξης,

δεν μπορώ να δεχθώ και χονδροειδή ψέματα…



Ακούστηκε πριν μια εβδομάδα από το βήμα αυτό,

από τον κ. Γιώργο Παπανδρέου,

ότι η Νέα Δημοκρατία τάχα «φυγομάχησε» το 2009.

Είναι ψέμα!

Τότε, ο κ. Παπανδρέου εκβίασε πρόωρες εκλογές

για την ψήφιση Προέδρου της Δημοκρατίας.

Την πιο δύσκολη στιγμή της παγκόσμιας κρίσης,

θα είχαμε στην Ελλάδα παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.

Αυτό προκάλεσε τότε τις εκλογές:

Ο εκβιασμός του ΠΑΣΟΚ!



Ύστερα, ο κ. Παπανδρέου είπε ακόμα ότι το 2009

του παραδόθηκε έλλειμμα 36 δισεκατομμυρίων.

Κι εδώ δεν είπε την αλήθεια…

Διότι ο ίδιος κυβέρνησε το τελευταίο τρίμηνο της χρονιάς εκείνης.

Όταν ξέφυγε ο έλεγχος σε όλα!

Όταν αρνήθηκε να πάρει μέτρα, παρά τις παραινέσεις μας,

παρά και τη στήριξη που του προσφέραμε τότε.

Όταν ματαίωσε και τα μέτρα

που είχε προγραμματίσει η προηγούμενη κυβέρνηση.

Όταν συνέχισε να μοιράζει «παροχές»!

Κι όλα αυτά στοίχησαν στον Προϋπολογισμό της χρονιάς εκείνης

σχεδόν 10 δισεκατομμύρια!

Τα 10 από τα 36 δισεκατομμύρια έλλειμμα του 2009

ήταν δημιούργημα του τελευταίου τρίμηνου! Όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ…

Παλαιότερα το καταγγείλαμε εμείς

με πλήρη στοιχεία που ουδέποτε απαντήθηκαν.

Τώρα το καταθέτουν και μέλη από τη Διοίκηση της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας που διορίστηκε από το ΠΑΣΟΚ και τώρα τους ξήλωσαν.

Ανθρώπους που φαίνεται να ξέρουν πολλά – ακόμα και δικούς του –

τους ξεφορτώνεται βιαστικά το ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες μέρες.

Ας το γνωρίζουν: Η Νέα Δημοκρατία θα είναι αμείλικτη,

αν αποκαλυφθεί οργανωμένο σχέδιο πλαστογράφησης της αλήθειας…



Έτος κρίσης ήταν το 2009 για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Όλες, ακόμα και οι πιο ισχυρές, αναγκάστηκαν τότε

να αναθεωρήσουν τον Προϋπολογισμό τους πολλές φορές μέσα στο χρόνο.

Σε καμία, όμως, δεν βγήκε η αντιπολίτευση να εκβιάζει εκλογές

διαλαλώντας «λεφτά υπάρχουν».

Ο κ. Παπανδρέου μόνον το έκανε αυτό…



Και το έκανε όταν η Κυβέρνηση Καραμανλή τους παρέδωσε

τα spreads στις 130 μονάδες. Μόνο!

Κι όταν τον πρώτο μήνα μαθεύτηκε το διψήφιο έλλειμμα

τα spreads ανέβηκαν ως τις 200 μονάδες. Μόνο!

Τώρα, μετά από τόσες θυσίες,

τα spreads βρίσκονται στις 2000 μονάδες!

16 φορές ψηλότερα από τότε!

Κι όσο ανεβαίνουν τα spreads, τόσο καταρρέει η αξιοπιστία της χώρας…



Ψάχνοντας ευθύνες από τη Μεταπολίτευση και μετά, βρίσκεις παντού.

Αλλά όχι εκείνοι που έχουν τις μεγαλύτερες ευθύνες, να ζητούν και τα ρέστα!



Δεν θέλω να μιλάω γι’ αυτά…

Αλλά δεν πρόκειται μόνο για ψέματα που αφορούν το παρελθόν…

Δυστυχώς, πρόκειται και για σφάλματα που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Η Ευρωπαϊκή απόφαση της 21ης Ιουλίου είναι σημαντική.

Και για την Ελλάδα μια που μειώνει τα επιτόκια και δίνει σοβαρές επιμηκύνσεις αποπληρωμής. Και για όλη την Ευρώπη…

Αλλά η κυβέρνηση, από την πλευρά της, έκανε μια σειρά από σφάλματα:

Πρώτα, δέχθηκε να μπει στο κείμενο απόφασης πρόβλεψη για «εγγυήσεις».

Δεν σκέφτηκε ότι αυτό θα ανοίξει την όρεξη πολλών

να ζητούν τέτοιες εγγυήσεις…

Ύστερα, ο υπουργός Οικονομικών πήγε και υπέγραψε με τη Φιλανδία

τέτοιες εγγυήσεις για το ελληνικό χρέος.

Τότε άρχισαν να ζητούν τα ίδια κι άλλες χώρες.

Κι αναγκάστηκε ο ίδιος υπουργός να ζητήσει από τα Κοινοτικά όργανα

να …ακυρώσουν τη συμφωνία

που ο ίδιος είχε υπογράψει με τη Φιλανδία μόλις πριν!



Θα σταθώ ακόμα στο τελευταίο επεισόδιο

αποχώρησης της Τρόϊκας πριν δέκα μέρες.

Ακούσαμε ότι δεν τα .έσπασαν» με την κυβέρνηση,

Ήταν, λέει, «προγραμματισμένη» η αποχώρηση τους. Έτσι μας είπαν…

Ύστερα ακούσαμε ότι οι εταίροι μας έστειλαν

μιαν «αυστηρή προειδοποίηση» στην Αθήνα!

Πώς; Με την… «προγραμματισμένη» αποχώρηση της Τρόϊκας;

Προφανώς δεν μας λένε την αλήθεια.

Όμως με αυτό το περιστατικό ξεκίνησε μια οξύτατη κρίση αξιοπιστίας

της κυβέρνησης, απέναντι στους εταίρους μας.

Την κρίση αυτή την πλήρωσε ο ελληνικός λαός, και ιδίως η μεσαία τάξη.

Κι έτσι ακούσαμε από το βήμα αυτό την περασμένη Κυριακή

το έκτο χαράτσι στα ακίνητα μέσα σε ενάμιση χρόνο!

Το οποίο μάλιστα θα είναι διπλάσιο απ’ όσο μας είπαν στην αρχή.

Και καλούνται να το πληρώσουν και οι άνεργοι και οι ανήμποροι.

υπό την άμεση απειλή να τους κοπεί το ηλεκτρικό ρεύμα!



Τι είναι αυτό; Δεν είναι πλήρης ομολογία αποτυχίας;

Δεν είναι ομολογία αδιεξόδου; Δεν θα χειροτερέψει την κρίση;

Θέλουν να μας πουν ότι όλα πηγαίνουν καλά;

Κι ότι τώρα, με τους νέους ατέλειωτους φόρους που θα πληρώσουμε,

θα βγάλουμε και… «πρωτογενή πλεονάσματα» του χρόνου;

Και θέλουν να το πιστέψουμε;

Πώς θα βγάλουμε πρωτογενή πλεονάσματα;

Με την ύφεση να βαθαίνει στο 6%;

Με το δημόσιο να μην πληρώνει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του;

Αυτό θέλουν να πιστέψουμε;

Οι ίδιοι το πιστεύουν; Δεν νομίζω…



Και για να κλείσουμε με τα σημερινά και τα τρέχοντα:

Πρώτα απ’ όλα το νέο χαράτσι:

Δεν λέω στον κόσμο «να μην πληρώσει».

Λέω ότι ο κόσμος δεν μπορεί να πληρώσει.

Το ’χω πει πολλές φορές: είμαι αντίθετος σε κάθε μορφή «δεν πληρώνω»…

Όμως, το νέο χαράτσι δεν μπαίνει για να χτυπήσει τη φοροδιαφυγή.

Μπαίνει επειδή δεν μπορούν να χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή.

Κι επειδή έχουν ήδη παραλύσει την οικονομία



Απευθύνομαι στην κυβέρνηση:

Δεν αναστηλώνετε έτσι την αξιοπιστία της Ελλάδας στο εξωτερικό.

Αποδέχεστε πράγματα που εσείς οι ίδιοι θα τα βρείτε ανεφάρμοστα.

Καταδιώκετε την ιδιοκτησία! Κυρίως τη μικρή και μεσαία ιδιοκτησία.

Χάνετε τα τελευταία υπολείμματα αξιοπιστίας μέσα στην Ελλάδα

Και υπονομεύετε τα τελευταία υπολείμματα αξιοπιστίας σας διεθνώς.



Φίλες και φίλοι,



Η πολιτική που εφαρμόζεται απέτυχε! Δεν θα πούμε αριθμούς…

Μόνο αυτό συγκρατείστε:

Υπολόγιζαν το έλλειμμα για όλο το χρόνο να μειωθεί κατά 4% περίπου.

Και το πρώτο οκτάμηνο αυξήθηκε κατά 22%!

Έβαλαν φόρους και υπολόγιζαν να πάρουν περισσότερα έσοδα κατά 8,5%.

Και το πρώτο οκτάμηνο εισπράττουν λιγότερα κατά 5,3%.

Επέβαλαν θυσίες στο λαό, κι όμως

αύξησαν τις δαπάνες λειτουργίας του κράτους.

Γιατί συνέβη αυτός ο εκτροχιασμός; Γι’ αυτό που τους λέγαμε αρχικά:

Γιατί το Πρόγραμμά τους προκάλεσε ύφεση

που αχρήστευσε όλες τις θυσίες που έγιναν.



Παρ’ όλα αυτά επιμένουν στη λάσπη:

Ότι η Νέα Δημοκρατία, δήθεν, «κερδοσκοπεί στην κρίση»

και επιδιώκει την επιστροφή στη δραχμή!

Τους απαντώ ότι τα σενάρια της δραχμής τα διακινούν δικά τους στελέχη

– κι επώνυμοι υπουργοί και Επίτροποι μάλιστα.

Κανένας από τη Νέα Δημοκρατία! Κανένας!

Είμαστε το πρώτο και πιο Ευρωπαϊκό κόμμα της Ελλάδας.

Και μόνιμα Ευρωπαϊκό, εξ αρχής.

Είμαστε το Κόμμα του Μακεδόνα Κωνσταντίνου Καραμανλή,

που έβαλε τη χώρα στην Ευρώπη,

όταν κάποιοι άλλοι κραύγαζαν στους δρόμους…

Αλλά η Ευρώπη στην οποία πιστεύουμε εμείς,

είναι η Ευρώπη της Δημοκρατίας, όχι η σιωπή του στρατώνα!

Όταν διαφωνούμε το λέμε.

Κι όταν είναι για το καλό της χώρας μας, οφείλουμε να επιμείνουμε.

Άλλωστε, όλες οι μεγάλες συγκλίσεις στην Ευρώπη

ξεκίνησαν με κάποιες διαφωνίες.

Όταν εφαρμόζεται πολιτική που βλάπτει τη χώρα μου

ασφαλώς και θα το πω.

Γιατί εγώ υπερασπίζομαι τη χώρα μου.

Δεν βγήκα στο Εξωτερικό να τη διασύρω.

Δεν βγήκα ποτέ να πω ότι η Ελλάδα είναι «διεφθαρμένη χώρα»…

Παρ’ όλα αυτά, προχθές ο Πρωθυπουργός βγήκε και μας ζήτησε

«να αποστομώσουμε όσους στο εξωτερικό συκοφαντούν τη χώρα»!

Ποιους εννοούσε; Ο ίδιος επίσημα δεν κατεδάφισε;

την αξιοπιστία και την αξιοπρέπειά μας…



Εφαρμόστηκε μια λάθος πολιτική!

Έπρεπε να σιωπήσω; Έπρεπε να συμμορφωθώ προς τα υποδείξεις;

Έπρεπε να προσυπογράψω το λάθος;

Γιατί; Για να γίνω «αρεστός»;

Δεν είναι αυτή η Πολιτική που ασκώ…

Δεν είναι αυτή η Ελλάδα που με ’μαθαν

Και δεν είναι αυτή η Ευρώπη που πιστεύω…



Και κάτι ακόμα: με την πολιτική τους δεν διαλύουν μόνο την Οικονομία.

Δημιουργούν απογοήτευση, που γίνεται κατάθλιψη

που ήδη εξελίσσεται σε οργή.

Και πυροδοτούν εκρήξεις. Γιατί η οργή είναι πολύ κακός σύμβουλος…



Λειτουργούν ακόμα διχαστικά:

Καλλιεργούν κοινωνικό αυτοματισμό. Ό,τι χειρότερο!

Στρέφουν την κοινωνία εναντίον του εαυτού της.

Αντί να ενώνουν, διχάζουν.

Βάζουν στο στόχαστρο, πότε τη μία κοινωνική ομάδα πότε την άλλη.

Πότε τους γιατρούς, τους δικηγόρους, τους συμβολαιογράφους,

πότε τους καθηγητές, τους εστιάτορες,

πότε τους φορτηγατζήδες, τους ταξιτζήδες,

τους δημοσίους υπαλλήλους και τους στρατιωτικούς.

Εξοντώνουν όλη τη μεσαία τάξη, τους νοικοκυραίους…

Δημιουργούν μια «ζούγκλα» που οδηγεί σε αντικοινωνικές συμπεριφορές

που διαλύει τα πάντα και παραλύει τα πάντα.



Είμαστε αντίθετοι, προφανώς,

σε αντικοινωνικές συμπεριφορές που πυροδοτούνται.

Κατανοούμε πλήρως την αγανάκτηση του κόσμου.

Αλλά να θυμάστε: καμία οργή δεν δικαιολογεί

να χτυπάμε το καράβι που μέσα του βρισκόμαστε, την ώρα της θύελλας.

Η διαμαρτυρία, όταν είναι ειρηνική και ενωτική, γίνεται ανίκητη δύναμη.

Όταν εκφυλίζεται σε αντικοινωνικές συμπεριφορές βίας,

γίνεται καταστροφική αυτό-υπονόμευση.



Φίλες και φίλοι,



Ο Μπίσμαρκ είχε πει ότι οι μεγάλοι πολιτικοί ακούν πριν από τους άλλους

το μακρινό χλιμίντρισμα από τα άλογα της Ιστορίας.

Αλλά σήμερα, δεν χρειάζεται να είναι κανείς μεγάλος πολιτικός,

για να ακούσει τα άλογα τις Ιστορίας να χλιμιντρίζουν προειδοποιητικά

προς την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης…

Που απομακρύνθηκε από τις παρακαταθήκες των ιδρυτών της!



Υπάρχουν πλέον στην Ευρώπη δύο σχολές σκέψης:

–Από τη μια πλευρά, η Σχολή που ξέρει πως πάντα η Ευρώπη βρίσκει λύσεις με βάση της αρχή της υπευθυνότητας όλων, αλλά και της αλληλεγγύης όλων.

–Κι από την άλλη, η Σχολή που σήμερα προτάσσει την τιμωρία των χωρών που έχουν πρόβλημα, προς παραδειγματισμό όλων των άλλων.

Εμείς ζητάμε να μας δοθεί ευκαιρία να διορθώσουμε τα σφάλματα του παρελθόντος.

Θυσίες ναι! Αλλά να βλέπουμε αποτέλεσμα! Και να υπάρχει προοπτική.

Όχι να καταδικαστούμε σε μια βασανιστική πορεία

με μάταιες θυσίες, χωρίς αποτέλεσμα.

Εγώ είμαι με εκείνους – εντός κι εκτός Ευρώπης – που θέλουν να δοθεί στην Ελλάδα η ευκαιρία να σταθεί στα πόδια της και να λύσει τα προβλήματά της.



Πράγματι, η Ευρώπη στην τελευταία κρίση έδειξε τις αδυναμίες της.

Το ζούμε κάθε μέρα:

κακοφωνία, αντικρουόμενα μηνύματα και αναποφασιστικότητα.

Αλλά αυτές τις αδυναμίες πρέπει να τις ξεπεράσει.

Όπως έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν.

Η Ελλάδα είναι αναπόσπαστο μέρος της Ευρώπης. Και θα παραμείνει.

Και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να παραμείνει…

Η Ελλάδα θα μείνει και στο ευρώ.

Μπορούμε να κάνουμε όλοι κριτική,

αλλά κανείς, στα συγκαλά του, δεν επιδιώκει ή δεν εύχεται

να βγει η χώρα από το ευρώ.



Φίλες και φίλοι,



Απευθύνομαι σήμερα σε όλους τους Έλληνες. Και το εννοώ, σε όλους!

Ό,τι κι αν πίστεψαν, ό,τι κι αν ψήφισαν στο παρελθόν.

Θέλω τη στήριξή τους. Γιατί μόνον όλοι μαζί μπορούμε

να αλλάξουμε την Ελλάδα, να αλλάξουμε τη μοίρα μας.

Αυτή τη στιγμή μπορεί να καρκινοβατεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ

αλλά μαζί της βουλιάζει όλη η Ελλάδα.

Η κρίση που ζούμε δεν ξεχωρίζει πράσινους, μπλε και κόκκινους…

Όλοι μαζί κινδυνεύουμε. Κι όλοι μαζί θα σωθούμε.

Αυτά που θα πω δεν αφορούν μόνο κάποιους. Αφορούν όλους.

Και θέλω να τα ακούσουν και να τα κρίνουν όλοι.

Γιατί όποιος θέλει να σώσει τη χώρα του, την κρίσιμη στιγμή,

πρώτο μέλημά του έχει να ενώσει τη χώρα του!

Το πρώτο μήνυμα σήμερα είναι, ότι η Ελλάδα

έχει τεράστιες δυνατότητες και πλούτο.

Αλλά δυνατότητες ανεκμετάλλευτες. Και πλούτο αναξιοποίητο.

Μέχρι σήμερα…

Δεν είναι η Ελλάδα «Ψωροκώσταινα»!

Κι εμείς οι Έλληνες Μπορούμε!



Τέρμα αυτά τα συμπλέγματα μοιρολατρίας…

Μόνο η αξία της γνωστής δημόσιας περιουσίας μας

είναι όση περίπου το συνολικό μας χρέος!

Αυτό για το οποίο μας χλευάζουν σήμερα οι «καλοθελητές»,

δεν θα ήταν πρόβλημα καθόλου,

αν μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε τον πλούτο μας.

Αν αξιοποιούσαμε ακόμα και μέρος μόνο από τον πλούτο μας…

Λέω να τον «αξιοποιήσουμε». Όχι να τον ξεπουλήσουμε!

Γιατί αν τον ξεπουλήσουμε τώρα, κοψοχρονιά,

δεν θα καταφέρουμε να βγούμε από την κρίση.

Και δεν θα μας έχει μείνει τίποτε μετά, να στηριχθούμε πάνω του…



Ακόμα, η Ελλάδα έχει τα μεγάλα πλεονεκτήματα

από τη φύση της, τη θέση της και το υπέδαφός της.

Για χρόνια επικράτησε στον τόπο μας η παρωχημένη άποψη

ότι για να αναπτυχθούμε πρέπει, τάχα, να περιορίσουμε ασφυκτικά

όλη την Πρωτογενή μας παραγωγή,

δηλαδή τη Γεωργία, την Κτηνοτροφία, την Αλιεία.

Τέρμα αυτά τα παραμύθια!

Υπάρχουν σύγχρονες, ιδιαίτερα αναπτυγμένες χώρες,

και μάλιστα με μέγεθος μικρότερο ή ίσο περίπου με την Ελλάδα

που κάνουν τα αντίθετα:.

Πάρτε τη Δανία και την Ολλανδία.

Έχουν εξαιρετική Γεωργία και Κτηνοτροφία,

ανταγωνιστική Μεταποίηση, δηλαδή βιομηχανία πάνω στις πρώτες ύλες που τους δίνει η Πρωτογενής παραγωγή τους.

Κι αυτό δεν τις εμποδίζει να έχουν και σύγχρονη βιομηχανία

σε πολύ μεγάλη γκάμα προϊόντων.

Μπορούμε λοιπόν, με σύγχρονες εκμεταλλεύσεις

να κάνουμε τον αγρότη επιχειρηματία.

Και με Μεταποίηση στηριγμένη στα προϊόντα της γης μας.

Και με σεβασμό στο περιβάλλον, όχι λεηλατώντας το.

Και με σύγχρονες μορφές εμπορικής διείσδυσης σε αγορές.

Όχι μόνο στην Ελληνική αγορά. Κυρίως στις ξένες αγορές!

Τώρα συμβαίνει το αντίθετο:

Κάποτε οι έλληνες παραγωγοί έλεγχαν

το 20% της αγοράς νωπών προϊόντων του Μονάχου.

Τώρα κι αυτά που εξάγαμε τότε, σήμερα τα εισάγουμε…

Οι ξένες αγορές εκτοπίζουν την Ελληνική παραγωγή.

Σκεφτείτε, οι εισαγωγές νωπού κρέατος στην Ελλάδα

ξεπερνούν το 1 δισεκατομμύριο ευρώ!

Όλο αυτό πρέπει να γίνει εισόδημα για τους Έλληνες,

να μείνει στην Ελλάδα και να πολλαπλασιαστεί στην Ελλάδα.

Θα είμαι δίπλα στον Έλληνα αγρότη και στον Έλληνα κτηνοτρόφο

να ανοίξουν τα φτερά τους, να γίνουν σύγχρονοι επιχειρηματίες.

Οι Έλληνες μπορούμε!



Όμως, η ελληνική φύση δεν δίνει μόνο προϊόντα.

Έχει και μοναδικές ομορφιές.

Ο Τουρισμός είναι ήδη ένας από τους δύο «πρωταθλητές» μας.

Αλλά μπορούμε πολύ περισσότερα.

Κυρίως στις σύγχρονες μορφές του ποιοτικού τουρισμού.

Της τουριστικής κατοικίας και του 12μηνου Τουρισμού…



Που είναι οι μαρίνες που έπρεπε να είχαμε εδώ και χρόνια;

Που είναι τα θαλάσσια και υποθαλάσσια πάρκα;

Που είναι τα οργανωμένα σκάφη

που θα μπορούσαν να οργώνουν κατά χιλιάδες τις θάλασσές μας

και να προσφέρουν μοναδικές υπηρεσίες σε προσιτές τιμές

σε εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες;

Που είναι τα θεματικά πάρκα;

Που είναι οι σύγχρονες ψηφιακές υποδομές στα Μουσεία μας,

που θα μπορούσαν να αναδείξουν την Ελλάδα σε μοναδικό διεθνή προορισμό, για εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές ή φοιτητές, απ’ όλο τον κόσμο,

συνδυάζοντας μια μοναδική πολιτιστική εμπειρία με αναψυχή;

Κι όμως, ο Τουρισμός μας είναι ο κλάδος

που μας «ξελασπώνει», εδώ και χρόνια!

Τον αξιοποιούμε σε πολύ μικρό βαθμό

κι όμως μας ξελασπώνει! Σκεφτείτε να τον αξιοποιήσουμε πλήρως…



Πάρτε τον άλλο μεγάλο «πρωταθλητή μας»: τη Ναυτιλία!

Θριαμβεύει σε όλο τον κόσμο.

Αλλά από την Ελλάδα, κάναμε ό,τι μπορούμε για να τη διώξουμε.

Επιτρέπεται η πρώτη ναυτιλία του κόσμου,

να μη πρωτοστατεί και στα ναυπηγεία;

Επιτρέπεται να μην υπάρχουν υπουργεία αυτοδύναμα

για τη Ναυτιλία και τον Τουρισμό;

Η κυβέρνηση αυτή, επί δύο χρόνια, πότε τα καταργεί, πότε τα μπερδεύει,

σκορπώντας τις αρμοδιότητές τους δεξιά-αριστερά,

λες και από κάποια ιδεοληψία τα εχθρεύεται!



Κυρίες και κύριοι,

και στην Ναυτιλία μπορούμε να κάνουμε ακόμα περισσότερα:

Να προσελκύσουμε τους εφοπλιστές μας, ως επενδυτές!

Και να τους δώσουμε ευκαιρίες να μετατρέψουν την Ελλάδα

σε διεθνή κόμβο: Ναυτιλιακό, τραπεζικό,

επικοινωνιακό, ενεργειακό, διαμετακομιστικό.

Να τους προσελκύσουμε και ως ευεργέτες, αναμφίβολα!

Αλλά πώς να τους φέρουμε ως ευεργέτες, όταν τους διώχνουμε ως επενδυτές;



Και στη Ναυτιλία και στον Τουρισμό,

θα τελειώσω αυτή την απίστευτη ταλαιπωρία.

Θα αποκαταστήσω αυτά τα δύο υπουργεία,

ως επιτελικά και διοικητικά κέντρα

άμεσης διεκπεραίωσης, σχεδιασμού και επενδύσεων,

δίπλα στον Πρωθυπουργό.

Για να τελειώνουμε με το ράβε-ξήλωνε της Κυβέρνησης Παπανδρέου.

Και να αρχίσουμε να παίρνουμε στα σοβαρά τα δύο αυτά μοναδικά

συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου μας.



Δεν είναι μόνο η φύση της Ελλάδας…

Είναι και η θέση της: Στο μεταίχμιο θαλασσών και ηπείρων.

Μαζί με την Κύπρο, μοναδική «γέφυρα» Ευρώπης-Μέσης Ανατολής.

Και μοναδική «πύλη» και της Κεντρικής Ευρώπης και της Ρωσίας προς νότο.

Κρίσιμο πέρασμα χερσαίων και θαλάσσιων ενεργειακών αγωγών,

σημερινών και μελλοντικών.



Πόσο έχουμε εκμεταλλευτεί αυτή τη θέση μας;

Ελάχιστα!

Τεράστιες οι ευθύνες της κυβέρνησης Παπανδρέου και σε αυτό:

– Πρώτον, γι’ αυτά που έκανε: Προσπάθησε να ακυρώσει

την πολιτική των αγωγών που ξεκίνησε

η προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

– Δεύτερον, γι’ αυτά που δεν έκανε: Δεν ανακήρυξε την ΑΟΖ, την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ελλάδας. Ώστε να προχωρήσει μετά σε οριοθέτησή της με άλλες χώρες, να κατοχυρώσει τα θαλάσσια συμφέροντά της και να αρχίζει να τα εκμεταλλεύεται.

Η Κύπρος – η μικρή Κύπρος – τα έκανε όλα αυτά, φίλες και φίλοι.

Εδώ και χρόνια!

Κι απ’ αυτό κέρδισε συμμάχους και στήριξη.

Η Ελλάδα δεν το έκανε ακόμα.

Εγώ θα το κάνω! Όχι χωρίς την απαραίτητη προεργασία, γιατί όλα τα μετράμε κι όλα τα υπολογίζουμε. Αλλά θα το κάνω! Και γρήγορα.

Έχουμε δικαιώματα που μπορούν να μετατραπούν

σε πλούτο για το λαό μας. Και ρόλο, και κύρος και ισχύ για τη χώρα…

Ε λοιπόν, είναι δικά μας κυριαρχικά δικαιώματα,

Όπως είναι και δική μας υποχρέωση να τα αξιοποιήσουμε!

Οι Έλληνες μπορούμε!



Ρωτήστε, επίσης όποιον γεωλόγο θέλετε.

Ανατρέξτε σε όποια επίσημη ερευνητική πηγή θέλετε.

Όλοι και όλα βεβαιώνουν ότι η Ελλάδα

είναι χώρα με πολύ πλούσιο υπέδαφος.

Περιέργως, όμως, έχει ελάχιστη εξορυκτική και μεταλλευτική δραστηριότητα.

Ελάχιστη και φθίνουσα! Γιατί;

Είμαστε η μόνη χώρα που το βεβαιωμένο ορυκτό της πλούτο

δεν τον εκμεταλλεύεται. Γιατί;

Και σε αυτή την αδράνεια, πρέπει να μπει – και θα μπει – ένα τέλος!



Επιτρέψτε μου και δύο λόγια για την Ενέργεια.

Ακούτε διάφορα, τα τελευταία χρόνια, για την «πράσινη ενέργεια».

Ασφαλώς και οφείλουμε να αξιοποιήσουμε

όλες τις εγχώριες μορφές ενέργειας.

Και «πράσινες» και «γαλάζιες» και όλων των χρωμάτων…

Αλλά εγώ θα δώσω προτεραιότητα στην φθηνή ενέργεια.

που είναι και περιβαλλοντικά ασφαλής.

Ασφαλώς από την ηλιακή ενέργεια και από την αιολική ενέργεια

μπορούμε να αντλήσουμε σημαντικά οφέλη.

Αλλά δεν θα ξεγράψουμε κι όλες τις άλλες.

Χώρα που ανεβάζει το κόστος της ενέργειάς της,

μακροχρόνια υπονομεύει την ανταγωνιστικότητά της.



Ενέργεια μπορούμε να βγάλουμε ακόμα κι από τα σκουπίδια.

Όπως κάνουν πολλές προηγμένες χώρες στον κόσμο.

Αντί να ψάχνουμε που θα τα… παραχώσουμε,

να τα εκμεταλλευτούμε ως ενεργειακή πηγή!

Υπάρχουν πολλές σύγχρονες τεχνολογίες

για να γίνει αυτό με απόλυτη ασφάλεια για το περιβάλλον.

Και με υψηλή απόδοση για την Οικονομία…

Κι επειδή η ενέργεια δίνει χρήματα, η ενεργειακή αξιοποίηση

των απορριμμάτων μπορεί να αποτελέσει και πηγή εσόδων

για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Αντίθετα, όποιος θάβει τα σκουπίδια επιβαρύνει

για παρα πολλά χρόνια το περιβάλλον και τα υπόγεια ύδατα.



Και κάτι ακόμα:

Η Ελλάδα μπορεί να γίνει

παγκόσμιο κέντρο έρευνας, καινοτομίας και εφαρμογών

στις ανανεώσιμες πηγές, στη διαχείριση υδάτων,

στην αφαλάτωση και στις συνέργειες που έχουν μεταξύ τους.

Παγκόσμιου βεληνεκούς ειδικοί, θεωρούν

ότι η Ελλάδα είναι το κέντρο των ανανεώσιμων πηγών διεθνώς.

Έχει πολύ μεγάλη ηλιοφάνεια, πολύ υψηλό αιολικό δυναμικό,

πολύ πλούσιο γεωφυσικό ανάγλυφο.

Η Ελλάδα μπορεί να επενδύσει σε αυτές τις καινοτομίες,

Και σε λίγα χρόνια να παράγει και να πουλά έξω

την «αιχμή» τέτοιων εφαρμογών.

Όχι να αγοράζει απ’ έξω πανάκριβα και να εισάγει

ό,τι αποτελεί ήδη «ρουτίνα» παντού αλλού.

Οι καινοτομίες στην Ενέργεια, στη Φαρμακοβιομηχανία,

στις γεωλογικές έρευνες, στην ηλεκτρονική τεχνολογία

θα δώσουν στην Ελλάδα τεράστιο παραγωγικό πλεονέκτημα.

Αντικειμενικά, δεν έχουμε τίποτε να ζηλέψουμε

από χώρες όπως η Φιλανδία, η Ολλανδία και η Σουηδία.

Ίσως εκείνες έχουν να ζηλέψουν από μας.

Ο ισχυρισμός ότι η Ελλάδα, τάχα, είναι «μικρή χώρα»

και δεν μπορεί να αναπτύξει δική της ανταγωνιστική βιομηχανία,

είναι ένας ακόμα ξεπερασμένος μύθος.

Τέρμα αυτά τα παραμύθια, για το τι δεν μπορεί να κάνει η Ελλάδα!

Η Σουηδία και η Φιλανδία μπορούν, η Σλοβενία και η Σλοβακία μπορούν,

άρα μπορεί και η Ελλάδα. Ακόμα περισσότερο. Ακόμα καλύτερα.

Οι Έλληνες μπορούμε!



Και τα λέω αυτά σήμερα από δω, από τη Θεσσαλονίκη

Από την καρδιά και τον προμαχώνα της Μακεδονίας μας.

Της Μακεδονίας που έχει τα πάντα.

Και μπορεί να αναπτυχθεί σε όλους τους κλάδους.

Ενώ σήμερα δοκιμάζεται σκληρά.

Δεν έχει νόημα να κάτσω σήμερα να σας απαριθμήσω,

τα έργα που δεν έγιναν, τις υποσχέσεις που διαψεύστηκαν,

τα μεγάλα λόγια που ηχούν ακόμα στ’ αυτιά σας…

Για τη ΔΕΘ, μην την ξεγράφουν έτσι εύκολα…

Όταν κάτι αποδυναμώνεται ως θεσμός, το αναβαθμίζεις – δεν το σκοτώνεις!

Για το ΜΕΤΡΟ; Για το Λιμάνι;

Για τη Ζώνη Καινοτομίας, που μπορούσε να γίνει εφαλτήριο Ανάπτυξης;

Για τον Αυτοκινητόδρομο 10 της Σερβίας

και τους υπόλοιπους κάθετους άξονες

που μπορούν να γίνουν οι πύλες των εξαγωγών μας;

Κι όλα αυτά καρκινοβατούν, χωρίς γι’ αυτό να φταίνε

οι περικοπές λόγω της κρίσης…

Σας λέω μόνο πως όλα αυτά τα έργα που χρωστάμε

θα τα ξεμπλοκάρουμε. Και θα γίνουν!

Με το ΕΣΠΑ που πάγωσε η κυβέρνηση Παπανδρέου για δύο χρόνια!

Να ξέρετε η Μακεδονία μας είναι ευλογημένος τόπος.

Κι αυτή η ευλογία δεν θα πάει χαμένη.

Καμιά ευκαιρία, κανένα συγκριτικό πλεονέκτημα

κανένα στοιχείο του εθνικού πλούτου δεν θα πάει χαμένο.

Αυτό ισχύει για όλη την Ελλάδα

Ισχύει ιδιαίτερα για την Μακεδονία μας.

Που είναι Ελλάδα, όσο κι αν αυτό δεν αρέσει σε κάποιους…



Εμείς κρατάμε τη σωτηρία μας στα χέρια μας

Στο χέρι μας είναι να σηκωθούμε…

Οι Έλληνες μπορούμε!



Κι αυτό μας φέρνει στο άλλο μήνυμα που έχω σήμερα να σας πω:

Τι πρέπει να κάνουμε για να τα καταφέρουμε…

Να καταλάβουμε, ότι για να ξεπεράσουμε την κρίση

πρέπει να αρχίσει η Ανάκαμψη αμέσως.

Όχι μετά από ένα-δύο χρόνια…

Όχι «πρώτα να μειώσουμε τα ελλείμματα

κι ύστερα να δούμε τι θα γίνει με την Ανάπτυξη»,

όπως ισχυρίζονται κάποιοι…

Το ακριβώς αντίθετο: να ανακάμψουμε αμέσως,

για να αρχίσουν να μειώνονται τα ελλείμματα και να ελεγχθεί το χρέος.

Εκεί διαφωνήσαμε στην ουσία με την Κυβέρνηση,

με το Μνημόνιο και την Τρόικα.



Δεν είπαμε ποτέ να μη μειωθεί το σπάταλο κράτος!

Το αντίθετο: ήδη από το Δεκέμβρη του 2009 ζητήσαμε πρώτοι

να ληφθούν μέτρα για την περιστολή της σπατάλης.

Και ανακοινώσαμε λεπτομερώς, στο Ζάππειο-ΙΙ,

18,4 δισεκατομμύρια περικοπές σπατάλης!

Αλλά δεν ήταν «σπατάλη» η σύνταξη των 700 ευρώ που έκοψαν από πέρσι.

Και που την είχε πληρώσει πολλαπλά ο συνταξιούχος

από τις κρατήσεις του όταν δούλευε…

Αυτή την τεράστια αδικία θα κάνω τα αδύνατα δυνατά

για να την αποκαταστήσω το ταχύτερο!

Όμως, η Κυβέρνηση Παπανδρέου,

την ίδια στιγμή που κόβει τις πιο χαμηλές συντάξεις,

προσέλαβε στο κράτος τουλάχιστον 25 χιλιάδες μέσα σε ενάμιση χρόνο!

Το κομματικό κράτος σε όλη του τη «μεγαλοπρέπεια». Όπως και το παραμύθι που ρίχνουνε στην Τρόικα…



Εκείνο που είπαμε από την αρχή,

είναι ότι πέρα από τις περικοπές σπατάλης – που δεν έκανε η κυβέρνηση –

χρειάζεται και ενίσχυση της Οικονομίας.

Γιατί τα έσοδα τα παράγει η Οικονομία.

Κι όταν η Οικονομία παραλύει, στερεύουν και τα δημόσια έσοδα.

Και μεγαλώνουν τα ελλείμματα.

Αυτό τους είπαμε από την αρχή. Κι αυτό επαληθεύθηκε φέτος…

Οι προβλέψεις μας, δυστυχώς, επαληθεύθηκαν παντού!

Με τα δικά τους στατιστικά στοιχεία …

Βέβαια απέλυσαν – «δημοκρατικότατα» - τη διευθύντρια

του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, όταν τους τα ανακοίνωσε!

Κι έτσι συνεχίζουν απτόητοι το ντελίριο των νέων φόρων,

την ώρα της πιο επικίνδυνης κατρακύλας της Οικονομίας μας

Ναι στη δημοσιονομική πειθαρχία λέμε κι εμείς.

Όμως η κυβέρνηση θεωρεί ότι η πειθαρχία αυτή προηγείται της Οικονομίας.

Κάνει λάθος! Αυτοί οι δύο στόχοι πρέπει να δουλεύουν παράλληλα.

Πειθαρχία χωρίς οικονομική Ανάπτυξη, είναι θάνατος για την Οικονομία!

Ανάπτυξη χωρίς πειθαρχία, είναι αυτό που γινόταν τόσα χρόνια,

αυτό που τώρα πληρώνουμε. Το αίτιο της αρρώστιας.

Ανάπτυξη με πειθαρχία είναι η σωστή συνταγή.

Που σήμερα δραματικά απουσιάζει…



Φίλες και φίλοι,



Η Ελλάδα χρειάζεται μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές.

Άλλα χρειάζεται και σωστά μέτρα. Με άμεσα αποτελέσματα.

Θα σας μιλήσω τώρα επιγραμματικά για τις πέντε μεγάλες προτεραιότητές μας σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Όμως, το πιο σημαντικό – προϋπόθεση και επιστέγασμα όλων όσων θα ακούσετε – είναι η μεγάλη Αναθεώρηση του Συντάγματος.

Για να γίνουν οι θεσμοί πιο λειτουργικοί,

η χώρα πιο ανταγωνιστική,

και ο πολίτης να αισθάνεται ασφαλής.

Είναι αυτή η κεντρική ιδέα της σαρωτικής συνταγματικής αναθεώρησης 31 σημείων, που προτείνει η Παράταξη μας.

Κι όλες οι μεταρρυθμιστικές τομές, που θα σας πω τώρα,

μαζί με τη Συνταγματική Αναθεώρηση,

θα αποτελέσουν ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο.

Ώστε να υπάρξουν προοπτικές Επανεκκίνησης παντού.

Και να μπούμε πια στην εποχή της Νέας Μεταπολίτευσης.

Σε αυτή τη νέα αρχιτεκτονική της Ελληνικής Πολιτείας

έχουμε θέσει σε διαβούλευση

από τον ρόλο και τις αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας

μέχρι το ασυμβίβαστο υπουργού βουλευτή,

την πρόβλεψη δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία

και την ουσιαστική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.



Στον τομέα των μεγάλων αλλαγών,

θα προχωρήσουμε σε πέντε αληθινές τομές.

Φορολογική μεταρρύθμιση, Διοικητική μεταρρύθμιση,

Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, Μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη

και μεγάλη μεταρρύθμιση στη Δημόσια Ασφάλεια.



* Φορολογική μεταρρύθμιση: Που σημαίνει, πρώτα απ’ όλα,

να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή. Δηλαδή, να πληρώνουν όλοι!

– Αλλά για να πληρώνουν όλοι,

πρέπει να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές!

– Κι ακόμα, να αυξηθούν οι ποινές για τους φοροφυγάδες.

Γιατί όταν σου μειώνω τα φορολογικά βάρη και σε πιάσω να κλέβεις,

τότε μόνο μπορώ να εξαντλήσω την αυστηρότητα του νόμου!

– Κι ακόμα, να γίνει το σύστημα πιο αντικειμενικό, ώστε να μειωθεί

η σχέση φορολογούμενου-έφορου.

– Κι ακόμα, να μπορεί να επιλέγει ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας,

αν θα φορολογηθεί με τεκμαρτό υπολογισμό ή με πλήρη έλεγχο.

Ώστε, με ευέλικτο φορολογικό μηχανισμό,

το δημόσιο να αντλεί έσοδα που ξέρει ότι παράγονται,

χωρίς να εξαντλεί την επιχείρηση.

–Κι ακόμα να γίνει επιτέλους πράξη συμψηφισμός οφειλών από και προς το Δημόσιο.



Με ρωτάνε κάποιοι:

Μα πώς θα πολεμήσουμε τα ελλείμματα με μειωμένους φόρους;

Μα δεν βλέπουν τι γίνεται τώρα;

Οι φορολογικές επιδρομές μείωσαν τελικά τα έσοδα,

αύξησαν τις δαπάνες και χειροτέρεψαν τα ελλείμματα.

Προτείνουμε να αντιστραφεί αυτή η καταστροφική πολιτική!

Γιατί τώρα ποιος να επενδύσει σε μια χώρα

που υπερφορολογεί ό,τι αναπνέει κι ό,τι κινείται;

Τώρα φορολογούν εκτάκτως – για έκτη φορά – και τα ακίνητα!

Ανεβάζουν τους φορολογικούς συντελεστές και δεν εισπράττουν φόρους.

Κι ύστερα ανεβάζουν κι άλλο τους φορολογικούς συντελεστές

και εισπράττουν… ακόμα λιγότερα!

Εμείς τους προτείνουμε να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές

για να μπορέσει το κράτος να εισπράξει…



Τώρα, οι εταιρίες φεύγουν από την Ελλάδα και πάνε δίπλα,

σε γειτονικές χώρες με πολύ χαμηλότερους φόρους.

Κι όσες δεν μπορούν να φύγουν, κλείνουν.

Αυτή τη στιγμή, με τα απανωτά χαράτσια, πνίγουν κυριολεκτικά

και τις ελάχιστες κερδοφόρες επιχειρήσεις που έχουν μείνει.

Και φέρνουν νέα λουκέτα.

Άντε να δούμε, τι θα βρουν να φορολογήσουν,..

– Ζητάμε φόρο επιχειρήσεων 15% και φόρο μερισμάτων 15%,

–Ο Φόρος Φυσικών προσώπων, σε πρώτη φάση

να επιστρέψει στο 40% ανώτατο,

και σε τρία-τέσσερα χρόνια να μη ξεπερνά το 30%, με λίγα απλά κλιμάκια.

– Το ΦΠΑ να πέσει εκεί που ήταν πριν δύο χρόνια.

Με τις συνεχείς αυξήσεις του ανεβαίνουν οι τιμές, πέφτουν οι τζίροι,

κλείνουν επιχειρήσεις, πολλαπλασιάζονται οι άνεργοι.

Το κράτος χάνει και το έλλειμμα ανεβαίνει…

– Να μειωθούν οι εργοδοτικές εισφορές κατά 25%.

Ώστε η Ελληνική επιχείρηση να αντέξει και να ορθοποδήσει.

Το «αφορολόγητο» να επιστρέψει στις 12 χιλιάδες ευρώ.

Να καταργηθούν κάποιες φοροαπαλλαγές,

ώστε το σύστημα να γίνει πιο διαφανές.

Και να μπουν κάποια λογικά «τεκμήρια» πολυτελούς διαβίωσης.



Κι ακόμα – προσέξτε: θα απλοποιήσουμε τη φορολογική νομοθεσία.

Σε διακόσιες σελίδες θα υπάρχουν κωδικοποιημένα τα πάντα!

Και θα μένουν σταθερά.

Σήμερα βρίσκονται σκόρπιες οι σχετικές διατάξεις,

σε χιλιάδες σελίδες γραφειοκρατίας. Και αλλάζουν συνεχώς…

Αυτό θα σταματήσει…



Ακόμα να μειωθεί και ο ΦΠΑ σε οικοδομές και κατοικία.

Το ίδιο και ο φόρος μεταβίβασης ακινήτων.

Παραδοσιακή «ατμομηχανή» της Οικονομίας μας

ήταν η οικοδομή! Κι τώρα αυτήν πρέπει να βάλουμε μπροστά.

Επειγόντως μάλιστα…

Αυτή τη στιγμή η οικοδομική δραστηριότητα

έχει πέσει κατά 50% περίπου σε όλη την Ελλάδα.

Αν μπει μπροστά, ξανά, η Οικοδομή,

το κράτος θα αρχίσει και πάλι να εισπράττει.

Αλλιώς η κυβέρνηση των «μαθητευόμενων μάγων»

θα φτάσει να φορολογήσει και τον… αέρα που αναπνέουμε!

Και ο κόσμος θα κρατά την αναπνοή του.

Γιατί πια δεν έχει τίποτε να πληρώσει…



Προσέξτε κάτι: Όλοι δέχονται ότι αν μειώσουμε τους φόρους θα υπάρξουν πολύ ευεργετικά αποτελέσματα για την Οικονομία, αλλά σε βάθος χρόνου.

Το πρόβλημα, μας λένε, είναι τι γίνεται άμεσα, για να μειωθεί το έλλειμμα.

Απαντάμε: Αυτό ισχύει σε οικονομίες που λειτουργούν ομαλά.

Εδώ η Οικονομία έχει παραλύσει! Βουλιάζει…

Χρειάζεται ένα σοκ για να ξαναπάρει μπρός.

Και να δώσει εισοδήματα στο δημόσιο.

Και να μειωθούν τα ελλείμματα άμεσα.

–Κι αυτό το σοκ είναι – επιτέλους – ξένες επενδύσεις και κεφάλαια απ’ έξω. Οργανωμένα και αξιόπιστα. Αληθινές ξένες επενδύσεις.

Όχι σαπουνόφουσκες τύπου «Σχεδίου Μάρσαλ»…

–Αλλά και μειώσεις φορολογικών συντελεστών στο εσωτερικό της χώρας χωρίς τις οποίες δεν θα έλθουν ξένες επενδύσεις.

Αυτά τα δύο – προσέλκυση ξένων επενδύσεων και μείωση φορολογικών συντελεστών – είναι ο κύριος κορμός αυτού του δημιουργικού σοκ που θα προκαλέσει την Επανεκκίνηση της Ελληνικής Οικονομία.

Μαζί με λύσεις για την αποκατάσταση της ρευστότητας – το αίμα της οικονομίας.

Της ρευστότητας, που είναι κρίσιμης σημασίας για όλα τα υπόλοιπα που συζητάμε.

Μαζί με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας,

που είναι κρίσιμη για να ανακοπεί η εκτόξευση χρέους

και να αποκατασταθεί η Ελληνική αξιοπιστία στις αγορές.

Μαζί με τις πραγματικές μειώσεις της δημόσιας σπατάλης,

που είναι το άλλο μεγάλο σκέλος της πολιτικής μας.

Και που το ΠΑΣΟΚ δεν θέλησε ή δεν μπόρεσε. Πάντως δεν έκανε.

Και γι’ αυτό χαρατσώνει τον κόσμο κάθε τόσο.

Μαζί και με πολιτικές που εξασφαλίζουν δημοσιονομικό ισοδύναμο

και επιτρέπουν να ξεμπλοκάρει η πολιτική μας από τις δεσμεύσεις

που έχει ήδη αναλάβει η κυβέρνηση.

Ώστε να εγκριθούν και τα επανορθωτικά μέτρα:

η αποκατάσταση των χαμηλών συντάξεων και τα επιδόματα των πολυτέκνων



Αυτή είναι η συνολική πολιτική μας για την Οικονομία!

Όπως βλέπετε: Βασικό της στοιχείο η φορολογική μεταρρύθμιση.

Αλλά όχι μοναδικό…



Η δεύτερη μεγάλη μεταρρύθμιση είναι η διοικητική αλλαγή και το χτύπημα της γραφειοκρατίας.

– Συνολική αναδιάρθρωση του διοικητικού μηχανισμού.

– Μικρότερη επιτελική κυβέρνηση.

– Διοίκηση, με προτεραιότητες και επιλεγμένους στόχους – το λεγόμενο task force management – για άμεσο ξεμπλοκάρισμα της γραφειοκρατίας και

– εσπευσμένη διεκπεραίωση επενδυτικών σχεδίων, το λεγόμενο φαστ τρακ.

Κι όλα αυτά μαζί!



Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες. Δύο πράγματα μόνο:

– Ενοποίηση των υπουργείων.

Δηλαδή, λίγα υπουργεία. Μέχρι δώδεκα!

Η συγχώνευση των υπουργείων θα αρχίσει από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησής μου. Και θα ολοκληρωθεί μέσα στην τετραετία.

Πολλοί μπορεί να πουν, ότι «δεν είναι αυτά για την Ελλάδα».

Ε λοιπόν, ας πάψουμε να υποτιμάμε εμείς οι ίδιοι τη χώρα μας!

Ό,τι είναι καλό και λειτουργεί αλλού, εμείς θα το προσαρμόσουμε

και θα το φέρουμε στην Ελλάδα.

Οι Έλληνες μπορούμε!



Αυτό που έχει συμβεί τα τελευταία δύο χρόνια,

είναι το ακριβώς αντίθετο απ’ όλα αυτά.

Ο αριθμός των υπουργείων μεγάλωσε, η δημόσια διοίκηση διαλύθηκε,

οι συγχωνεύσεις των δήμων οδήγησαν σε πλήρη διάλυση,

οι εκλεγμένοι πια περιφερειάρχες, χωρίς χρήματα,

μαζί με τους εκλεγμένους δημάρχους,

πελαγωμένοι κι αυτοί μέσα στις προχειρότητες του «Καλλικράτη»,

ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν πώς θα πληρώσουν

κάθε μήνα τους υπαλλήλους τους…

Όχι μόνο λόγω των αιματηρών οικονομιών, που ήταν αναπόφευκτες.

Αλλά γιατί όλα έγιναν χωρίς κανένα απολύτως Σχέδιο…

Ακόμα διοικητική μεταρρύθμιση σημαίνει

σημαντικά μικρότερο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων.

Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει – το τονίζω δεν μπορεί να γίνει – με μαζικές απολύσεις.

Εμείς το είδαμε έγκαιρα και προτείναμε το θεσμό της Εργασιακής Εφεδρείας, ώστε να προχωρήσει η μείωση του Δημοσίου, χωρίς απολύσεις.

Σε εποχές βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης

δεν δημιουργείς πρόσθετους άνεργους κατά δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες.

Ακόμα, προσέξτε: μαζικές απολύσεις από το Δημόσιο

θα προκαλέσουν νέες μαζικές απολύσεις και στον ιδιωτικό τομέα!

Και το Δημόσιο θα χάσει περισσότερα απ’ όσα θα κερδίσει.

Γιατί όταν το δημόσιο απολύει έναν υπάλληλο,

δεν κερδίζει μόνο τις αποδοχές του που παύει πια να τις πληρώνει.

Χάνει και το φόρο εισοδήματος, γιατί οι άνεργοι δεν πληρώνουν φόρο.

Επίσης οι άνεργοι κόβουν δραστικά την κατανάλωσή τους.

Άρα το Δημόσιο χάνει και από φόρους κατανάλωσης και ΦΠΑ.

Ακόμα θα πληρώσει αποζημιώσεις σε όσους απολύσει.

Και επιδόματα ανεργίας στη συνέχεια…

Γι’ αυτό προτείναμε το θεσμό της Εργασιακής εφεδρείας,

ώστε να μειωθεί το κόστος του Δημοσίου,

χωρίς απολύσεις και χωρίς να γονατίσει η υπόλοιπη οικονομία.

Όσοι θα μπαίνουν στην Εφεδρεία όπως την προτείναμε εμείς,

θα παραμένουν για μία ή δύο τριετίες, ανάλογα με την ηλικία τους,

ή ως τη σύνταξη αν είναι κοντά στην σύνταξη.

Και στο μεταξύ θα επαν-εκπαιδεύονται, με διαθέσιμα κοινοτικά κονδύλια,

για να βρουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, μόλις αρχίσει η Ανάκαμψη.

Πάντως δεν θα απολύονται…

Με την Εφεδρεία που προτείνουμε εμείς,

μαζί με το πλήρες πάγωμα προσλήψεων για μια τριετία

(με εξαίρεση υπέρ-επείγουσες ανάγκες σε Άμυνα, Παιδεία και Υγεία),

μπορεί να μειωθεί σε τρία χρόνια το προσωπικό του δημοσίου

κατά 150 χιλιάδες!

Με καθαρό όφελος για το κράτος περίπου 2 δισεκατομμύρια το χρόνο.

Και χωρίς απολύσεις…



Σήμερα δημιουργούν κατ’ όνομα ένα θεσμό «Εργασιακής εφεδρείας»,

ο οποίος οδηγεί στην ανεργία μετά από ένα χρόνο!

Οι επιπτώσεις πάνω στην ύφεση οδυνηρές,

η πραγματική ωφέλεια στο δημόσιο ταμείο μηδαμινή.

Κι επί πλέον – προσέξτε – αμφιβάλλω αν το κράτος θα μπορέσει

να πληρώσει τον επόμενο χρόνο μεγάλο αριθμό αποζημιώσεων απόλυσης.

Για να μη σας πω ότι με τέτοια κυβέρνηση, υπάρχει δυστυχώς η βεβαιότητα,

ότι όλα αυτά θα γίνουν, «αλά ΜΚΟ», με απόλυτα κομματικά κριτήρια.

Αυτό – ας το ακούσει καλά ο κ. Παπανδρέου -

δεν το δεχόμαστε και δεν θα το επιτρέψουμε!



Φίλες και φίλοι,



Σχεδιάζουμε πολλές ακόμα μεταρρυθμιστικές τομές:

Αναφέρω ενδεικτικά από το χώρο της Εκπαίδευσης.

Το νομοσχέδιο για τα Πανεπιστήμια που έφερε η Κυβέρνηση στη Βουλή δεν προέβλεπε πλήρη κατάργηση του ασύλου.

Με τη δική μας επιμονή αναγκάστηκαν και το δέχθηκαν.

Μέχρι πριν λίγους μήνες, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ καυτηρίαζαν την κατάργηση του ασύλου ως «ακραία άποψη»…

Τώρα ψήφισαν και πανηγυρίζουν,

αυτό που στιγμάτιζαν ως «ακραία άποψη» μέχρι πριν λίγο.

Αλλά χρειάζονται πολλά ακόμα…

Εμείς καταργήσαμε το άσυλο, εμείς θα αναβαθμίσουμε το δημόσιο Πανεπιστήμιο, εμείς θα φέρουμε και τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια στην Ελλάδα, μέσα από την επόμενη συνταγματική αναθεώρηση.

Το Ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο, εφ’ όσον αναβαθμιστεί,

δεν έχει τίποτε να φοβηθεί από τον ανταγωνισμό του με τα ιδιωτικά.



Φέτος έγινε τεράστιος θόρυβος για την αδυναμία του υπουργείου να έχει έτοιμα τα σχολικά βιβλία με την έναρξη της σχολικής χρονιάς.

Απίστευτη προχειρότητα, που δεν δικαιολογείται, από τις οικονομικές περικοπές σε συνθήκες κρίσης.

Όμως, το κύριο πρόβλημα με τα σχολικά βιβλία δεν είναι πότε δίνονται, αλλά το τι γράφουν. Ή τι παραλείπουν πολλές φορές…

Η Ιστορία διδάσκεται στα παιδιά μας, χωρίς να καλλιεργεί ούτε την υπερηφάνεια για την Πατρίδα τους, ούτε την κριτική σκέψη.

Σαν να διδάσκεται, όχι σε Ελληνόπουλα, αλλά σε… «μαθητευόμενους διεθνιστές» άλλων καιρών και άλλων καθεστώτων!

Ακόμα, εξαφανίστηκαν ή υποβαθμίστηκαν από τα σχολικά βιβλία

Έλληνες στοχαστές: Όπως ο Παπαδιαμάντης, ο Κωστής Παλαμάς,

ο Βιζυινός, ο Παπαντωνίου, ο Θεοτοκάς, ολόκληρη η γενιά του τριάντα…

Σαν ένα αόρατο χέρι να έσβησε κάθε αναφορά στην εθνική ίδιο-προσωπεία, στην εθνική παράδοση του τόπου αυτού.

Σαν να μη θέλουμε τα παιδιά μας να νιώσουν την Ελληνικότητα

και να γίνουν μέτοχοι της Πολιτιστικής μας παράδοσης.

Τη στιγμή μάλιστα που όλοι οι άλλοι λαοί προχωρούν αντίστροφα:

τη στιγμή που οι Βρετανοί ανακαλύπτουν τη «Βρετανικότητα»

και οι Ισπανοί την «Ισπανικότητα»…

Για να μη μιλήσουμε για Γερμανούς, Αυστριακούς, Δανούς, Σουηδούς και Ολλανδούς. Πάμε ανάποδα απ’ όλους τους άλλους…

Αυτό θα το τελειώσω!

Και το περιεχόμενο των διδακτικών βιβλίων – όλων των βιβλίων –

θα αναθεωρηθεί από επιτροπές

που θα λειτουργήσουν υπό την εποπτεία Ακαδημίας Αθηνών.

Η μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη θα έχει ως επιδίωξη,

όλες οι υποθέσεις να τελεσιδικούν σε σύντομο χρόνο,

όπως συμβαίνει στα ευνομούμενα κράτη παντού.

Τέρμα οι υποθέσεις που εκκρεμούν για χρόνια και δεν καταλήγουν ποτέ.

Οι δικαστές θα είναι επαρκείς σε αριθμό,

θα αποφασίζουν ελεύθεροι από σκοπιμότητες, πιέσεις, επιρροές…

Θα αλλάξει ο τρόπος ανάδειξης ηγεσίας των Ανωτάτων δικαστηρίων,

με τη συμμετοχή των ίδιων των δικαστικών,

ώστε να κοπεί ο ομφάλιος λώρος Εκτελεστικής και Δικαστικής Εξουσίας.

Και μια και ο λόγος για Δικαιοσύνη, κάτι τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό:

Θα αποκαταστήσουμε δύο πράγματα ταυτόχρονα:

Το αίσθημα δικαίου του πολίτη. Και την τιμή των πολιτικών.

Θα ελέγξουμε αναδρομικά την περιουσιακή κατάσταση

όσων κατέλαβαν δημόσιες θέσεις, υπουργικούς θώκους κλπ.,

από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.

Το έχω υποσχεθεί και θα το κάνω!

Για να έλθουν στην επιφάνεια όλες οι περιπτώσεις «περίεργου» πλουτισμού.

Και θα θεσπίσουμε μέτρα για να μην επαναληφθεί ποτέ πια.

Αυτός ο νόμος της σιωπής, αυτή η «ομερτά»

για το «πολιτικό χρήμα», θα σπάσει!



Ακόμα η μεγάλη μεταρρύθμιση για την αντιμετώπιση της Εγκληματικότητας.

Η λαθρομετανάστευση, ασφαλώς, έχει επιβαρύνει την ασφάλεια των πολιτών. Αλλά δεν είναι μόνο η λαθρο-μετανάστευση…

Σε ότι αφορά στην λαθρομετανάστευση,

θα καταργήσω αμέσως τον Νόμο Ραγκούση για την ιθαγένεια,

το νόμο που καθιστά την Ελλάδα «μαγνήτη» για την είσοδο

παράνομων μεταναστών, σε μια χώρα με αφύλακτα σύνορα.

Και θα φέρω νόμο παρόμοιο με ό,τι ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες

που έχουν προβλήματα αντίστοιχα με τα δικά μας.

Ακόμα θα διαπραγματευθώ με τους εταίρους μας

κοινή ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για το μαζικό επαναπατρισμό

των λαθρομεταναστών που ήδη ζουν εδώ σε άθλιες συνθήκες.

Η Συμφωνία Δουβλίνο-ΙΙ τους παγιδεύει στην Ελλάδα!

Και η υπόλοιπη Ευρώπη, που υπέγραψε το Δουβλίνο-ΙΙ,

- για να γλιτώσει η ίδια από τα κύματα των λαθρομεταναστών -

οφείλει να βοηθήσει την Ελλάδα,

να τους επιστρέψει στις χώρες προέλευσής τους.



Η ασφάλεια είναι το πρώτιστο ανθρώπινο δικαίωμα,

γιατί είναι προϋπόθεση για όλα τα άλλα.

Η ασφάλεια δεν είναι αντίπαλος της Ελευθερίας.

Είναι προϋπόθεση Ελευθερίας!

Μιλώντας πάντα για την ασφάλεια του πολίτη,

ό,τι ισχύει σε άλλες δημοκρατικές χώρες,

για τις δικονομικές προϋποθέσεις καταδίκης,

θα ισχύσει και στην Ελλάδα.

Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό.

Ας ξεκινήσουμε μεταφέροντας και στην Ελλάδα

ό,τι υπάρχει και δουλεύει παντού στον κόσμο.



Θα αλλάξω ακόμα όλη την αντιμετώπιση για τα ναρκωτικά.

Οι μικροί χρήστες είναι, πράγματι, «άρρωστοι».

Και η κοινωνία οφείλει, πράγματι, να τους θεραπεύσει.

Αλλά οι χρήστες είναι συχνά και έμποροι και «βαποράκια»…

Πως θα αντιμετωπίζεται πλέον ο χρήστης όταν,

νόμιμα πια, θα μεταφέρει μικρές ποσότητες έξω από τα σχολεία

και θα τα πλασάρει σε εφήβους, για να βγάλει ο ίδιος τη «δόση» του;

Τα ναρκωτικά δεν είναι μόνο βλαβερά γι’ αυτόν που τα χρησιμοποιεί.

Δημιουργούν και μια ολόκληρη κουλτούρα που διαχέεται στην κοινωνία.

Ας το πούμε καθαρά: Όχι, το Άμστερνταμ δεν είναι πρότυπό μας!

Δεν θέλουμε να γίνουμε Άμστερνταμ.

Πολύ περισσότερο που αυτό που ισχύει στο Άμστερνταμ

δεν ισχύει καν στην υπόλοιπη Ολλανδία.

Πολύ περισσότερο που ακόμα και στο Άμστερνταμ

τώρα αναθεωρούν την ελεύθερη λειτουργία μαγαζιών

που σερβίρουν ελεύθερα ναρκωτικά.

Και τώρα που το αναθεωρούν οι Ολλανδοί

θα το φέρουμε εμείς σε ολόκληρη την Ελλάδα;



Κυρίες και κύριοι,



Μαντεύω, αυτό που θα με ρωτούσαν κάποιοι:

Καλά όλα αυτά, όμως χρειάζονται χρόνο για να ολοκληρωθούν:

Τι σκέπτεστε να κάνετε άμεσα; Και μάλιστα με δεδομένους τους περιορισμούς που έχει υπογράψει ήδη η χώρα;

Μήπως θα διαχειρίζεστε κι εσείς τα ίδια με τη σημερινή κυβέρνηση

υπό την αυστηρή επιτήρηση της Τρόικας;



Απαντώ: Τα περισσότερα απ’ αυτά που ανέφερα ήδη,

δεν χρειάζονται την έγκριση της Τρόικας.

– Η αλλαγή του νόμου Ραγκούση για την ιθαγένεια,

δεν προσκρούει στην Τρόικα…

– Το μικρό κι ευέλικτο υπουργικό συμβούλιο, δεν προσκρούει στην Τρόικα.

– Η καλύτερη αστυνόμευση, η αλλαγή του δικονομικού πλαισίου,

δεν εμποδίζονται από την Τρόικα.

– Η επίσπευση απονομής δικαιοσύνης, δεν εμποδίζεται από την Τρόικα.

– Ούτε η αλλαγή του νόμου για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών,

ούτε η κατάργηση των σκανδαλωδών προνομίων κάποιων ΔΕΚΟ

- προνομίων που δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο.

Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν εμποδίζεται από την Τρόικα.

Για να έλθουμε τώρα στην Οικονομία:

– Δεν εμποδίζεται από την Τρόικα ούτε η αξιοποίηση του ΕΣΠΑ!

Κι αυτό, από μόνο του, θα μπορούσε να είχε δώσει τεράστια αναπτυξιακή πνοή και να είχε ξεκινήσει την Ανάκαμψη.

Γιατί αυτό που συμβαίνει με το ΕΣΠΑ ξεπερνά κάθε λογική:

Την ώρα που η Κυβέρνηση ζητά από τους εταίρους έντοκα δάνεια,

την ώρα που στοχοποιεί κάθε κινητό και ακίνητο περιουσιακό στοιχείο των πολιτών, προκειμένου να καλύψει τις τρύπες των ελλειμμάτων,

ένα πρόγραμμα μεγαλύτερο από 15 δισεκατομμύρια, αραχνιάζει στα συρτάρια των υπουργών της εδώ και δύο χρόνια!

Ακόμα, όλα τα μέτρα τόνωσης της Οικονομίας μας, που έχουμε προτείνει μπορούν να γίνουν, εφ’ όσον βέβαια – πέραν του ΕΣΠΑ –

υπάρχει και η τραπεζική ρευστότητα. Τίποτε απ’ αυτά δεν εμποδίζει η Τρόικα

Ιδιαίτερα οι μεγάλοι οδικοί άξονες που έχουν ξεκινήσει κι επί δύο χρόνια έχουν παγώσει.

Αυτά είναι πραγματικά έργα αναπτυξιακής υποδομής με έτοιμη χρηματοδότηση. Που τα σταμάτησαν. Και μπορούμε να τα ξεκινήσουμε ξανά. Η κυβέρνηση, δεν μπόρεσε…



Όλα αυτά, δεν τα εμποδίζει η Τρόικα…

Εμείς θα τα ξεμπλοκάρουμε άμεσα!



Χρειαζόμαστε και επενδύσεις απ’ έξω.

Ξένες παραγωγικές επενδύσεις. Από την Ευρώπη, από παντού!

Αλλά μόνον μια κυβέρνηση με αξιοπιστία προς τα έξω,

μπορεί να προσελκύσει ξένες επενδύσεις.

Και πάντως την προσέλκυση κεφαλαίων κι επενδύσεων

δεν την εμποδίζει κανένας ξένος περιορισμός.

Την εμποδίζει μόνον η αναξιοπιστία, οι ανακολουθίες

και το βαρύ κλίμα που έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση.



–Τέλος, δεν εμποδίζει η Τρόικα το χτύπημα του παραεμπορίου που τσακίζει το νόμιμο εμπόριο. Δεν μπορεί μπροστά από τα μαγαζιά, μαζί με την πραμάτεια των παρανόμων, να ξεδιπλώνεται και η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή, το λαθρεμπόριο των προϊόντων-μαϊμού και κάθε μορφή αθέμιτου ανταγωνισμού.

Αυτή τη μεγάλη πληγή θα τη σταματήσουμε.

Και δεν έχει λόγο να μας σταματήσει καμία Τρόϊκα…

Ο «Πόλεμος στο παραεμπόριο» είναι δέσμευσή μου.



Υπάρχουν ακόμα μερικά πράγματα που επίσης η Τρόικα έχει αντιληφθεί ότι είναι απαραίτητο να γίνουν και αναζητούμε τρόπους να τα κάνουμε.

– Ένα παράδειγμα, είναι η πληρωμή 7 δισεκατομμυρίων ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου. Αυτό για μένα έχει προτεραιότητα.

Γιατί ανταγωνιστικές ελληνικές επιχειρήσεις που άντεξαν την κρίση, κινδυνεύουν να κλείσουν, επειδή το Δημόσιο τους χρωστάει…

– Ακόμα, μέτρα για τη ρευστότητα. Οι τράπεζες παίρνουν κρατικές εγγυήσεις αλλά έχουν κλείσει τη στρόφιγγα στην πραγματική οικονομία.

Κι αυτό παραλύει την οικονομική δραστηριότητα.

Έχουμε προτείνει τρόπους να ξεπεραστεί κι αυτό. Που επίσης για μένα έχει υψίστη προτεραιότητα. Θα το κάνουμε πολύ σύντομα…

Η Ανάκαμψη – πριν απ’ όλα και πάνω απ’ όλα – απαιτεί ρευστότητα!

Για όλα αυτά υπάρχουν δυσκολίες, αλλά δεν υπάρχουν «δεσμεύσεις»…



Υπάρχουν, όμως, και πράγματα – όντως -

στα οποία, προς το παρόν, αντιτίθεται, η Τρόικα:

Η μείωση των φορολογικών συντελεστών, η αποκατάσταση των συντάξεων των χαμηλοσυνταξιούχων και των πολυτεκνικών επιδομάτων.

Αυτά τα τρία είναι, σε γενικές γραμμές…

Εδώ όμως, η Τρόικα ζητά να βρούμε τρόπο να ισορροπήσουμε τις απώλειες από τέτοια μέτρα, με κάποιες άλλες οικονομίες

και να πιάσουμε τους στόχους της προσαρμογής.

Αλλά εμείς δεν διαφωνούμε με τους στόχους.

Δεν θέλουμε χαλάρωση της προσπάθειας.

Διαφωνήσαμε με τους τρόπους. Και μπορούμε να τους πείσουμε.

Εξασφαλίζοντας ισοδύναμο δημοσιονομικό αποτέλεσμα

για την επίτευξη των δικών μας προτεραιοτήτων.

Έχουμε ήδη προτείνει μέτρα που θα φέρουν χρήματα:

– Όπως η Εφεδρεία που προτείνουμε εμείς και στην οποία ήδη αναφέρθηκα. Θα φέρει σημαντικό περιορισμό του ελλείμματος.

– Όπως η άμεση και οριστική τακτοποίηση των αυθαιρέτων. Η κυβέρνηση προχώρησε σε δισταγμούς σε μερική τακτοποίηση.

Η διαφορά είναι μεγάλη. Η κυβέρνηση διαιωνίζει μιαν εκκρεμότητα.

Εμείς μετατρέπουμε για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους,

την περιουσία τους σε πραγματική αξία, σε κεφάλαιο.

Όταν ο κόσμος καταλάβει ότι αποκτά πραγματική αξία το σπίτι του,

τότε θα έλθει να πληρώσει για την οριστική ρύθμιση. Που θα συνοδεύεται με πλήρη πολεοδομική ρύθμιση. Για να είναι σύννομη…

Η δική μας πρόταση δημιουργεί το «ισοδύναμο αποτέλεσμα»

που απαιτείται για να ξεμπλοκάρουν τα υπόλοιπα μέτρα που προτείνουμε.

– Κι ακόμα, επεξεργαζόμαστε λύσεις για τις μεγάλες και ζημιογόνες ΔΕΚΟ που επιβαρύνουν υπέρμετρα – σκανδαλωδώς θα έλεγα – το έλλειμμα.

Όπως ο ΟΣΕ, για παράδειγμα, που φορτώνει τον έλληνα φορολογούμενο με έλλειμμα 1 δισεκατομμυρίου σχεδόν κάθε χρόνο!

Αυτή την απίστευτη αιμορραγία δεν την αντέχει άλλο ο Προϋπολογισμός

Και δεν την αντέχει ο Ελληνικός λαός.

Το οικονομικό μας επιτελείο ετοιμάζει ήδη σχετική πρόταση…



Θα πάρουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα ανάκτησης της αξιοπιστίας της χώρας, χωρίς να πλήξουμε άλλο τους πολίτες.

Και χωρίς να διστάσουμε μπροστά στις συντεχνίες.

Θα πάρουμε τη χώρα μας στα χέρια μας.



Όλα αυτά, θα τα ξεκινήσουμε άμεσα και θα μας επιτρέψουν να διαπραγματευθούμε την πλήρη εφαρμογή του προγράμματός μας.



Αυτή η επαναδιαπραγμάτευση είναι πια ρεαλιστική:

– Πρώτον, δεν ζητάμε τίποτε διαφορετικό απ’ ό,τι πέτυχαν ήδη στο δικό τους Μνημόνιο, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία μαζί.

Η Ιρλανδία, παρά τις αφόρητες πιέσεις, κράτησε τους φορολογικούς της συντελεστές πολύ χαμηλά στο 12,5%. Εμείς ζητάμε να πάνε στο 15%.

Η Ιρλανδία σήμερα αναπτύσσεται με ρυθμό 1,8% ετησίως, πάνω από το μέσον όρο της Ευρώπης. Ενώ εμείς έχουμε ύφεση πάνω από 6%!

Η Πορτογαλία πέτυχε κράτησε άθικτες τις συντάξεις από 1500 ευρώ και κάτω. Εμείς, ζητάμε να αποκατασταθούν οι συντάξεις που ήταν στα 700 ευρώ.

Και οι δύο αυτές χώρες μείωσαν τις εργοδοτικές εισφορές.

Και τώρα βλέπουν ήδη τα πρώτα θετικά αποτελέσματα…

– Δεύτερον, αυτό που ζητάμε είναι ρεαλιστικό, διότι όλοι παραδέχονται πλέον ότι το Μνημόνιο δεν δούλεψε. Αυτό δεν σημαίνει να παρατήσουμε τους στόχους της προσαρμογής. Πρέπει να διορθώσουμε το πρόγραμμα, ώστε να πιάσουμε τους στόχους και να βγούμε μιαν ώρα αρχύτερα στις αγορές.

– Τρίτον, είναι ρεαλιστικό, γιατί είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε διαρθρωτικές αλλαγές – και μάλιστα πολύ πιο τολμηρές. Κι είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε κάποιες από τις αλλαγές που έχει ήδη δεσμευτεί να κάνει η κυβέρνηση και δεν έκανε.

Όπως, για παράδειγμα, η κατάργηση του καμποτάζ.

Που έγινε… μισή! Και στην πράξη ακυρώθηκε.

Εμείς θα τελειώσουμε με το καμποτάζ άμεσα!

Άλλωστε, εμείς το ζητήσαμε πριν καν εμφανιστεί η Τρόϊκα στο προσκήνιο…

Ακόμα θα καταργήσουμε όσα μέτρα πήρε η κυβέρνηση και δημιουργούν καρτέλ. Ούτε σε αυτό υπάρχει εμπόδιο από την Τρόικα.

Είμαστε κόμμα του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού.

Είμαστε εχθροί των καρτέλ. Στόχος είναι να ανοίξουμε τα επαγγέλματα στον ελεύθερο ανταγωνισμό. Όχι να επιβάλουμε συνθήκες ολιγοπωλίου.



Φίλες και φίλοι,



Η επαναδιαπραγμάτευση είναι σήμερα ρεαλιστική,

αλλά δεν είναι εύκολη υπόσχεση.

Είναι δύσκολη δέσμευση.

Δεν είναι θεατρινισμός της μιας μέρας που παίρνεται πίσω την επόμενη…

Επαναδιαπραγμάτευση δεν είναι αυτή η φαρσοκωμωδία που παρακολουθήσαμε τις τελευταίες μέρες…

Είναι δύσκολη κι επίπονη προσπάθεια να αναστηλώσουμε την αξιοπιστία της χώρας και να εξασφαλίσουμε βαθμούς ελευθερίας για την πολιτική μας.

Θέλει υπομονή και σχεδιασμό.



Δεν πρόκειται να τινάξουμε εμείς της Ελλάδα στον αέρα.

Δεν πρόκειται εμείς να βγούμε και να διασύρουμε τη χώρα μας.

Αυτό είναι ειδικότητα άλλων…

Εμείς θα επιμένουμε μέχρι να τους πείσουμε, ότι πρέπει να αλλάξει το πρόγραμμα Προσαρμογής για να πιάσει τους στόχους του.

Δεν είναι και τόσο δύσκολο, άλλωστε.

Το πρόγραμμα αυτό ήδη απέτυχε και απέτυχε πλήρως…

Και το σημαντικότερο: θα έχουμε την ισχυρή εντολή του ελληνικού λαού

να πιάσουμε τους στόχους, χωρίς να διαλύσουμε τη χώρα.

Με δύο λόγια: Αυτά που πρέπει να γίνουν θα τα κάνουμε καλύτερα.

Αυτά που δεν πρέπει να γίνουν, θα τους πείσουμε να τα αλλάξουμε.

Και τους στόχους θα τους πιάσουμε.

Αυτή η επαναδιαπραγμάτευση είναι ρεαλιστική…



Και κάτι ακόμα, φίλες και φίλοι,



Μην υποτιμάμε την Ελλάδα.

Είναι πολύτιμη γεωπολιτικά. Και δυνητικά πλούσια.

Η θέση της δεν άλλαξε, εξ αιτίας της κρίσης που περνάει τώρα.

Ούτε το τεράστιο αναξιοποίητο δυναμικό της…

Οι εταίροι μας τα γνωρίζουν όλα αυτά.

Και σήμερα, με όλα όσα συμβαίνουν γύρω από την Ελλάδα,

το τελευταίο που θέλουν, είναι να τη δουν να παραπαίει ή να λυγίζει.

Η «μεταδοτικότητα» της κρίσης δεν είναι πια θεωρητικό ενδεχόμενο.

Όλη η Ευρώπη, πλέον, βρίσκεται σε κρίση.

Επομένως, μια πρόταση αξιόπιστη απέναντί τους,

την έχουν ανάγκη κι εκείνοι. Κι αυτή την πρόταση φέρνουμε.

Αλλά και μια πρόταση αξιόπιστη απέναντι στον Ελληνικό λαό.

Ώστε να εμπιστευθεί ξανά την ηγεσία του. Και οι θυσίες του να πιάσουν τόπο. Το πρώτο που με ενδιαφέρει είναι η δική σας εμπιστοσύνη:

Μαζί μπορούμε να κάνουμε θαύματα.

Οι Έλληνες μπορούμε!



Η κυβέρνηση Παπανδρέου έχασε την εμπιστοσύνη του λαού οριστικά!

Και γι’ αυτό η μόνη λύση είναι πια οι εκλογές!

Ξέρετε καλά ότι δεν ζητούσα εκλογές από το πρωί ως το βράδυ.

Και δεν εκβίασα εκλογές.

Αλλά – καθαρές κουβέντες –

η μόνη λύση σήμερα είναι να εκφραστεί ο λαός…



Κι όσοι μιλούν για «συναίνεση» και εννοούν συγκυβέρνηση εδώ και τώρα,

να θυμούνται: τέτοιες συγκυβερνήσεις είναι αδύναμες και εύθραυστες!

Λύση σήμερα είναι οι εκλογές,

όπου ο λαός θα δώσει ισχυρή εντολή για καθαρές λύσεις.



Πολύ περισσότερο, που αυτή τη στιγμή

δεν βρίσκεται μόνο η Οικονομία μας σε κρίσιμη κατάσταση.

Υπάρχουν και εντάσεις στα εθνικά θέματα. Δεν πολυμιλάει η κυβέρνηση γι’ αυτά. Ας γνωρίζει ο κ. Παπανδρέου ότι τα παρακολουθώ κάθε μέρα.

Και την αντιδράσεις της Τουρκίας για τα πετρέλαια

και τις αυξανόμενες προκλήσεις των Σκοπιανών,

αλλά και τις νέες ευκαιρίες που ανοίγονται γεωπολιτικά για την Ελλάδα…

Όλα αυτά, κατά μείζονα λόγο απαιτούν ισχυρές κυβερνήσεις.



Κυρίες και κύριοι,



Στις προηγούμενες εκλογές ο λαός ξεγελάστηκε με ψεύτικες υποσχέσεις.

Το «λεφτά υπάρχουν» θα μείνει στην Ιστορία

ως η τελευταία μεγάλη απάτη του μεταπολιτευτικού λαϊκισμού.

Τώρα, όμως, τέλειωσαν τα ψέματα.

Κι είναι ώρα να πάρει ο λαός τη μοίρα του στα χέρια του.

Θα ζητήσω στις εκλογές ισχυρή εντολή για καθαρές λύσεις.

Ξέρετε από πριν τι έχω σκοπό να κάνω.

Και θέλω να με στηρίξετε για να τα κάνω.

Από αυτή τη σχέση εμπιστοσύνης θα ξεκινήσει η Νέα Μεταπολίτευση.

Τέρμα οι εμμονές, τέρμα οι ψευδαισθήσεις,

τέρμα τα φαντάσματα του παρελθόντος.

Τέρμα η κυριαρχία των κυκλωμάτων, των ισχυρών, των επωνύμων,

των συντεχνιών, των «τζακιών» και των «ημετέρων».

Ήλθε η ώρα της Παραγωγής, της Δημιουργίας, της Ανταγωνιστικότητας,

της Δικαιοσύνης, των ευκαιριών για όλους και της Αξιοκρατίας.

Ώστε να πάρουμε, πράγματι, την Ελλάδα στα χέρια μας.

Αυτό είναι η νέα Μεταπολίτευση!

Και οι Έλληνες μπορούμε…





Με απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας!

Γιατί, επί δεκαετίες τώρα,

το επιχειρείν καταδιώκεται και απαξιώνεται στην Ελλάδα

Και με εξωστρέφεια. Κυρίως με εξωστρέφεια! Με έμφαση στις εξαγωγές.

Και το τονίζω αυτό από δω; Από τη Θεσσαλονίκη…

Γιατί οι εξαγωγές είναι, αν θέλετε, και το προσωπικό μου στοίχημα…

Φίλες και φίλοι,



Ο κ. Παπανδρέου, σήμερα και λόγω της κρίσης, καθυστερημένα,

«ανακάλυψε» ότι το εθνικό συμφέρον προηγείται του κομματικού.

Εγώ το ανακάλυψα πριν από πολλά-πολλά χρόνια.

Και το πλήρωσα για πολλά-πολλά χρόνια…

Κύριε Παπανδρέου, δεν είμαστε όλοι ίδιοι!



Το λέω γιατί στην αρχή προσπάθησαν να απαξιώσουν τις προτάσεις μας.

Μετά προσπάθησαν να τις «ενσωματώσουν»,

χωρίς να αλλάξουν τη λάθος Πολιτική τους.

Μετά θέλησαν να βάλουν κι εμάς στο «κάδρο της αποτυχίας».

Τώρα που απέτυχαν, προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι «όλοι ίδιοι είναι».

Θέλουν αυτό να πιστέψετε για να μην αλλάξει τίποτε!



Ο κ. Παπανδρέου και το κόμμα του είπαν πολλά ψέματα.

Αυτό είναι το μεγαλύτερο, αλλά και το τελευταίο!

Ξέρουν ότι δεν είμαστε ίδιοι.

Εγώ δεν παίζω τα δικά τους μικροπολιτικά παιγνίδια.

Απευθύνομαι σε σας, σας κοιτάω στα μάτια και σας λέω:

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι!

Έχετέ μου εμπιστοσύνη.

Μαζί θα αλλάξουμε την Ελλάδα!

Δεν σκύβουμε το κεφάλι…

Οι Έλληνες μπορούμε!



Φίλες και φίλοι.,

Ήμασταν πάντα ένας υπερήφανος λαός.

Αυτή την υπερηφάνεια κανείς δεν μπορεί να την προσβάλει.

Θα ξαναπάρουμε τη χώρα μας στα χέρια μας.

Θα ξαναστήσουμε την Ελλάδα, όρθια, ανταγωνιστική, ισχυρή και υπερήφανη.

Όλα όσα σας είπα πριν, συνοψίζονται σε αυτό:

Να ξαναπάρουμε τη χώρα μας στα χέρια μας!

Άλλωστε, ο ίδιος ο πατέρας της Πολιτικής Ενοποίησης της Ευρώπης,

ο Ζάκ Ντελόρ, έδωσε την πιο ξεκάθαρη απάντηση

σε όποιους σήμερα ζητούν να σβήσουν την ταυτότητά μας:

Είπε λοιπόν ο Ντελόρ:

«μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση το κάθε εθνικό κράτος

είναι αναντικατάστατο και αδιαπραγμάτευτο!



Τώρα, λοιπόν, προέχει να ανακαλύψουμε ξανά το δημόσιο συμφέρον,

το εθνικό μας συμφέρον, την ευρωπαϊκή μας προοπτική.

Γιατί όλα αυτά κανείς δεν μπορεί να μας τα αφαιρέσει,

αν εμείς τα κρατήσουμε γερά και τα ξαναστήσουμε στα πόδια τους.

Και αυτό θα κάνουμε. Όλοι μαζί!

Πέρα από τους διαχωρισμούς του παρελθόντος…

Οι Έλληνες μπορούμε!



Απευθύνομαι σε όλους σας, ό,τι κι αν ψηφίζατε στο παρελθόν.

Ξέρω ότι με όλη την οργή που έχετε μέσα σας,

με όλη την απογοήτευση που νιώθετε, αυτό θέλετε πραγματικά:

Να ξαναπάρουμε την Ελλάδα στα χέρια μας!

Να γίνουμε οικονομία ανταγωνιστική, εξωστρεφής και παραγωγική.

Να γίνουμε κοινωνία, δίκαιη, δημιουργική, ανοικτή,

αλλά και με στέρεες αρχές και αξίες.

Αυτό σας υπόσχομαι.

Γι’ αυτά παλεύω. Αυτά μπορώ να σας υποσχεθώ.

Τώρα που γκρεμίστηκαν οι ψευδαισθήσεις

μιας κάλπικης ευημερίας με δανεικά,

αυτό θέλει όλος ο Ελληνικός λαός.

Κι αυτό θα καταφέρουμε όλοι μαζί!

Οι Έλληνες μπορούμε!



Και κάτι ακόμα:

Θα τα καταφέρουμε με τη βοήθεια του Θεού!

Γιατί βρισκόμαστε όλοι σήμερα σε Πόλεμο επιβίωσης.

Κι όπως ξέρετε, στα χαρακώματα δεν υπάρχουν άθεοι.

Όλοι προσεύχονται!



Φίλες και φίλοι,



Με ρώτησαν χθες δύο νέα παιδιά:

– Πρόεδρε, το δικό σου όνειρο για μας ποιο είναι;

Τους απαντώ απόψε:

Το όνειρό μου έχει να κάνει με την Ελευθερία μας.

Σε δέκα χρόνια, θα μας πάει ο χρόνος στο 2021.

Και τότε θα γιορτάζουμε τα 200 χρόνια της Ελευθερίας μας.

Τα 200 χρόνια από το δικό μας ’21,

το 1821 του Έθνους και της καρδιάς μας.

Το ’21 που τότε ύψωσε τη μικρή Ελλάδα

σε άπιαστα επίπεδα δόξας και παγκόσμιου θαυμασμού.



Με ρωτάτε, λοιπόν, για το όνειρό μου. Απαντώ:

Θα επιτρέψουμε ποτέ εμείς, οι πολίτες της ίδιας αυτής Πατρίδας,

θα επιτρέψουμε ποτέ εμείς, αυτόν τον τόπο που άφησαν κληρονομιά

οι γονείς μας και οι δικοί τους γονείς,

θα επιτρέψουμε να γιορτάσει τα 200 χρόνια της Λευτεριάς της η Ελλάδα, οικονομικά δέσμια, κοινωνικά διαλυμένη και ψυχολογικά εξουθενωμένη;

Σας κοιτώ στα μάτια και σας απαντώ: Ποτέ!



Αυτό είναι το δικό μου όνειρο: Αντίσταση όλων των Ελλήνων,

στη μοιρολατρία, στην ηττοπάθεια, στην ταπείνωση και τον εξευτελισμό.

Ένα καινούργιο ξεκίνημα για την Αξιοπρέπεια της Πατρίδα μας:

Για Επανεκκίνηση της Οικονομίας μας σήμερα,

και της Ψυχολογίας της Κοινωνίας,

ώστε να λυτρωθούμε από το χθες,

ώστε τα νέα Ελληνόπουλα να κατακτήσουν

το αύριο της Ελπίδας που τα περιμένει…



Η Επανεκκίνηση δεν αφορά μόνο την Οικονομία.

Αφορά και την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Και το ηθικό τους και το φρόνημά τους και τις αξίες τους.

Να ανακαλύψουμε τη δύναμή μας, να ανακαλύψουμε τις αρετές μας,

να ξαναβρούμε τον εαυτό μας και την Ψυχή μας.

να ξαναβρούμε την Ελλάδα που έχουμε μέσα μας!



Ο Οδυσσέας Ελύτης,

για τις σκληρές ώρες που όλοι περνάμε σήμερα,

μας έχει δώσει τη σωστή συμβουλή:

«Από μας θα εξαρτηθεί το τελικό αποτέλεσμα…

Από μας θα εξαρτηθεί ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε.

Η μοίρα μας βρίσκεται στα χέρια μας!».



Κυρίες και κύριοι,

Οι Έλληνες μπορούμε!

Και το δικαιούμαστε.

Και το αξίζουμε…

Ήλθε η ώρα να πάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας!

Γι’ αυτό, καλώ σε συστράτευση όλους τους Έλληνες…

Όλους!

Και τον καθένα ξεχωριστά!